Zbigniew Górny: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox | {{Infobox dhc | ||
| name = Zbigniew Górny | | name = Zbigniew Górny | ||
| image = zgorny.jpg | | image = zgorny.jpg | ||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
| given-name = Zbigniew | | given-name = Zbigniew | ||
| additional-name = | | additional-name = | ||
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż. | | honorific-prefix = Prof. zw. dr hab. inż. | ||
| honorific-suffix = | | honorific-suffix = | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1927 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż | | awards = 2 nagrody państwowe, nagroda im. J. Buzka, kilkadziesiąt nagród za osiągnięcia w zakresie nauki i postępu technicznego. Zasłużony dla kilku wydziałów (AGH, Politechnika Krakowska, Politechnika Częstochowska) oraz zakładów, miast i województw. Wielokrotnie nominowany przez American Biographical Institute na człowieka roku oraz do Amerykańskiego Medalu Honorowego. Doktorat honoris causa Politechniki Poznańskiej (1993). Medal SVUM (Państwowego Badawczego Zakładu Materiałów) w Pradze. Srebrny i złoty Krzyż Zasługi, kawalerski, oficerski i komandorski Krzyż OOP, Medal Edukacji Narodowej i szereg złotych odznak honorowych (zakładowych, komunalnych, stowarzyszeniowych). | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 45: | Linia 45: | ||
| spouse = | | spouse = | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 2002 | |||
| dhc_reason = za znaczący wkład w rozwój naukowo-techniczny odlewnictwa polskiego i jego międzynarodową promocję oraz za istotny wkład w rozwój kadr naukowych dla specjalności odlewnictwo | |||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Zbigniew Górny''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Zbigniew Górny''' (1927-) | ||
Specjalność: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych | Specjalność: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych | ||
Urodził się | Urodził się 15.11.1927 roku w Krakowie. W czasie okupacji był żołnierzem AK w zgrupowaniu Żelbet (1943-1945). Ukończył Wydział Komunikacji (Sekcja Lotnicza) Wydziałów Politechnicznych AGH w Krakowie. We wrześniu 1947 roku podjął pracę jako młodszy asystent w Katedrze Budowy Płatowców w swojej Uczelni, prowadząc ćwiczenia z Mechaniki Płynów. | ||
W Instytucie Odlewnictwa podjął pracę 2 stycznia 1950 roku, zajmując stanowisko dyrektora Instytutu w latach 1975-1996. W Instytucie przepracował ponad 52 lata. Równocześnie prowadził zajęcia dydaktyczne jako wykładowca w Politechnice Krakowskiej (z Hydro- i Aeromechaniki 1953-1958), był profesorem w Politechnice Poznańskiej (1982-1992) oraz WSI, a później w Politechnice Opolskiej (1992-2000) oraz doraźnie wykładał w AGH, WSI w Krakowie i w Politechnice Wrocławskiej. Doktoryzował się na Wydziale Odlewnictwa AGH (1963) i habilitował się na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1967). Profesorem nadzwyczajnym został w 1973 r., a zwyczajnym w 1983. | |||
W dorobku publikacyjnym (autorskim i współautorskim) posiada 58 monografii, książek i skryptów, 75 publikacji naukowych, ponad 500 publikacji technicznych i popularyzatorskich oraz ponad 250 niepublikowanych projektów, ekspertyz, opracowań analitycznych i prognostycznych. Jest współautorem 26 patentów. Był redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego "Prace Instytutu Odlewnictwa" (1975-1996) oraz popularnego czasopisma technicznego "Doświadczony Mistrz" (1982-1992). | |||
Specjalizował się w zakresie odlewnictwa i metaloznawstwa metali nieżelaznych, specjalnych metod odlewania, aparatury kontrolnej dla materiałów formierskich, kompozytów metalowych oraz symulacji krzepnięcia i krystalizacji z weryfikacją badawczą. Zorganizował i prowadził szkolenie dla szeregu krajów pozaeuropejskich w ramach UNIDO (20 lat). | |||
Jest prezesem Honorowym Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (1993) i członkiem Honorowym Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych (2001). Jest wymieniany w szeregu encyklopediach i słownikach biograficznych krajowych i zagranicznych. | |||
Źródło: | Źródło: | ||
* | * Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Zbigniewowi Górnemu [1] k. | ||
* Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002, 60 s. | * Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002], [60] s. | ||
* | * Uchwała nr 172/2002 Senatu AGH z dnia 27 marca 2002 r. w sprawie nadania Tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Profesorowi zw. Dr. Hab. inż. Zbigniewowi Górnemu | ||
{{DEFAULTSORT:Górny, Zbigniew }} | {{DEFAULTSORT:Górny, Zbigniew }} | ||
[[Category: | [[Category:Doktorzy honoris causa]] | ||
Wersja z 12:15, 7 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Górny (1927-)
Specjalność: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych
Urodził się 15.11.1927 roku w Krakowie. W czasie okupacji był żołnierzem AK w zgrupowaniu Żelbet (1943-1945). Ukończył Wydział Komunikacji (Sekcja Lotnicza) Wydziałów Politechnicznych AGH w Krakowie. We wrześniu 1947 roku podjął pracę jako młodszy asystent w Katedrze Budowy Płatowców w swojej Uczelni, prowadząc ćwiczenia z Mechaniki Płynów.
W Instytucie Odlewnictwa podjął pracę 2 stycznia 1950 roku, zajmując stanowisko dyrektora Instytutu w latach 1975-1996. W Instytucie przepracował ponad 52 lata. Równocześnie prowadził zajęcia dydaktyczne jako wykładowca w Politechnice Krakowskiej (z Hydro- i Aeromechaniki 1953-1958), był profesorem w Politechnice Poznańskiej (1982-1992) oraz WSI, a później w Politechnice Opolskiej (1992-2000) oraz doraźnie wykładał w AGH, WSI w Krakowie i w Politechnice Wrocławskiej. Doktoryzował się na Wydziale Odlewnictwa AGH (1963) i habilitował się na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1967). Profesorem nadzwyczajnym został w 1973 r., a zwyczajnym w 1983.
W dorobku publikacyjnym (autorskim i współautorskim) posiada 58 monografii, książek i skryptów, 75 publikacji naukowych, ponad 500 publikacji technicznych i popularyzatorskich oraz ponad 250 niepublikowanych projektów, ekspertyz, opracowań analitycznych i prognostycznych. Jest współautorem 26 patentów. Był redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego "Prace Instytutu Odlewnictwa" (1975-1996) oraz popularnego czasopisma technicznego "Doświadczony Mistrz" (1982-1992).
Specjalizował się w zakresie odlewnictwa i metaloznawstwa metali nieżelaznych, specjalnych metod odlewania, aparatury kontrolnej dla materiałów formierskich, kompozytów metalowych oraz symulacji krzepnięcia i krystalizacji z weryfikacją badawczą. Zorganizował i prowadził szkolenie dla szeregu krajów pozaeuropejskich w ramach UNIDO (20 lat).
Jest prezesem Honorowym Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (1993) i członkiem Honorowym Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych (2001). Jest wymieniany w szeregu encyklopediach i słownikach biograficznych krajowych i zagranicznych.
Źródło:
- Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Zbigniewowi Górnemu [1] k.
- Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002], [60] s.
- Uchwała nr 172/2002 Senatu AGH z dnia 27 marca 2002 r. w sprawie nadania Tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Profesorowi zw. Dr. Hab. inż. Zbigniewowi Górnemu