Władysław Jan Limanowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
Dr filozofii '''Władysław Jan Limanowski''' (1895–1944) | Dr filozofii '''Władysław Jan Limanowski''' (1895–1944) | ||
Dyscyplina/specjalności: chemia | |||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 27 listopada 1895 roku w Krakowie. Zmarł 11 listopada 1944 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. | Urodził się 27 listopada 1895 roku w Krakowie. Zmarł 11 listopada 1944 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. | ||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
W 1915 roku zapisał się na Wydział Filozoficzny UJ w charakterze słuchacza nadzwyczajnego, ale z powodu wojny był zmuszony przerwać naukę. Od 1919 roku kontynuował studia chemiczne, uzyskując w 1921 roku absolutorium. | W 1915 roku zapisał się na Wydział Filozoficzny UJ w charakterze słuchacza nadzwyczajnego, ale z powodu wojny był zmuszony przerwać naukę. Od 1919 roku kontynuował studia chemiczne, uzyskując w 1921 roku absolutorium. | ||
W 1921 roku otrzymał nominację na zastępcę asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej AG, awansując w 1924 roku na młodszego asystenta, a w 1930 roku na starszego asystenta. W 1929 roku uzyskał stopień doktora filozofii. Równolegle z zajęciami na AG wykładał chemię na Wydziale Chemicznym Szkoły Przemysłowej w Krakowie. | W 1921 roku otrzymał nominację na zastępcę asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]] AG, awansując w 1924 roku na młodszego asystenta, a w 1930 roku na starszego asystenta. W 1929 roku uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu chemii. Równolegle z zajęciami na AG wykładał chemię na Wydziale Chemicznym Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie. | ||
Podczas okupacji niemieckiej w dalszym ciągu kontynuował pracę nauczycielską w Szkole Przemysłowej. Przeżycia wojenne bardzo niekorzystnie wpłynęły na Jego stan zdrowia. | |||
== Źródła do biogramu == | |||
* Życiorysy profesorów | ==== Książki ==== | ||
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 127-128, (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4) | |||
{{DEFAULTSORT:Limanowski, Władysław }} | {{DEFAULTSORT:Limanowski, Władysław }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:21, 29 lis 2017
| Władysław Jan Limanowski | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Limanowski |
| Imię / imiona | Władysław Jan |
| Tytuły / stanowiska | Dr filozofii |
| Data urodzenia | 27 listopada 1895 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 11 listopada 1944 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | chemia |
| Wydział | Wydział Hutniczy
|
Dr filozofii Władysław Jan Limanowski (1895–1944)
Dyscyplina/specjalności: chemia
Nota biograficzna
Urodził się 27 listopada 1895 roku w Krakowie. Zmarł 11 listopada 1944 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1915 roku zapisał się na Wydział Filozoficzny UJ w charakterze słuchacza nadzwyczajnego, ale z powodu wojny był zmuszony przerwać naukę. Od 1919 roku kontynuował studia chemiczne, uzyskując w 1921 roku absolutorium.
W 1921 roku otrzymał nominację na zastępcę asystenta w Katedrze Chemii Ogólnej Wydziału Hutniczego AG, awansując w 1924 roku na młodszego asystenta, a w 1930 roku na starszego asystenta. W 1929 roku uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu chemii. Równolegle z zajęciami na AG wykładał chemię na Wydziale Chemicznym Państwowej Szkoły Przemysłowej w Krakowie.
Podczas okupacji niemieckiej w dalszym ciągu kontynuował pracę nauczycielską w Szkole Przemysłowej. Przeżycia wojenne bardzo niekorzystnie wpłynęły na Jego stan zdrowia.
Źródła do biogramu
Książki
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 127-128, (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)