Franciszek Jopek: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 4: | Linia 4: | ||
|honorific-prefix=Inż. | |honorific-prefix=Inż. | ||
|image=Franciszek_Jopek.jpg | |image=Franciszek_Jopek.jpg | ||
|birth_date=1901 | |birth_date=8 października 1901 | ||
|birth_place=Budziwój | |birth_place=Budziwój | ||
|death_date=1970 | |death_date=16 lutego 1970 | ||
|death_place=Katowice | |||
|fields=inżynieria górnicza | |fields=inżynieria górnicza | ||
|faculty=Wydział | |function=Asystent w Katedrze Górnictwa (1922-1926) | ||
|faculty=Wydział Górniczy | |||
|name=Franciszek Jopek | |name=Franciszek Jopek | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
Linia 46: | Linia 48: | ||
Inż. '''Franciszek Jopek''' (1901–1970) | Inż. '''Franciszek Jopek''' (1901–1970) | ||
Dyscyplina/specjalności: inżynieria górnicza | |||
== Nota biograficzna == | |||
Urodził się 8 października 1901 roku w Budziwoju k. Rzeszowa, zmarł 16 lutego 1970 roku w Katowicach. | |||
Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Rzeszowie. W 1925 roku ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]], w Katedrze Górnictwa I, kierowanej przez prof. H. Czeczotta. Później pracował w kopalni „Barbara” w Mikołowie i „Giesche” w Janowie. | |||
W 1945 roku podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. | |||
Równocześnie w latach 1946-1947 prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH. | |||
W latach 1950–1952 naczelny dyrektor Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od lutego 1952 do lutego 1953 był pełnomocnikiem ministra w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego a następnie do 1968 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa. | |||
Od 1925 roku zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych. | |||
== Źródła do biogramu == | |||
==== Książki ==== | |||
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 92, [foto] | |||
* Śląski słownik biograficzny. Pod red. J. Kantyki i W. Zielińskiego. Katowice 1979, s. 95-96 | |||
{{DEFAULTSORT:Jopek, Franciszek }} | {{DEFAULTSORT:Jopek, Franciszek }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 12:34, 18 gru 2017
Franciszek Jopek | |
---|---|
Nazwisko | Jopek |
Imię / imiona | Franciszek |
Tytuły / stanowiska | Inż. |
Data urodzenia | 8 października 1901 |
Miejsce urodzenia | Budziwój |
Data śmierci | 16 lutego 1970 |
Miejsce śmierci | Katowice |
Dyscyplina/specjalności | inżynieria górnicza |
Pełnione funkcje | Asystent w Katedrze Górnictwa (1922-1926) |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Inż. Franciszek Jopek (1901–1970)
Dyscyplina/specjalności: inżynieria górnicza
Nota biograficzna
Urodził się 8 października 1901 roku w Budziwoju k. Rzeszowa, zmarł 16 lutego 1970 roku w Katowicach.
Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Rzeszowie. W 1925 roku ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na Wydziale Górniczym, w Katedrze Górnictwa I, kierowanej przez prof. H. Czeczotta. Później pracował w kopalni „Barbara” w Mikołowie i „Giesche” w Janowie.
W 1945 roku podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. Równocześnie w latach 1946-1947 prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH.
W latach 1950–1952 naczelny dyrektor Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od lutego 1952 do lutego 1953 był pełnomocnikiem ministra w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego a następnie do 1968 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa.
Od 1925 roku zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.
Źródła do biogramu
Książki
- Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 92, [foto]
- Śląski słownik biograficzny. Pod red. J. Kantyki i W. Zielińskiego. Katowice 1979, s. 95-96