Julian Jan Bugiel: Różnice pomiędzy wersjami

Julian Jan Bugiel
Nazwisko	Bugiel
Imię / imiona	Julian Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	4 października 1929
Data śmierci	2018
Dyscyplina/specjalności	organizacja i zarządzanie, socjologia, socjologia organizacji, socjologia zarządzania, zarządzanie personelem
Wydział	Wydział Humanistyczny ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 09:26, 18 paź 2018

Prof. dr hab. Julian Jan Bugiel (1929-2018) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie, socjologia, socjologia organizacji, socjologia zarządzania, zarządzanie personelem

Nota biograficzna

Urodził się 4 października 1929 roku w Jedliczu w powiecie krośnieńskim. Zmarł w październiku 2018 roku.

W grudniu 1950 roku rozpoczął pracę w Krośnieńskim Kopalnictwie Naftowym. W październiku 1951 roku rozpoczął studia na Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Filozoficzno-Historycznym. W 1955 roku na podstawie pracy „Zagadnienie rąk roboczych dla manufaktur drugiej połowy XVIII wieku”, uzyskał tytuł magistra z zakresu historii społeczno-gospodarczej.

W 1953 roku podjął pracę zastępcy asystenta w Katedrze Ekonomii Politycznej Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej. W latach 1957-1960 uczestniczył w badaniach prowadzonych przez Katedrę nad kształtowaniem się załogi Kombinatu Metalurgicznego w Nowej Hucie i przewidywanych kierunkach jego rozwoju.

W 1964 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ, na na podstawie rozprawy: „Problem siły roboczej w przemyśle górniczo-hutniczym w Rzeczypospolitej Krakowskiej” otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii gospodarczej. W 1965 roku przeniósł się z Katedry Ekonomii Politycznej na stanowisku adiunkta w Katedrze Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.

W latach sześćdziesiątych był prekursorem wprowadzenia w AGH przedmiotów związanych z problematyką socjologiczna z uwzględnieniem społecznych aspektów zarządzania i relacji interpersonalnych. Działalność ta zrodziła w AGH ideę humanizacji studiów technicznych i wprowadzenia do nauczania elementów wiedzy o człowieku i stanowiła podwaliny obecnego Wydziału Humanistycznego. W 1968 roku został kierownikiem Zakładu Socjologii i Psychologii Pracy Wydziału Górniczego i funkcję te pełnił do 1996 roku. W 1966 wspólnie z dr. Czesławem Herodem oraz Zakładem Socjologii Politechniki Warszawskiej, podjął pierwszą w kraju inicjatywę wprowadzenia przedmiotu „Nauka o pracy” do programu nauczania w uczelniach technicznych. Program ten, zawierający problemy socjologii i psychologii pracy, został akceptowany przez Ministerstwo i wprowadzony w roku akademickim 1967/68 we wszystkich uczelniach technicznych. W 1970 roku Zakład Socjologii Pracy, którym kierował wszedł w skład Instytutu Nauk Społecznych AGH.

Zorganizował dwie Ogólnopolskie Konferencje (1972 i 1985)poświęcone nauczaniu przedmiotów humanistycznych w uczelniach technicznych. Nawiązał ścisłą współpracę z wiodącymi jednostkami socjologicznymi w kraju.

W 1976 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej ”System kształcenia inżynierów, a ich praca zawodowa” oraz przeprowadzone kolokwium habilitacyjne Rada Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie socjologii, socjologii pracy i organizacji. W lutym 1983 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nauk humanistycznych.

W roku 1977, decyzją Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, został powołany na przewodniczącego zespołu programowego ”Socjologia pracy”, a w 1979 roku na członka zespołu dydaktycznego przy Ministrze dla kierunku ”Organizacja i zarządzanie”. W roku 1984 został mianowany członkiem ”Zespołu Naukowo-Dydaktycznego” przy Ministrze dla dyscyplin społecznych.

W 1993 roku ”Zakład Socjologii i Psychologii Pracy” istniejący w strukturze Instytutu Nauk Społecznych został przekształcony w ”Katedrę Socjologii, Psychologii Pracy i Organizacji”. W 2000 przeszedł na emeryturę, równocześnie za zgodą Rektora został zatrudniony (w ramach umowy o pracę) w Katedrze do 2005 roku. Wydział Nauk Społecznych Stosowanych został utworzony 2001 roku.

Profesor był prekursorem humanistyki w AGH, wieloletnim kierownikiem Zakładu, a następnie Katedry Socjologii i Psychologii Pracy i Organizacji Instytutu Nauk Społecznych AGH.

//////////////////////////////////////////////////

    Międzywydziałowe Studium Nauk Politycznych zostało powołane w roku akademickim 1964/65

   14 października 1968r. przekształcone w Międzywydziałowy Instytut Nauk Społecznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie

   Rozporządzeniem Rady Ministrów z dniem 24 maja 1969 r. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie zmienia nazwę na: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

   W 1970 r. zmienia nazwę na Instytut Nauk Społecznych

   30 maja 2001 r. na mocy uchwały Senatu Instytut zostaje przekształcony i powstaje Wydział Nauk Społecznych Stosowanych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie

   1 października 2008 r. zmienia nazwę na Wydział Humanistyczny Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.

.................

współtwórcy Wydziału Humanistycznego AGH.

Profesor był prekursorem humanistyki w AGH, wieloletnim kierownikiem Zakładu, a następnie Katedry Socjologii i Psychologii Pracy i Organizacji Instytutu Nauk Społecznych AGH.

Należał do licznych gremiów naukowych. Był autorem ponad dwustu publikacji, w tym podręczników, promotorem i recenzentem wielu prac dyplomowych, wychowawcą wielu pokoleń studentów i młodej kadry pracowników.

///////////////////////////////////////

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznak „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa”, Złota Odznaka Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Złota Odznaka Towarzystwa Naukowego i Kierownictwa oraz wielokrotnie Nagrody Rektora AGH.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/bugiel-julian-04701

Źródła do biogramu

[Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 25
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 44, [foto]

Artykuły

Haber L. H.: Humanista w uczelni technicznej. 50-lecie pracy naukowej i dydaktycznej prof. Juliana Bugla. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 123, s. 8-9, [foto]

Inne

Prof. dr hab. Julian Bugiel. [online][przeglądany 16.10.2018]. Dostepny w: http://wh.agh.edu.pl/profesorowie-emerytowani/prof-dr-hab-julian-bugiel/

@@ Linia 26: / Linia 26: @@
 W 1964 roku na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UJ, na na podstawie rozprawy:  „Problem siły roboczej w przemyśle górniczo-hutniczym w Rzeczypospolitej Krakowskiej” otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii gospodarczej. W 1965 roku przeniósł się z Katedry Ekonomii Politycznej na stanowisku adiunkta w Katedrze Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.
-W latach sześćdziesiątych był prekursorem wprowadzenia w AGH przedmiotów związanych z problematyką socjologiczna z uwzględnieniem społecznych aspektów zarządzania i relacji interpersonalnych. Działalność ta zrodziła w AGH ideę humanizacji studiów technicznych i wprowadzenia do nauczania elementów wiedzy o człowieku i stanowiła podwaliny obecnego Wydziału Humanistycznego. W 1968  roku został kierownikiem Zakładu Socjologii i Psychologii Pracy Wydziału Górniczego i funkcję te pełnił do 1996 roku. W 1966 wspólnie z dr. Czesławem Herodem oraz Zakładem Socjologii Politechniki Warszawskiej, podjął pierwszą  w kraju inicjatywę wprowadzenia przedmiotu „Nauka o pracy” do programu nauczania w uczelniach technicznych. Program ten, zawierający problemy socjologii i psychologii pracy, został akceptowany przez Ministerstwo i wprowadzony w roku akademickim 1967/68 we wszystkich uczelniach technicznych. W 1969 roku powstał [[Instytut Nauk Społecznych|Instytut Nauk Społecznych]] AGH, w skład którego wszedł Zakład Socjologii Pracy, którym kierował.
+W latach sześćdziesiątych był prekursorem wprowadzenia w AGH przedmiotów związanych z problematyką socjologiczna z uwzględnieniem społecznych aspektów zarządzania i relacji interpersonalnych. Działalność ta zrodziła w AGH ideę humanizacji studiów technicznych i wprowadzenia do nauczania elementów wiedzy o człowieku i stanowiła podwaliny obecnego Wydziału Humanistycznego. W 1968  roku został kierownikiem Zakładu Socjologii i Psychologii Pracy Wydziału Górniczego i funkcję te pełnił do 1996 roku. W 1966 wspólnie z dr. Czesławem Herodem oraz Zakładem Socjologii Politechniki Warszawskiej, podjął pierwszą  w kraju inicjatywę wprowadzenia przedmiotu „Nauka o pracy” do programu nauczania w uczelniach technicznych. Program ten, zawierający problemy socjologii i psychologii pracy, został akceptowany przez Ministerstwo i wprowadzony w roku akademickim 1967/68 we wszystkich uczelniach technicznych. W 1970 roku Zakład Socjologii Pracy, którym kierował wszedł w skład [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] AGH.
 Zorganizował dwie Ogólnopolskie Konferencje (1972 i 1985)poświęcone nauczaniu przedmiotów humanistycznych w uczelniach technicznych. Nawiązał ścisłą współpracę z wiodącymi jednostkami socjologicznymi w kraju.