Paul Hagenmuller: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|birth_date=3 sierpnia 1921 | |birth_date=3 sierpnia 1921 | ||
|birth_place=Strasburg | |birth_place=Strasburg | ||
|fields=fizykochemia ciała stałego | |death_date=7 stycznia 2017 | ||
|fields=fizykochemia ciała stałego, inżynieria materiałowa | |||
|dhc_year=1989 | |dhc_year=1989 | ||
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju nauki o materiałach i inżynierii materiałowej oraz za twórczą współpracę z polskimi ośrodkami naukowymi, a w szczególności z naszą Uczelnią | |dhc_reason=za zasługi dla rozwoju nauki o materiałach i inżynierii materiałowej oraz za twórczą współpracę z polskimi ośrodkami naukowymi, a w szczególności z naszą Uczelnią | ||
| | |honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | ||
}} | }} | ||
Prof. dr '''Paul Hagenmuller''' (1921-) | Prof. dr '''Paul Hagenmuller''' (1921-2017) | ||
Dyscyplina/specjalności: fizykochemia ciała stałego | Dyscyplina/specjalności: fizykochemia ciała stałego, inżynieria mteriałowa | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się | Urodził się 3 sierpnia 1921 w Strasburgu (Francja). Zmarł 7 stycznia 2017 roku. | ||
W 1943 roku ukończył studia wyższe z zakresu chemii (Wydział Nauk Naturalnych) w Strasburgu. W latach 1949-1953 pracował na Sorbonie (Francja), w latach 1953-1956 na uniwersytetach w Hanoi i Sajgonie (Wietnam), a w latach 1953-1956 na Uniwersytecie w Rennes. Doktorant Sorbony (1950), następnie docent, wreszcie profesor (1958) w Katedrze Chemii Nieorganicznej w Bordeaux. W latach 1960-1994 na Uniwersytecie w Bordeaux, jednocześnie w latach 1960-1985 organizator i kierownik Instytutu Chemii Ciała Stałego oraz dyrektor laboratorium chemii w Centre national de la recherche scientifique (CNRS). | |||
== | Uczestnik ruchu oporu we Francji, aresztowany w 1943 roku, więzień obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i Mittelbau-Dora (1943-1945). | ||
Od 1994 roku na emeryturze. | |||
Jeden z najwybitniejszych autorytetów w dziedzinie fizykochemii ciała stałego. Autor kilkudziesięciu publikacji na temat struktury tlenków i fluorków oraz zmian właściwości metali pod wpływem magnetyzmu i elektryczności. | |||
Członek Akademii Nauk 11 krajów. | |||
== Odznaczenia i nagrody == | |||
Medal Czechosłowackiej Akademii Nauk, Medal Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego, Krzyż Oficerski Legii Honorowej Republiki Francuskiej, Krzyż Wojenny 1939-1945, doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej (1985), Akademii Górniczo-Hutniczej (1989) oraz Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie. | |||
== Źródła do biogramu == | |||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 57, [foto] | |||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [8], [foto] | * 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [8], [foto] | ||
* Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. [Red. T. Sokołowska, W. Wojnowski, E. Klugmann-Radziemska]. Gdańsk [2010], s. 25-26 | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | * ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1989, 1 maja, s. 6 | ||
* Pouchard M., Tournoux M.: Editorial. ''Journal of Solid State Chemistry'' 2001, vol. 162, iss. 2 [Special issue in honor of Paul Hagenmuller] | |||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | |||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | * Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | ||
* Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | * Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | ||
* Paul Hagenmuller [online] [przeglądany 24.11.2016] de.wikipedia.org/wiki/Paul_Hagenmuller | * Paul Hagenmuller [online] [przeglądany 24.11.2016]. Dostępny w: http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Hagenmuller | ||
{{DEFAULTSORT:Hagenmuller, Paul }} | {{DEFAULTSORT:Hagenmuller, Paul }} | ||
[[Category:Biogramy]] | |||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] |
Aktualna wersja na dzień 13:03, 31 sie 2018
Paul Hagenmuller | |
---|---|
Nazwisko | Hagenmuller |
Imię / imiona | Paul |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr |
Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
Data urodzenia | 3 sierpnia 1921 |
Miejsce urodzenia | Strasburg |
Data śmierci | 7 stycznia 2017 |
Dyscyplina/specjalności | fizykochemia ciała stałego, inżynieria materiałowa
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju nauki o materiałach i inżynierii materiałowej oraz za twórczą współpracę z polskimi ośrodkami naukowymi, a w szczególności z naszą Uczelnią |
Prof. dr Paul Hagenmuller (1921-2017)
Dyscyplina/specjalności: fizykochemia ciała stałego, inżynieria mteriałowa
Nota biograficzna
Urodził się 3 sierpnia 1921 w Strasburgu (Francja). Zmarł 7 stycznia 2017 roku.
W 1943 roku ukończył studia wyższe z zakresu chemii (Wydział Nauk Naturalnych) w Strasburgu. W latach 1949-1953 pracował na Sorbonie (Francja), w latach 1953-1956 na uniwersytetach w Hanoi i Sajgonie (Wietnam), a w latach 1953-1956 na Uniwersytecie w Rennes. Doktorant Sorbony (1950), następnie docent, wreszcie profesor (1958) w Katedrze Chemii Nieorganicznej w Bordeaux. W latach 1960-1994 na Uniwersytecie w Bordeaux, jednocześnie w latach 1960-1985 organizator i kierownik Instytutu Chemii Ciała Stałego oraz dyrektor laboratorium chemii w Centre national de la recherche scientifique (CNRS).
Uczestnik ruchu oporu we Francji, aresztowany w 1943 roku, więzień obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i Mittelbau-Dora (1943-1945).
Od 1994 roku na emeryturze.
Jeden z najwybitniejszych autorytetów w dziedzinie fizykochemii ciała stałego. Autor kilkudziesięciu publikacji na temat struktury tlenków i fluorków oraz zmian właściwości metali pod wpływem magnetyzmu i elektryczności.
Członek Akademii Nauk 11 krajów.
Odznaczenia i nagrody
Medal Czechosłowackiej Akademii Nauk, Medal Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego, Krzyż Oficerski Legii Honorowej Republiki Francuskiej, Krzyż Wojenny 1939-1945, doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej (1985), Akademii Górniczo-Hutniczej (1989) oraz Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie.
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 57, [foto]
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [8], [foto]
- Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. [Red. T. Sokołowska, W. Wojnowski, E. Klugmann-Radziemska]. Gdańsk [2010], s. 25-26
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1989, 1 maja, s. 6
- Pouchard M., Tournoux M.: Editorial. Journal of Solid State Chemistry 2001, vol. 162, iss. 2 [Special issue in honor of Paul Hagenmuller]
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
- Paul Hagenmuller [online] [przeglądany 24.11.2016]. Dostępny w: http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Hagenmuller