Heinz Riesenhuber: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Dr
|honorific-prefix=Dr
|image=Heinz_Riesenhuber.jpg
|image=Heinz_Riesenhuber.jpg
|birth_date=1935
|birth_date=1 grudnia 1935
|birth_place=Frankfurt
|birth_place=Frankfurt
|fields=technologia chemiczna
|fields=technologia chemiczna
|function=Minister Badań Naukowych i Technologii od 1982 r.
|dhc_year=1993
|dhc_year=1993
|dhc_reason=za całokształt dokonań na polu współpracy badawczej i rozwojowej Niemiec i Polski, w tym wymiany naukowej z AGH
|dhc_reason=za całokształt dokonań na polu współpracy badawczej i rozwojowej Niemiec i Polski, w tym wymiany naukowej z AGH
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|name=Heinz Riesenhuber
|name=Heinz Riesenhuber
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=14718
|image_size=14718
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Dr '''Heinz Riesenhuber''' (1935-)
Dr '''Heinz Riesenhuber''' (1935-)
Linia 49: Linia 17:
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna


Urodził się we Frankfurcie. Ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w rodzinnym mieście w 1961 r. Pracował jako asystent naukowy w Instytucie Chemii Nieorganicznej, w 1965 r. uzyskał tytuł doktora.
Minister Badań Naukowych i Technologii w latach 1982-1993
 
== Nota biograficzna ==
Urodził się 1 grudnia 1935 roku we Frankfurcie.  
 
Ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w rodzinnym mieście w 1961 roku. Pracował jako asystent naukowy w Instytucie Chemii Nieorganicznej, w 1965 roku uzyskał tytuł doktora.


Badał metody wydzielania metali nieżelaznych z rud. Kierował zakładami przemysłu chemicznego podnosząc kwalifikacje podczas licznych pobytów zagranicznych.
Badał metody wydzielania metali nieżelaznych z rud. Kierował zakładami przemysłu chemicznego podnosząc kwalifikacje podczas licznych pobytów zagranicznych.


W 1976 r. został posłem Parlamentu Niemieckiego jako członek Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej.
W 1976 roku został posłem Parlamentu Niemieckiego jako członek Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej.
 
Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej.


Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej
Doktor honoris causa: Weizmann Institute of Science in Rehovot (Izrael), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Uniwersytetu w Surrey (Anglia), Uniwersytetu w Göttingen (Niemcy).


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto]  
==== Książki ====
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto]
* Protokół z uroczystego posiedzenia Senatu AGH w dniu 8 czerwca 1993 r. poświęconego nadaniu tytułu doktora honoris causa dr Heinzowi Riesenhuberowi. 3 s.
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 57, [foto]
==== Artykuły ====
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1993, nr 10, s. 20
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 08.06.1993], 3 s.
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18


==== Inne ====
* Heinz Riesenhuber... [online] [przeglądany 29.12.2016]. Dostępny w: http://en.wikipedia.org/wiki/Heinz_Riesenhuber
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 08.12.2017</span>'''''
{{DEFAULTSORT:Riesenhuber, Heinz }}
{{DEFAULTSORT:Riesenhuber, Heinz }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 13:18, 6 wrz 2018

Heinz Riesenhuber
Heinz Riesenhuber.jpg
Nazwisko Riesenhuber
Imię / imiona Heinz
Tytuły / stanowiska Dr
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 1 grudnia 1935
Miejsce urodzenia Frankfurt


Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1993
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za całokształt dokonań na polu współpracy badawczej i rozwojowej Niemiec i Polski, w tym wymiany naukowej z AGH

Dr Heinz Riesenhuber (1935-)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna

Minister Badań Naukowych i Technologii w latach 1982-1993

Nota biograficzna

Urodził się 1 grudnia 1935 roku we Frankfurcie.

Ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w rodzinnym mieście w 1961 roku. Pracował jako asystent naukowy w Instytucie Chemii Nieorganicznej, w 1965 roku uzyskał tytuł doktora.

Badał metody wydzielania metali nieżelaznych z rud. Kierował zakładami przemysłu chemicznego podnosząc kwalifikacje podczas licznych pobytów zagranicznych.

W 1976 roku został posłem Parlamentu Niemieckiego jako członek Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej.

Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej.

Doktor honoris causa: Weizmann Institute of Science in Rehovot (Izrael), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Uniwersytetu w Surrey (Anglia), Uniwersytetu w Göttingen (Niemcy).

Źródła do biogramu

Książki

  • 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto]
  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 57, [foto]

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1993, nr 10, s. 20
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 08.06.1993], 3 s.
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

stan na dzień 08.12.2017