Mikołaj Czyżewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1890 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = 1954 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
Wersja z 15:53, 8 sty 2014
| Mikołaj Czyżewski | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Czyżewski | ||||||||
| Imię / imiona | Mikołaj | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1890 | ||||||||
| Data śmierci | 1954 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo, koksownictwo
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, nagrody państwowe indywidualne i zbiorowe. | ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr hab. inż. Mikołaj Czyżewski (1890–1954)
Specjalność: odlewnictwo, koksownictwo
Urodził się 1 października 1890 roku w Hadziaczu na Ukrainie, zmarł 1 grudnia 1954 roku w Krakowie. Syn Pawła docenta Uniw. w Genewie. Ukończył Wydział Chemii na Uniwersytecie w Kijowie (1915). Podczas pierwszej wojny przybył do Krakowa, gdzie w 1923 r. został asystentem w Katedrze Technologii Ciepła i Paliwa AG. Równocześnie studiował na Wydziale Hutniczym tej Uczelni. W 1928 r. uzyskał dyplom inżyniera metalurga, w 1934 r. doktora nauk technicznych, w 1935 r. habilitował się i został mianowany docentem koksownictwa i technologii ciepła i paliwa na Wydziale Hutniczym. Po zakończeniu drugiej wojny światowej zorganizowal w AG Katedrę Odlewnictwa, zostając jej pierwszym profesorem nadzwyczajnym (1946).
Zajmował się procesem spalania i obliczaniem wartości opałowej paliw z czasem poświęcając coraz więcej uwagi zagadnieniom koksownictwa, spalaniu koksu oraz procesom żeliwiakowym. Opublikował ok. 47 prac (indywidualnych i zbiorowych).
Był prezesem Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Odlewników Polskich (1951), przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa w Krakowie.
Źródło:
- Słownik polskich pionierów techniki. S. 49–50
- Zyciorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964. s. 62–66