Wiesław Ochman: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=6 lutego 1937
|birth_date=6 lutego 1937
|birth_place=Warszawa
|birth_place=Warszawa
|awards=Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis,
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
|dhc_year=2008
|dhc_year=2008
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|name=Wiesław Ochman
|name=Wiesław Ochman
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9843
|image_size=9843
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Mgr inż. '''Wiesław Ochman''' (1937-)
Mgr inż. '''Wiesław Ochman''' (1937-)


Śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz
śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz


== Nota biograficzna ==  
== Nota biograficzna ==  
Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie. Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, pod dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 r. rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 r. z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera.
Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie.  


W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Edukacją muzyczną Wiesława Ochmana zajęli się prof. Maria Szłapak, prof. Sergiusz Nadgryzowski i prof. Jerzy Gaczek. Zadebiutował w 1960 r. na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego.
Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, po dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 roku rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 roku z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera.


Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 r. od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 r. partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, m.in. w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami, itd. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 r. Wiesław Ochman zajął się też reżyserią operową.
W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Zdobywał edukację muzyczną pod okiem prof. Marii Szłapak, prof. Sergiusza Nadgryzowskiego i prof. Jerzego Gaczyka. Zadebiutował w 1960 roku na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego.


Artysta nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego. Kolejną pasją Wiesława Ochmana jest malarstwo (specjalnością są krajobrazy i martwa natura). Obrazy przez niego namalowane znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.
Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 roku zajął się też reżyserią operową.


Ważnym elementem działalności Wiesława Ochmana stała się działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i na stypendia. W 1998 r., z okazji 200-lecia urodzin Adama Mickiewicza, artysta zebrał prace malarzy polskich, które wystawiono na licytacji w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Cały zysk przekazano na remont Domu-Muzeum Wieszcza w Wilnie. W roku 2008 odbyła się kolejna, XI już aukcja polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Washingtonie oraz w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Swoją pasję społecznikowską realizuje od roku 1993 także jako szef artystyczny i uczestnik dorocznych koncertów pt.: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”.
Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego.
 
Kolejna pasja to malarstwo; specjalizuje się w krajobrazach i martwej naturze. Jego obrazy znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.
 
Ważnym elementem aktywności artysty jest działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i funduszu stypendialnego. Uczestniczy w różnych przedsięwzięciach między innymi na rzecz ratowania zabytków Krakowa, Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie, w imprezach dla „Sprawnych inaczej”. Od 1993 roku organizuje doroczne koncerty charytatywne pod tytułem: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”. Doroczne nagrody, które sam wręcza przy okazji koncertów, noszą nazwę „Kryształowych Ochmanów”. Wielokrotnie organizował też aukcje polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Waszyngtonie i Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku.  


==== Odznaczenia i nagrody ====  
==== Odznaczenia i nagrody ====  
Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1973), Nagroda Miasta Krakowa (1976), [[Krzyż Komandorski OOP]] (1997), [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP]] (2001), Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty medal Gloria Artis za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” (1996) i inne
Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia, Nagroda Miasta Krakowa, [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski]], Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” i inne
 
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Oni też studiowali w AGH : inżynierowie - artyści i... : życiorysy niekonwencjonalne. Oprac. E. Postawa, A. Chadaj oraz zespół aut. Kraków 2010, s. 13-17, [foto]


== Bibliografia ==
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. 7-9
* Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. 7-9
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.01.2008], s. 34  
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 30.01.2008], s. 34  
* Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. 36, [foto]
* Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. [36], [foto]
* Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH. ''Materiały Ceramiczne'' 2008, R. 60 nr 2 s. 88-89, [foto]


==== Inne ====  
==== Inne ====  
* Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi
* Wiesław Ochman... [online] [przeglądany 22.12.2016]. Dostępny w: www.bg.agh.edu.pl/STUDIOWALI/Ochman/
* [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi]
 
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.02.2018</span>'''''
 


{{DEFAULTSORT:Ochman, Wiesław }}
{{DEFAULTSORT:Ochman, Wiesław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 13:13, 6 wrz 2018

Wiesław Ochman
Wieslaw Ochman.jpg
Nazwisko Ochman
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Mgr inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 6 lutego 1937
Miejsce urodzenia Warszawa




Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2008
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Mgr inż. Wiesław Ochman (1937-)

śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz

Nota biograficzna

Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie.

Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, po dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 roku rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 roku z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera.

W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Zdobywał edukację muzyczną pod okiem prof. Marii Szłapak, prof. Sergiusza Nadgryzowskiego i prof. Jerzego Gaczyka. Zadebiutował w 1960 roku na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego.

Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 roku zajął się też reżyserią operową.

Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego.

Kolejna pasja to malarstwo; specjalizuje się w krajobrazach i martwej naturze. Jego obrazy znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.

Ważnym elementem aktywności artysty jest działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i funduszu stypendialnego. Uczestniczy w różnych przedsięwzięciach między innymi na rzecz ratowania zabytków Krakowa, Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie, w imprezach dla „Sprawnych inaczej”. Od 1993 roku organizuje doroczne koncerty charytatywne pod tytułem: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”. Doroczne nagrody, które sam wręcza przy okazji koncertów, noszą nazwę „Kryształowych Ochmanów”. Wielokrotnie organizował też aukcje polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Waszyngtonie i Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia, Nagroda Miasta Krakowa, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” i inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Oni też studiowali w AGH : inżynierowie - artyści i... : życiorysy niekonwencjonalne. Oprac. E. Postawa, A. Chadaj oraz zespół aut. Kraków 2010, s. 13-17, [foto]

Artykuły

  • Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. Biuletyn AGH 2008, nr 4, s. 7-9
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.01.2008], s. 34
  • Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. Biuletyn AGH 2008, nr 4, s. [36], [foto]
  • Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH. Materiały Ceramiczne 2008, R. 60 nr 2 s. 88-89, [foto]

Inne

  • Wiesław Ochman... [online] [przeglądany 22.12.2016]. Dostępny w: www.bg.agh.edu.pl/STUDIOWALI/Ochman/
  • [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi]


stan na dzień 28.02.2018