Walery Goetel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox dhc
| name = Walery Goetel
| name = Walery Goetel
| image = goetel.jpg
| image = goetel.jpg
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1889–1972
| birth_date = 1889
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date =  
| death_date = 1972
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Wielki Srebrny Medal Societe d' Aclimatation de France, Międzynarodowa Nagroda im. Tienhovena uniw. w Bonn, Nagroda Fundacji im. Jurzykowskiego, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Resituta., Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Komandorski francuskiej Legii Honorowej, oraz inne odznaczenia zagraniczne.  
| awards = Wielki Srebrny Medal Societe d' Aclimatation de France, Międzynarodowa Nagroda im. Tienhovena uniw. w Bonn, Nagroda Fundacji im. Jurzykowskiego, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Resituta., Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Komandorski francuskiej Legii Honorowej, oraz inne odznaczenia zagraniczne.  
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 45: Linia 45:
| spouse =  
| spouse =  
| children =  
| children =  
| dhc_year = 1960
| dhc_reason = za szczególne zasługi dla rozwoju nauki, kultury i gospodarki narodowej
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Walery Goetel''' (1889–1972)
Prof. zw. dr hab. '''Walery Goetel''' (1889-1972)


Specjalność: stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, mineralogia ogólna, petrogeneza, naukowe podstawy ochrony przyrody
Specjalność: stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, mineralogia ogólna, petrogeneza, naukowe podstawy ochrony przyrody


Urodził się 14 kwietnia 1889 r. w Suchej (dziś Sucha Beskidzka). Zmarł 6 listopada 1972 r. w Krakowie i tam też pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Rakowickim. Studia geologiczne i paleontologiczne w UJ. Dr filozofii uniw. w Wiedniu, doc. geologii UJ (1918), dr nauk geologicznych AGH (1950).
Urodził się w Suchej Beskidzkiej 14 kwietnia 1889 roku, zmarł w Krakowie 6 listopada 1972 roku. Studia geologiczne i paleontologiczne w UJ. Dr filozofii uniw. w Wiedniu, doc. geologii UJ (1918), dr nauk geologicznych AGH (1950).  


Początkowo pracownik UJ. Tutaj habilitował się w 1918 r. W latach 1917–1939 prowadził wykłady z geologii tektonicznej, stratygrafii i geologii ziem polskich. W Akademii Górniczej, prof. nadzw. (1920), kierownik Katedry Geologii Ogólnej i Paleontologii (1920–25), kierownik Katedry Geologii Ogólnej (1925–56), prof. zw. (1922), dziekan Wydziału Górniczego (1930–34), prorektor 1937/39, kierownik Katedry Geologii (1956–61). Prowadził wykłady z geologii gospodarczej, górniczej i ogólnej oraz paleontologii, a także z zakresu ochrony środowiska naturalnego człowieka i zasobów przyrody. Zorganizował na AGH zespół „Zagadnienia Ochrony Zasobów Przyrody i Zabezpieczenia Trwałości Użytkowania Surowców”, który miał ważne znaczenie w zakresie kształcenia specjalistów.
Początkowo pracownik UJ. Tutaj habilitował się w 1918 r. W l. 1917-1939 prowadził wykłady z geologii tektonicznej, stratygrafii i geologii ziem polskich. W Akademii Górniczej, prof. nadzw. (1920), kierownik Katedry Geologii Ogólnej i Paleontologii (1920-25), kierownik Katedry Geologii Ogólnej (1925-56), prof. zw. (1922), dziekan Wydziału Górniczego (1930-34), prorektor 1937/39, kierownik Katedry Geologii (1956-61). Prowadził wykłady z geologii gospodarczej, górniczej i ogólnej oraz paleontologii, a także z zakresu ochrony środowiska naturalnego człowieka i zasobów przyrody. Zorganizował na AGH zespół "Zagadnienia Ochrony Zasobów Przyrody i Zabezpieczenia Trwałości Użytkowania Surowców", który miał ważne znaczenie w zakresie kształcenia specjalistów.


Zasługą jego jest sprawna organizacja konspiracyjna Akademii oraz sprawne wyjście z podziemia i stworzenie fundamentu pod rozwój wielowydziałowej Akademii Górniczo-Hutniczej, o szerokim profilu obejmującym całokształt zagadnień związanych z poszukiwaniem, eksploatacją i przeróbką kopalin użytecznych. Był inicjatorem wielkiej rozbudowy gmachów i urządzeń tej uczelni. Jako rektor AG doprowadził do powstania Wydz. Geologiczno-Mierniczego i Wydz. Geologiczno-Poszukiwawczego oraz do rozszerzenia nazwy uczelni do AGH i nadania jej imienia S. Staszica. Był jednym z organizatorów Akademickiego Związku Sportowego, a następnie jego wieloletnim opiekunem. Rozwinął również ożywioną działalność na polu organizacji turystyki górskiej.
W l.1940-45 był organizatorem i kierownikiem Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Był inicjatorem wielkiej rozbudowy gmachów i urządzeń tej uczelni. Jako rektor AG doprowadził do powstania Wydz. Geologiczno-Mierniczego i Wydz. Geologiczno-Poszukiwawczego oraz do rozszerzenia nazwy uczelni do AGH i nadania jej imienia S. Staszica. Był jednym z organizatorów Akademickiego Związku Sportowego, a następnie jego wieloletnim opiekunem. Rozwinął również ożywioną działalność na polu organizacji turystyki górskiej.


Autor ponad 250 prac z zakresu stratygrafii, geologii regionalnej, tektoniki, mineralogii ogólnej, petrogenezy, naukowych podstaw ochrony roślin, publikowanych w kilku językach na łamach rozmaitych wydawnictw krajowych i zagranicznych. W swojej bardzo owocnej działalności naukowo-organizacyjnej był twórcą m.in. Tatrzańskiego i Pienińskiego Parku Narodowego, opracował „Plan 5-letni rozbudowy nauk geologiczno-poszukiwawczych w Polsce”. Opracował m.in. naukowe podstawy i zasady racjonalnej gospodarki zasobami geologicznymi i biologicznymi, przedstawił program i zakres nowej nauki o ochronie przyrody i jej zasobów, o przyrodniczych podstawach kształtowania środowiska naturalnego człowieka, wprowadził zaakceptowaną i używaną na całym świecie nazwę tej nauki sozologia.
Autor ponad 250 prac z zakresu stratygrafii, geologii regionalnej, tektoniki, mineralogii ogólnej, petrogenezy, naukowych podstaw ochrony roślin, publikowanych w kilku językach na łamach rozmaitych wydawnictw krajowych i zagranicznych. W swojej bardzo owocnej działalności naukowo-organizacyjnej był twórcą m. in. Tatrzańskiego i Pienińskiego Parku Narodowego, opracował "Plan 5-letni rozbudowy nauk geologiczno-poszukiwawczych w Polsce". Opracował m. in. naukowe podstawy i zasady racjonalnej gospodarki zasobami geologicznymi i biologicznymi, przedstawił program i zakres nowej nauki o ochronie przyrody i jej zasobów, o przyrodniczych podstawach kształtowania środowiska naturalnego człowieka, wprowadził zaakceptowaną i używaną na całym świecie nazwę tej nauki - sozologia.


Członek koresp. PAN (1952), czł. rzecz. PAN (1964), czł. koresp. Union Internationale pour la Protection de la Nature w Brukseli i innych stowarzyszeń naukowych polskich i zagranicznych. Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Ostrawie, AGH (1960 r.), Politechniki Krakowskiej.
Członek koresp. PAN (1952), czł. rzecz. PAN (1964), czł. koresp. Union Internationale pour la Protection de la Nature w Brukseli i innych stowarzyszeń naukowych polskich i zagranicznych. Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Ostrawie, Politechniki Krakowskiej.


Źródło:
Źródło:
* Biogramy uczonych polskich. Materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7: Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Wrocław ; Warszawa ; Kraków 1962. S. 64–70
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze. A-Z. Wrocław 1992 . S. 64-70
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 5, 9–10, 18
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 5, 9-10, 18
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. Warszawa 1994. S. 540–542
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1 : A-G. Warszawa 1994. S. 540-542
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 70–71
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1984 . S. 70-71
* Nauka Polska 1961 nr 2 (34). s. 87–92
* Nauka Polska 1961 nr 2 (34). s. 87-92
* Aura 2004 nr 9. s. 8
* [Dyplom nadania DHC AGH] (materiały Archiwum AGH)
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Warszawa 2006. S. 50–52




{{DEFAULTSORT:Goetel, Walery }}
{{DEFAULTSORT:Goetel, Walery }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Doktorzy honoris causa]]

Wersja z 12:15, 7 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. Walery Goetel (1889-1972)

Specjalność: stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, mineralogia ogólna, petrogeneza, naukowe podstawy ochrony przyrody

Urodził się w Suchej Beskidzkiej 14 kwietnia 1889 roku, zmarł w Krakowie 6 listopada 1972 roku. Studia geologiczne i paleontologiczne w UJ. Dr filozofii uniw. w Wiedniu, doc. geologii UJ (1918), dr nauk geologicznych AGH (1950).

Początkowo pracownik UJ. Tutaj habilitował się w 1918 r. W l. 1917-1939 prowadził wykłady z geologii tektonicznej, stratygrafii i geologii ziem polskich. W Akademii Górniczej, prof. nadzw. (1920), kierownik Katedry Geologii Ogólnej i Paleontologii (1920-25), kierownik Katedry Geologii Ogólnej (1925-56), prof. zw. (1922), dziekan Wydziału Górniczego (1930-34), prorektor 1937/39, kierownik Katedry Geologii (1956-61). Prowadził wykłady z geologii gospodarczej, górniczej i ogólnej oraz paleontologii, a także z zakresu ochrony środowiska naturalnego człowieka i zasobów przyrody. Zorganizował na AGH zespół "Zagadnienia Ochrony Zasobów Przyrody i Zabezpieczenia Trwałości Użytkowania Surowców", który miał ważne znaczenie w zakresie kształcenia specjalistów.

W l.1940-45 był organizatorem i kierownikiem Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. Był inicjatorem wielkiej rozbudowy gmachów i urządzeń tej uczelni. Jako rektor AG doprowadził do powstania Wydz. Geologiczno-Mierniczego i Wydz. Geologiczno-Poszukiwawczego oraz do rozszerzenia nazwy uczelni do AGH i nadania jej imienia S. Staszica. Był jednym z organizatorów Akademickiego Związku Sportowego, a następnie jego wieloletnim opiekunem. Rozwinął również ożywioną działalność na polu organizacji turystyki górskiej.

Autor ponad 250 prac z zakresu stratygrafii, geologii regionalnej, tektoniki, mineralogii ogólnej, petrogenezy, naukowych podstaw ochrony roślin, publikowanych w kilku językach na łamach rozmaitych wydawnictw krajowych i zagranicznych. W swojej bardzo owocnej działalności naukowo-organizacyjnej był twórcą m. in. Tatrzańskiego i Pienińskiego Parku Narodowego, opracował "Plan 5-letni rozbudowy nauk geologiczno-poszukiwawczych w Polsce". Opracował m. in. naukowe podstawy i zasady racjonalnej gospodarki zasobami geologicznymi i biologicznymi, przedstawił program i zakres nowej nauki o ochronie przyrody i jej zasobów, o przyrodniczych podstawach kształtowania środowiska naturalnego człowieka, wprowadził zaakceptowaną i używaną na całym świecie nazwę tej nauki - sozologia.

Członek koresp. PAN (1952), czł. rzecz. PAN (1964), czł. koresp. Union Internationale pour la Protection de la Nature w Brukseli i innych stowarzyszeń naukowych polskich i zagranicznych. Doktor honoris causa Akademii Górniczej w Ostrawie, Politechniki Krakowskiej.

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze. A-Z. Wrocław 1992 . S. 64-70
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 5, 9-10, 18
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1 : A-G. Warszawa 1994. S. 540-542
  • Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1984 . S. 70-71
  • Nauka Polska 1961 nr 2 (34). s. 87-92
  • [Dyplom nadania DHC AGH] (materiały Archiwum AGH)