Julian Jan Bugiel: Różnice pomiędzy wersjami

Julian Jan Bugiel
Nazwisko	Bugiel
Imię / imiona	Julian Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	4 października 1929
Data śmierci	2018
Dyscyplina/specjalności	organizacja i zarządzanie, socjologia, socjologia organizacji i zarządzania, zarządzanie personelem
Wydział	Wydział Humanistyczny ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 09:35, 16 paź 2018

Prof. dr hab. Julian Jan Bugiel (1929-2018) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie, socjologia, socjologia organizacji i zarządzania, zarządzanie personelem

Nota biograficzna

Urodził się 4 października 1929 roku w Jedliczu w powiecie krośnieńskim. Zmarł w październiku 2018 roku.

//////////////////////////////////

W grudniu 1950 roku rozpoczął pracę w Krośnieńskim Kopalnictwie Naftowym. W październiku 1951 roku rozpoczął studia na Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Filozoficzno-Historycznym. W 1955 roku na podstawie pracy „Zagadnienie rąk roboczych dla manufaktur drugiej połowy XVIII wieku”, uzyskał tytuł magistra z zakresu historii społeczno-gospodarczej.

W 1953 roku podjął pracę zastępcy asystenta w Katedrze Ekonomii Politycznej Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej. W latach 1957-1960 uczestniczył w badaniach prowadzonych przez Katedrę nad kształtowaniem się załogi Kombinatu Metalurgicznego w Nowej Hucie i przewidywanych kierunkach jego rozwoju.

W 1964 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ, na na podstawie rozprawy: „Problem siły roboczej w przemyśle górniczo-hutniczym w Rzeczypospolitej Krakowskiej” otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii gospodarczej.

............... W 1965 roku przenoszę się z Katedry Ekonomii Politycznej do pracy na stanowisku adiunkta w Katedrze Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.

W roku 1966 w Pracowni byli zatrudnieni: dr Julian Bugiel, dr Czesław Herod (kierownik), mgr Maria Burkiewicz, mgr Maria Michalska, mgr Ewa Rusek, mgr Lidia Zbiegień, Z kolei władze Wydziału Górniczego w roku 1967 w oparciu o wyniki prac badawczych i dydaktycznych pracowni w jej miejsce powołują ”Zakład Socjologii i Psychologii Pracy” – w tym roku na stanowisko asystenta zostaje przyjęty mgr Bogusław Wiernek, a w roku 1969 mgr Lesław Haber i mgr Wiesław Kosoń. Kierownikiem do roku 1968 jest dr Czesław Herod. Po jego przejściu do Warszawy, ja zostaję kierownikiem, którą to funkcję pełnię przez około 30 lat. W latach 1965 – 1967 równocześnie konkretyzują się kierunki badawcze Zakładu, które realizowane są w głównych zarysach do 2001 roku. W uczelni wśród pracowników, a zwłaszcza Kierownictwa Wydziałów rozwija się świadomość, że przygotowanie inżyniera do życia we współczesnym społeczeństwie obejmować musi nie tylko przygotowanie zawodowe, ale przygotowanie do życia w grupie społecznej, motywowania i kierowania ludźmi. Dlatego też przy akceptacji Rektora AGH prof. Kiejstuta Żemajtisa w 1966 wspólnie z dr. Czesławem Herodem oraz Zakładem Socjologii Politechniki Warszawskiej, podjęliśmy pierwszą w kraju inicjatywę wprowadzenia przedmiotu „Nauka o pracy” do programu nauczania w uczelniach technicznych. Program ten, przygotowany z docent Anną Preis i profesorem Stanisławem Widerszpilem z Politechniki Warszawskiej, zawierający problemy socjologii i psychologii pracy, został akceptowany przez Ministerstwo i wprowadzony w roku akademickim 1967/68 we wszystkich uczelniach technicznych. W ramach ogólnej zmiany struktury wewnętrznej Akademii Górniczo-Hutniczej, polegającej na przejściu z systemu katedralnego na system instytutów, powołano w październiku 1969 roku Międzywydziałowy Instytut Nauk Społecznych, w skład którego wszedł ”Zakład Socjologii i Psychologii Pracy”. Naczelną ideą powstania Instytutu była koordynacja dyscyplin nauk społecznych: socjologii i psychologii pracy, ekonomii politycznej, filozofii, politologii i pedagogiki, w celu bardziej zintegrowanego działania w dziedzinie humanizacji studiów technicznych. Po roku 1969 nastąpił istotny wzrost liczby pracowników naukowo-dydaktycznych i technicznych, tak że w połowie lat 80-tych ich liczba doszła do czternastu, co wiązało się ze zwiększeniem obciążeń dydaktycznych, jak również rozwinięciem na szeroką skalę badań empirycznych prowadzonych przez Zakład. .................

współtwórcy Wydziału Humanistycznego AGH.

Profesor był prekursorem humanistyki w AGH, wieloletnim kierownikiem Zakładu, a następnie Katedry Socjologii i Psychologii Pracy i Organizacji Instytutu Nauk Społecznych AGH.

Należał do licznych gremiów naukowych. Był autorem ponad dwustu publikacji, w tym podręczników, promotorem i recenzentem wielu prac dyplomowych, wychowawcą wielu pokoleń studentów i młodej kadry pracowników.

///////////////////////////////////////

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznak „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa”, Złota Odznaka Towarzystwa Wiedzy Powszechnej oraz wielokrotnie Nagrody Rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/bugiel-julian-04701

Źródła do biogramu

[Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 25

Artykuły

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
 ...............
+W 1965 roku przenoszę się z Katedry Ekonomii Politycznej do pracy na stanowisku adiunkta w Katedrze Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.
+W roku 1966 w Pracowni byli zatrudnieni: dr Julian Bugiel, dr Czesław Herod (kierownik), mgr Maria Burkiewicz, mgr Maria Michalska, mgr Ewa Rusek, mgr Lidia Zbiegień, Z kolei władze Wydziału Górniczego w roku 1967 w oparciu o wyniki prac badawczych i dydaktycznych pracowni  w jej miejsce powołują ”Zakład Socjologii i Psychologii Pracy” – w tym roku na stanowisko asystenta zostaje przyjęty mgr Bogusław Wiernek, a w roku 1969 mgr Lesław Haber i mgr Wiesław Kosoń.  Kierownikiem do roku 1968 jest dr Czesław Herod.  Po jego przejściu do Warszawy, ja zostaję kierownikiem, którą to funkcję pełnię przez około 30 lat. W latach 1965 – 1967 równocześnie konkretyzują się kierunki badawcze Zakładu, które realizowane są w głównych zarysach do 2001 roku. W uczelni wśród pracowników, a zwłaszcza Kierownictwa Wydziałów rozwija się świadomość, że przygotowanie inżyniera do życia we współczesnym społeczeństwie obejmować musi nie tylko przygotowanie zawodowe, ale przygotowanie do życia w grupie społecznej, motywowania i kierowania ludźmi.  Dlatego też przy akceptacji Rektora AGH prof. Kiejstuta Żemajtisa w 1966 wspólnie z dr. Czesławem Herodem oraz Zakładem Socjologii Politechniki Warszawskiej, podjęliśmy pierwszą   w kraju inicjatywę wprowadzenia przedmiotu „Nauka o pracy” do programu nauczania w uczelniach technicznych. Program ten, przygotowany z docent Anną Preis i profesorem Stanisławem Widerszpilem z Politechniki Warszawskiej, zawierający problemy socjologii i psychologii pracy, został akceptowany przez Ministerstwo i wprowadzony w roku akademickim 1967/68 we wszystkich uczelniach technicznych. W ramach ogólnej zmiany struktury wewnętrznej Akademii Górniczo-Hutniczej, polegającej na przejściu z systemu katedralnego na system instytutów, powołano w październiku 1969 roku Międzywydziałowy Instytut Nauk Społecznych, w skład którego wszedł ”Zakład Socjologii i Psychologii Pracy”.  Naczelną ideą powstania Instytutu była koordynacja dyscyplin nauk społecznych: socjologii i psychologii pracy, ekonomii politycznej, filozofii, politologii i pedagogiki, w celu bardziej zintegrowanego działania w dziedzinie humanizacji studiów technicznych. Po roku 1969 nastąpił istotny wzrost liczby pracowników naukowo-dydaktycznych i technicznych, tak że w połowie lat 80-tych ich liczba doszła do czternastu, co wiązało się ze zwiększeniem obciążeń dydaktycznych, jak również rozwinięciem na szeroką skalę badań empirycznych prowadzonych przez Zakład.
+.................