Teodor Józef Blachut (Błachut): Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzono nową stronę "{{Infobox dhc | name = Teodor Józef Błachut-Blachut | image = blachut.jpg | family-name = Błachut-Blachut | given-name = Teodor | additional-name = Józef | hon...")
 
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = blachut.jpg
| image = blachut.jpg
| image_size =  
| image_size = 11010
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  

Wersja z 15:44, 8 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Teodor Józef Błachut-Blachut (1915-2004)

Urodził się 10 lutego 1915 roku w Częstochowie. Zmarł 17 czerwca 2004 w Kanadzie. W 1938 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej. W czasie II wojny światowej walczył jako ochotnik w szeregach Polskich Sił Zbrojnych we Francji. Karierę naukową rozpoczął w Politechnice Zuryskiej, gdzie był zatrudniony jako asystent i pracownik naukowy, następnie zaś w Zakładach Wilda w Szwajcarii. W 1951 roku na zaproszenie rządu kanadyjskiego zorganizował i przez 28 lat kierował Sekcją Badań Fotogrametrycznych w National Research Council w Ottawie.

Wybitny uczony, obywatel Kanady polskiego pochodzenia. Członek Kanadyjskiej Akademii Nauk (Royal Society of Canada), członek zagraniczny PAN, członek korespondent SIT Geodetów Polskich NOT. W 1960 roku otrzymał Medal Honorowy Uniwersytetu Technicznego w Mediolanie. Od 1970 r. członek Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Kanadzie. Przewodniczący Komitetu Pomiarów Wielkoskalowych i Miejskich Panamerykańskiego Instytutu Geografii i Historii. Założyciel i kilkuletni prezes "Polskiego Instytutu - Kaszuby" w Kanadzie. Wraz z małżonką ustanowił w 1966 roku "Fundusz nagród i stypendiów Fanni i Teodora Blachutów" dla młodych pracowników nauki w Polsce, działających w zakresie fotogrametrii i teledetekcji. Fundusz jest zlokalizowany w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. O nagrody i stypendia mogą się ubiegać kandydaci z wszystkich ośrodków naukowych i zawodowych działających na terenie Polski.

Autor ponad 130 publikacji naukowych, w tym książkowych, unikalnych podręczników uniwersyteckich używanych w wielu uczelniach świata.

Źródło:

  • Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
  • Księga tytułów i stopni naukowych uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. Kraków 2001. S. 7
  • Dziennik Polski 2004 nr 145 (23 VI 2004). s. 18 [nekrolog]