Eugeniusz Bronisław Małecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Eugeniusz Bronisław | |given-name=Eugeniusz Bronisław | ||
|honorific-prefix=Prof. mgr inż. | |honorific-prefix=Prof. mgr inż. | ||
|birth_date=4 września 1898 | |birth_date=4 września 1898 | ||
|birth_place=Przemyśl | |birth_place=Przemyśl | ||
|death_date=5 maja 1956 | |death_date=5 maja 1956 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=silniki spalinowe | |image= | ||
|faculty=Wydział Komunikacji | |fields=samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi | |faculty=Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi | |||
|name=Eugeniusz Bronisław Małecki | |name=Eugeniusz Bronisław Małecki | ||
}} | }} | ||
Prof. mgr inż. '''Eugeniusz Bronisław Małecki''' (1898–1954) | Prof. mgr inż. '''Eugeniusz Bronisław Małecki''' (1898–1954) | ||
Dyscyplina/specjalności: samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe | |||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się w Przemyślu 4 września 1898 | Urodził się w Przemyślu 4 września 1898 roku. Zmarł 5 maja 1956 roku. w Krakowie, pochowany w grobie rodzinnym we wsi Brzeziny koło Ropczyc. | ||
W 1917 | W 1917 roku jako poddany austriacki powołany do służby wojskowej w 18 Pułku Strzelców, następnie po upadku monarchii austro-węgierskiej służył w wojsku polskim. | ||
W 1921 | W 1921 roku po demobilizacji podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, które ukończył dopiero w 1938 roku, uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Podczas studiów pracował zawodowo jako: kierownik warsztatów lotniczych w parku 6 pułku lotniczego we Lwowie (1925-1929), kierownik oddziału w międzynarodowym biurze kontroli technicznej statków powietrznych "Veritas" z siedzibą w Warszawie (1929-1934). W latach 1934-1938 pełnił funkcję naczelnika wydziału technicznego Departamentu Lotnictwa Cywilnego ministerstwa Komunikacji w Warszawie, a następnie od 1938 roku objął stanowisko naczelnika wydziału kontroli w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie na Okęciu. | ||
W 1939 | W 1939 roku przebywając we Lwowie, zajętym przez Armię Czerwoną, został adiunktem w Katedrze Budowy Samochodów i Traktorów we Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1941 roku został mianowany docentem, przy równoczesnym zwolnieniu z obowiązku przedstawienia rozprawy habilitacyjnej. | ||
Podczas okupacji niemieckiej we Lwowie (1941-1944) prowadził własny warsztat samochodowy, następnie na skutek bombardowania miasta wyjechał ze Lwowa i osiedlił się w Sułkowicach pod Krakowem, gdzie objął kierownictwo warsztatów Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej. | Podczas okupacji niemieckiej we Lwowie (1941-1944) prowadził własny warsztat samochodowy, następnie na skutek bombardowania miasta wyjechał ze Lwowa i osiedlił się w Sułkowicach pod Krakowem, gdzie objął kierownictwo warsztatów Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej. | ||
W 1945 roku został powołany na stanowisko zastępcy profesora i kierownika Katedry Silników Samochodowych i Lotniczych, którą organizował od podstaw na [[Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie, później przejętym (w 1954 roku) przez Politechnikę Krakowską. W 1948 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym w zakresie silników samochodowych i lotniczych. | |||
Autor obszernych podręczników dotyczących głównie silników spalinowych m.in.: | Autor obszernych podręczników dotyczących głównie silników spalinowych m.in.: | ||
Płatowiec (1927), Silniki spalinowe pojazdów mechanicznych 2 t. (1953 i 1955), | "Płatowiec" (1927), "Silniki spalinowe pojazdów mechanicznych" 2 t. (1953 i 1955), | ||
Silniki spalinowe przemysłowe (we współautorstwie 1954) | "Silniki spalinowe przemysłowe" (we współautorstwie 1954). | ||
Czynny członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich SIMP | Czynny członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP). | ||
=== Odznaczenia i nagrody === | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny | [[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Srebrny Virtuti Militari, Krzyż Walecznych | ||
== | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | |||
* Polski Słownik Biograficzny. T. 19/3, z. 82 : Malicki Bartłomiej - Mann Aleksander. Wrocław etc. 1974, s. 435 | |||
* Polski Słownik Biograficzny. T. 19/3, z. 82 : Malicki Bartłomiej - Mann Aleksander | * Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 401-402 | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5 | * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 86-87 | ||
{{DEFAULTSORT:Małecki, Eugeniusz Bronisław}} | {{DEFAULTSORT:Małecki, Eugeniusz Bronisław}} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:03, 8 lut 2018
| Eugeniusz Bronisław Małecki | |
|---|---|
| Nazwisko | Małecki |
| Imię / imiona | Eugeniusz Bronisław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. mgr inż. |
| Data urodzenia | 4 września 1898 |
| Miejsce urodzenia | Przemyśl |
| Data śmierci | 5 maja 1956 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe |
| Wydział | Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. mgr inż. Eugeniusz Bronisław Małecki (1898–1954)
Dyscyplina/specjalności: samochodowe silniki spalinowe, lotnicze silniki spalinowe
Nota biograficzna
Urodził się w Przemyślu 4 września 1898 roku. Zmarł 5 maja 1956 roku. w Krakowie, pochowany w grobie rodzinnym we wsi Brzeziny koło Ropczyc.
W 1917 roku jako poddany austriacki powołany do służby wojskowej w 18 Pułku Strzelców, następnie po upadku monarchii austro-węgierskiej służył w wojsku polskim.
W 1921 roku po demobilizacji podjął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, które ukończył dopiero w 1938 roku, uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Podczas studiów pracował zawodowo jako: kierownik warsztatów lotniczych w parku 6 pułku lotniczego we Lwowie (1925-1929), kierownik oddziału w międzynarodowym biurze kontroli technicznej statków powietrznych "Veritas" z siedzibą w Warszawie (1929-1934). W latach 1934-1938 pełnił funkcję naczelnika wydziału technicznego Departamentu Lotnictwa Cywilnego ministerstwa Komunikacji w Warszawie, a następnie od 1938 roku objął stanowisko naczelnika wydziału kontroli w Państwowych Zakładach Lotniczych w Warszawie na Okęciu.
W 1939 roku przebywając we Lwowie, zajętym przez Armię Czerwoną, został adiunktem w Katedrze Budowy Samochodów i Traktorów we Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1941 roku został mianowany docentem, przy równoczesnym zwolnieniu z obowiązku przedstawienia rozprawy habilitacyjnej.
Podczas okupacji niemieckiej we Lwowie (1941-1944) prowadził własny warsztat samochodowy, następnie na skutek bombardowania miasta wyjechał ze Lwowa i osiedlił się w Sułkowicach pod Krakowem, gdzie objął kierownictwo warsztatów Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej.
W 1945 roku został powołany na stanowisko zastępcy profesora i kierownika Katedry Silników Samochodowych i Lotniczych, którą organizował od podstaw na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie, później przejętym (w 1954 roku) przez Politechnikę Krakowską. W 1948 roku mianowany został profesorem nadzwyczajnym w zakresie silników samochodowych i lotniczych.
Autor obszernych podręczników dotyczących głównie silników spalinowych m.in.: "Płatowiec" (1927), "Silniki spalinowe pojazdów mechanicznych" 2 t. (1953 i 1955), "Silniki spalinowe przemysłowe" (we współautorstwie 1954).
Czynny członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP).
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Srebrny Virtuti Militari, Krzyż Walecznych
Źródła do biogramu
Książki
- Polski Słownik Biograficzny. T. 19/3, z. 82 : Malicki Bartłomiej - Mann Aleksander. Wrocław etc. 1974, s. 435
- Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 401-402
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 86-87