Wacław Bolesław Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|image=Waclaw_Cybulski.jpg
|image=Waclaw_Cybulski.jpg
|birth_date=1901
|birth_date=6 października 1901
|birth_place=Warszawa
|birth_place=Warszawa
|death_date=1973
|death_date=31 marca 1973
|death_place=Mikołów
|death_place=Mikołów
|fields=bezpieczeństwo pracy w górnictwie
|fields=bezpieczeństwo pracy w górnictwie
|function=Kierownik Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Śląski Krzyż Powstańczy, nagrody państwowe I i II stopnia.
|name=Wacław Bolesław Cybulski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=13250
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Wacław Bolesław Cybulski''' (1901–1973)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Wacław Bolesław Cybulski''' (1901–1973)


Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie


Urodził się w Warszawie, zmarł w Mikołowie. Studia chemiczne w Politechnice Warszawskiej.
== Nota biograficzna ==


Doktor nauk technicznych Akademii Górniczej (1937), docent górnictwa AGH (1948), asystent Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930–47), wykładowca Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947–48), prof. nadzw. (1954), kier. Kat. Pyłów i Gazów w Kopalniach (1966–69), prof. Kat. Eksploatacji Złóż (1969–71), prof. Zakł. Eksploatacji Złóż Inst. Techniki Eksploatacji Złóż (1971–73), Gł. Inst. Górnictwa w Katowicach, kier. Zakł. Zwalczania Pyłu Węglowego i Gazów Kopalnianych (1946–47), kier. Ośrodka Naukowo-Badawczego ds. Bezpieczeństwa Górniczego (1967–68), kier. Inst. Bezpieczeństwa Górniczego (1968–73). Wykłady z technologii i działania środków strzałowych, z zagrożeń gazowych i strzałowych oraz z techniki bezpieczeństwa pracy w górnictwie i aerologii górniczej.
Urodził się 6 października 1901 roku w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 roku w Mikołowie.


Autor książek i artykułów głównie z zakresu bezpieczeństwa górnictwa. Przeprowadził najszersze w skali światowej badania nad rolą podstawowych parametrów podczas wybuchów pyłu węglowego i przedstawił matematyczną zależność wybuchowości pyłu od tych parametrów.
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W 1925 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W latach 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.


Organizator kopalni doświadczalnej „Barbara” w Mikołowie, stworzył znaną i liczącą się na świecie szkołę w zakresie zagrożeń gazowych i pyłowych oraz bezpieczeństwa środków strzałowych. Członek Komitetu Górnictwa PAN, czł. koresp. PAN (1960), czł. rzecz. PAN (1971).
Od 1931 roku wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na [[wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej. W 1938 roku w AG uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj, powrócił w 1946 roku. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara". W 1948 roku powrócił do AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 roku związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w 1952 roku. W 1954 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 roku profesorem zwyczajnym.


Źródło:
Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk.
* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41
 
* BIP 1994 nr 5. s. 11
== Nagrody i odznaczenia ==
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298
 
* Słownik polskich pionierów techniki. s. 44
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Order Sztandaru Pracy]] I i II klasy, [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], Śląski Krzyż Powstańczy, [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski]], Państwowa Nagroda II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka "Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji"
 
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław ; Warszawa ; Kraków 1992, s. 38-41, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Pod red. J. Piłatowicza. T. 19. Warszawa 2008, s. 24-25, [foto]
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 44
* Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T.1 : A-G. Warszawa 1994, s. 296–298, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 57
 
==== Artykuły ====
* Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 6-7, s. 5-8
* Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 11
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 390-391




{{DEFAULTSORT:Cybulski, Wacław Bolesław}}
{{DEFAULTSORT:Cybulski, Wacław Bolesław}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:25, 17 sty 2018

Wacław Bolesław Cybulski
Waclaw Cybulski.jpg
Nazwisko Cybulski
Imię / imiona Wacław Bolesław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 6 października 1901
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 31 marca 1973
Miejsce śmierci Mikołów
Dyscyplina/specjalności bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia

Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)

Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 6 października 1901 roku w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 roku w Mikołowie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W 1925 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W latach 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.

Od 1931 roku wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej. W 1938 roku w AG uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj, powrócił w 1946 roku. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara". W 1948 roku powrócił do AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 roku związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w 1952 roku. W 1954 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 roku profesorem zwyczajnym.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk.

Nagrody i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy I i II klasy, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka "Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji"

Źródła do biogramu

Książki

  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław ; Warszawa ; Kraków 1992, s. 38-41, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Pod red. J. Piłatowicza. T. 19. Warszawa 2008, s. 24-25, [foto]
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 44
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T.1 : A-G. Warszawa 1994, s. 296–298, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 57

Artykuły

  • Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 6-7, s. 5-8
  • Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 11
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 390-391