Tadeusz Mieczysław Gibas: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 56: | Linia 56: | ||
W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok. | W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok. | ||
Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku. | Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku. | ||
Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od | Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od 1995 roku). | ||
Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych. | Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych. | ||
| Linia 67: | Linia 67: | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], nagrody resortowe | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], nagrody resortowe | ||
== | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto] | * Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto] | ||
Wersja z 11:30, 5 gru 2017
| Tadeusz Mieczysław Gibas | |
|---|---|
| Nazwisko | Gibas |
| Imię / imiona | Tadeusz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. |
| Data urodzenia | 17 czerwca 1922 |
| Miejsce urodzenia | Mordarka |
| Data śmierci | 25 kwietnia 2015 |
| Dyscyplina/specjalności | materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa |
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski |
Prof. dr inż. Tadeusz Gibas (1922–2015)
Specjalność: materiałoznawstwo, inżynieria materiałowa
Nota biograficzna
Urodził się 17 czerwca 1922 roku w Mordarce. Zmarł 25 kwietnia 2015 roku, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1950 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, dr nauk technicznych – 1965, prof. – 1973.
W latach 1950–1951 był asystentem w AGH. W latach 1971–1982 na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH prowadził wykłady z dziedziny materiałów ceramiczno-metalowych, w tym spiekania oraz nakładania powłok. Pracownik Instytutu Obróbki Skrawaniem w Krakowie (obecnie Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania), kierownik Zakładu Inżynierii Materiałowej w latach 1952–1992. Przeszedł na emeryturę w 1991 roku i od tego czasu wspierał Instytut pracując na części etatu aż do 2010 roku. Profesor kontraktowy Politechniki Krakowskiej (1975–1978 i od 1995 roku).
Badania: materiałoznawstwo i inżynieria materiałów narzędziowych, zwłaszcza wysokiej twardości, w tym diamentu i azotków boru, z wykorzystaniem technik spiekania i HIP. Rozwój podstaw wytwarzania i metod badań wyżej wymienionych materiałów, organizacja laboratoriów, dydaktyka, kształcenie kadry specjalistów. Wdrażanie opracowanych technologii narzędzi ceramicznych i supertwardych. Jednym z najważniejszych osiągnięć było opracowanie podstaw ceramografii spieków ceramicznych.
Autor i współautor 10 książek i skryptów, 16 patentów, 170 artykułów i referatów publikowanych w Polsce i za granicą oraz współautor norm. Wypromował 5 doktorów.
Członek Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, International Plansee Society for Powder Metallurgy, Komisji Budowy Maszyn PAN, Sekcji Podstaw Technologii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Polskiego Klubu Ekologicznego, Polskiego Klubu Materiałów Kompozytowych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nagrody resortowe
Źródła do biogramu
Książki
- Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. T. 1: A-G. Red nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 456, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2015, nr 99 (29 IV 2015), s. A10 [nekr.]
- Gazeta Wyborcza 2015, nr 100 (30 IV - 1 V 2015), s. 16-17 [nekr.]
Inne
- Wspomnienie o Panu Profesorze Tadeuszu Gibasie [online] [przeglądany 30.08.2017]. Dostępny w: https://www.ios.krakow.pl/881,a,wspomnienie-o-panu-profesorze-tadeuszu-gibasie.htm