Wiesław Ochman: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 6: | Linia 6: | ||
|birth_date=6 lutego 1937 | |birth_date=6 lutego 1937 | ||
|birth_place=Warszawa | |birth_place=Warszawa | ||
|awards=Krzyż Komandorski | |awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski | ||
|dhc_year=2008 | |dhc_year=2008 | ||
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej | |dhc_reason=za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | |||
|name=Wiesław Ochman | |name=Wiesław Ochman | ||
|image_size=9843 | |image_size=9843 | ||
}} | }} | ||
Mgr inż. '''Wiesław Ochman''' (1937-) | Mgr inż. '''Wiesław Ochman''' (1937-) | ||
śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz | |||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie. Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, po dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 roku rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 roku z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera. | Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie. | ||
Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, po dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 roku rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 roku z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera. | |||
W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Zdobywał edukację muzyczną pod okiem prof. Marii Szłapak, prof. Sergiusza Nadgryzowskiego i prof. Jerzego Gaczyka. Zadebiutował w 1960 roku na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego. | W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Zdobywał edukację muzyczną pod okiem prof. Marii Szłapak, prof. Sergiusza Nadgryzowskiego i prof. Jerzego Gaczyka. Zadebiutował w 1960 roku na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego. | ||
Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 roku | Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 roku zajął się też reżyserią operową. | ||
Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego. | Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego. | ||
Kolejna pasja to malarstwo; specjalizuje się w krajobrazach i martwej naturze. Jego obrazy znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie. | |||
Ważnym elementem aktywności artysty jest działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i funduszu stypendialnego. Uczestniczy w różnych przedsięwzięciach między innymi na rzecz ratowania zabytków Krakowa, Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie, w imprezach dla „Sprawnych inaczej”. Od 1993 roku organizuje doroczne koncerty charytatywne pod tytułem: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”. Doroczne nagrody, które sam wręcza przy okazji koncertów, noszą nazwę „Kryształowych Ochmanów”. Wielokrotnie organizował też aukcje polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Waszyngtonie i Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia | Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia, Nagroda Miasta Krakowa, [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski]], Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” i inne | ||
== Źródła do biogramu == | |||
==== Książki ==== | |||
* Oni też studiowali w AGH : inżynierowie - artyści i... : życiorysy niekonwencjonalne. Oprac. E. Postawa, A. Chadaj oraz zespół aut. Kraków 2010, s. 13-17, [foto] | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. 7-9 | * Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. 7-9 | ||
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.01.2008], s. 34 | * [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 30.01.2008], s. 34 | ||
* Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. 36, [foto] | * Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 4, s. [36], [foto] | ||
* Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH. ''Materiały Ceramiczne'' 2008, R. 60 nr 2 s. 88-89, [foto] | |||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* Wiesław Ochman... [online] [przeglądany 22.12.2016]. Dostępny w: www.bg.agh.edu.pl/STUDIOWALI/Ochman/ | * Wiesław Ochman... [online] [przeglądany 22.12.2016]. Dostępny w: www.bg.agh.edu.pl/STUDIOWALI/Ochman/ | ||
* Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi | * [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi] | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.02.2018</span>''''' | |||
{{DEFAULTSORT:Ochman, Wiesław }} | {{DEFAULTSORT:Ochman, Wiesław }} | ||
[[Category:Biogramy]] | |||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] |
Aktualna wersja na dzień 13:13, 6 wrz 2018
Wiesław Ochman | |
---|---|
Nazwisko | Ochman |
Imię / imiona | Wiesław |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
Data urodzenia | 6 lutego 1937 |
Miejsce urodzenia | Warszawa
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 2008 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki oraz nieustanne promowanie nauk technicznych i Akademii Górniczo-Hutniczej |
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski |
Mgr inż. Wiesław Ochman (1937-)
śpiewak — tenor, działacz charytatywny, malarz
Nota biograficzna
Urodził się 6 lutego 1937 roku w Warszawie.
Liceum Plastyczne w Bolkowie na Dolnym Śląsku, po dwóch latach przeniesione do Szczawna-Zdroju i przekształcone w Technikum Zdobnictwa Ceramicznego, ukończył z wyróżnieniem. W 1954 roku rozpoczął studia na Wydziale Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Ukończył je w 1960 roku z wynikiem bardzo dobrym, uzyskując tytuł magistra inżyniera.
W trakcie studiów rozpoczął naukę śpiewu pod kierunkiem Gustawa Serafina w Krakowie (1955–1959). Zdobywał edukację muzyczną pod okiem prof. Marii Szłapak, prof. Sergiusza Nadgryzowskiego i prof. Jerzego Gaczyka. Zadebiutował w 1960 roku na scenie Opery Śląskiej w Bytomiu partią Muezina w „Casanovie” Ludomira Różyckiego, a następnie kreował rolę Edgara w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego.
Karierę międzynarodową rozpoczął w 1967 roku od Opery w Berlinie, następnie występował w Monachium, Hamburgu, Frankfurcie i innych wielkich ośrodkach muzycznych w Niemczech. Odniósł też pierwsze sukcesy na festiwalach w Glyndebourne, Salzburgu i Orange. W 1975 roku partią Arriga w operze „Nieszpory sycylijskie” Verdiego zadebiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występował przez kilka kolejnych sezonów. Występował na największych scenach operowych i estradach świata, w towarzystwie największych gwiazd operowych, między innymi w mediolańskiej La Scali, Barcelonie, Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie, Sewilli, Wiedniu, Genewie, Zurichu, Avignonie, Tuluzie, Marsylii, Budapeszcie, Paryżu, San Francisco, Washingtonie, Miami. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych, podczas których towarzyszyły mu zespoły prowadzone przez najwybitniejszych dyrygentów. Po 1999 roku zajął się też reżyserią operową.
Nagrał wiele płyt z muzyką operową, symfoniczną, oratoryjną, kameralną, sakralną i popularną. Otrzymał Grand Prix du Disque, trzy złote płyty i jedną platynową. Wystąpił w filmie „Carewicz” Franciszka Lehara, „Salome” Richarda Straussa, „Eugeniusz Oniegin” Piotra Czajkowskiego.
Kolejna pasja to malarstwo; specjalizuje się w krajobrazach i martwej naturze. Jego obrazy znajdują się w wielu galeriach i zbiorach prywatnych na całym świecie.
Ważnym elementem aktywności artysty jest działalność charytatywna na rzecz wspierania kultury, opieki medycznej i funduszu stypendialnego. Uczestniczy w różnych przedsięwzięciach między innymi na rzecz ratowania zabytków Krakowa, Muzeum Adama Mickiewicza w Wilnie, w imprezach dla „Sprawnych inaczej”. Od 1993 roku organizuje doroczne koncerty charytatywne pod tytułem: „Wiesław Ochman i Jego Goście” w Zawierciu, z których dochód przeznaczony jest na wspieranie Fundacji Pomocy dla Szpitala w Zawierciu „Auxilium”. Doroczne nagrody, które sam wręcza przy okazji koncertów, noszą nazwę „Kryształowych Ochmanów”. Wielokrotnie organizował też aukcje polskich dzieł sztuki w ambasadzie RP w Waszyngtonie i Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku.
Odznaczenia i nagrody
Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia, Nagroda Miasta Krakowa, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Medal 400-lecia Stołeczności Warszawy, statuetka i tytuł mecenasa sztuki, złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" za zasługi dla kultury oraz wiele wyróżnień za działalność artystyczną i społeczną, tytuł Ambasadora Dobrej Woli UNICEF, „Order Uśmiechu” i inne
Źródła do biogramu
Książki
- Oni też studiowali w AGH : inżynierowie - artyści i... : życiorysy niekonwencjonalne. Oprac. E. Postawa, A. Chadaj oraz zespół aut. Kraków 2010, s. 13-17, [foto]
Artykuły
- Lis J.: Laudacja z okazji nadania godności doktora honoris causa Wiesławowi Ochmanowi. Biuletyn AGH 2008, nr 4, s. 7-9
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.01.2008], s. 34
- Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH : 21 kwietnia 2008 r. Biuletyn AGH 2008, nr 4, s. [36], [foto]
- Wiesław Ochman doktorem honoris causa AGH. Materiały Ceramiczne 2008, R. 60 nr 2 s. 88-89, [foto]
Inne
- Wiesław Ochman... [online] [przeglądany 22.12.2016]. Dostępny w: www.bg.agh.edu.pl/STUDIOWALI/Ochman/
- [Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Wiesławowi Ochmanowi]
stan na dzień 28.02.2018