Andrzej Edward Warczok: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Edward Warczok
Nazwisko	Warczok
Imię / imiona	Andrzej Edward
Tytuły / stanowiska	dr hab. inż.
Data urodzenia	22 września 1944
Miejsce urodzenia	Katowice
Data śmierci	30 kwietnia 2018
Miejsce śmierci	Kanada
Dyscyplina/specjalności	termodynamika i kinetyka procesów metalurgicznych, modelowanie matematyczne, symulacja komputerowa procesów metalurgicznych
Wydział	Wydział Metali Nieżelaznych ; ;

Aktualna wersja na dzień 12:46, 7 lut 2019

Dr hab. inż. Andrzej Edward Warczok (1944-2018)

Dyscyplina/specjalności: termodynamika i kinetyka procesów metalurgicznych, modelowanie matematyczne i symulacja komputerowa procesów metalurgicznych

Nota biograficzna

Urodził się 22 września 1944 roku w Katowicach, zmarł 30 kwietnia 2018 roku w Kanadzie.

W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Metali Nieżelaznych. Stopień doktora uzyskał w AGH w 1977 roku, a jego dysertacja pt. „Wpływ pola elektrycznego na zachowanie się wtrąceń kamienia miedziowego w żużlu” otrzymała wyróżnienie i honorową nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego. Habilitację uzyskał w 1987 roku.

W latach 1969-1971 pracował w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach.

Pracę w AGH rozpoczął w 1971 roku w Instytucie Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych. W latach 1983-1987 p.o. kierownika Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich, w latach 1987-1991 kierownik tego Zakładu.

Prowadził zajęcia z metalurgii miedzi, niklu i kobaltu, metalurgii metali szlachetnych, metalurgii metali rzadkich oraz nowych trendów w metalurgii metali nieżelaznych.

Był promotorem ponad 40 prac magisterskich i 2 prac doktorskich.

W 1985 roku odbył 10-miesięczny staż na University of Leeds (Wielka Brytania). W 1989 roku wyjechał na stypendium naukowe na University of Toronto w Kanadzie, gdzie już pozostał. Do 2010 roku pracował tam na stanowisku Senior Associate Scientist. W 1995 roku jako visiting professor wygłosił cykl wykładów na CURTIN University w Australii, jednocześnie realizując tam projekt „Copper Recovery from Olympic Dam Slag”. W 1996 roku został powołany na stanowisko profesora pirometalurgii w Universidad de Chile w Santiago, prowadząc od tego momentu działalność badawczo-naukową w Kanadzie i Chile jednocześnie. Został konsultantem kilku chilijskich hut miedzi, m. in. w latach 1998-2013 w Instituto de Innovacion en Mineria y Metalurgia CODELCO, IM2, w koncernie Codelco Corporación Nacional del Cobre de Chile.

W 2006 roku został założycielem i dyrektorem firmy konsultingowej Warczok&Associated INC z siedzibą w Kanadzie, współpracującej m. in. z rządem kanadyjskim.

W latach 2013-2016 brał udział w kilku projektach badawczych dla KGHM.

Członek międzynarodowych stowarzyszeń – CIM (Kanada), TMS (USA), AAMM (Australia).

W okresie pracy w AGH jego zainteresowania badawcze dotyczyły badań podstawowych i stosowanych w pirometalurgii miedzi, w szczególności kinetyki i mechanizmu reakcji metalurgicznych, termodynamiki, zjawisk elektrycznych i magnetoelektrycznych w ciekłych żużlach, odzysku metali z żużli. Później tematyka badawcza rozszerzona została o tworzenie programów komputerowych do symulacji pracy pieców i agregatów hutniczych działających w czasie rzeczywistym lub wirtualnym, modelowanie CFD oraz wymianę ciepła i masy w procesach pirometalurgicznych i elektrometalurgicznych. Był światowym autorytetem w dziedzinie pieca elektrycznego i ekspertem pirometalurgii miedzi.

Autor ponad 100 publikacji oraz ponad 20 patentów.

Źródła do biogramu

Książki

[Skład osobowy AGH... 1971-1972]. Kraków, 1973, s. 95
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 386, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2018, nr 108 (11 IV 2018), s. A12 [nekr.]
Pietrzyk S.: Wspomnienie o Profesorze Andrzeju Warczoku. Biuletyn AGH 2018, nr 126-127, s. 33-34, [foto]

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 |given-name=Andrzej Edward
 |honorific-prefix=dr hab. inż.
+|image=Andrzej Edward Warczok.jpg
 |birth_date=22 września 1944
 |birth_place=Katowice
@@ Linia 20: / Linia 21: @@
 W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Metali Nieżelaznych. Stopień doktora uzyskał w AGH w 1977 roku, a jego dysertacja pt. „Wpływ pola elektrycznego na zachowanie się wtrąceń kamienia miedziowego w żużlu” otrzymała wyróżnienie i honorową nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego. Habilitację uzyskał w 1987 roku.
-W latach 1969-1971 pracował w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach. Pracę w AGH rozpoczął w 1971 roku w Instytucie Metalurgii Metali Nieżelaznych [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. W latach 1983-1987 p.o. kierownika Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich, w latach 1987-1991 kierownik tego Zakładu.
+W latach 1969-1971 pracował w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach.
+Pracę w AGH rozpoczął w 1971 roku w Instytucie Metalurgii Metali Nieżelaznych [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziału Metali Nieżelaznych]]. W latach 1983-1987 p.o. kierownika Zakładu Metalurgii Miedzi i Metali Rzadkich, w latach 1987-1991 kierownik tego Zakładu.
 Prowadził zajęcia z metalurgii miedzi, niklu i kobaltu, metalurgii metali szlachetnych, metalurgii metali rzadkich oraz nowych trendów w metalurgii metali nieżelaznych.
 Był promotorem ponad 40 prac magisterskich i 2 prac doktorskich.
 W 1985 roku odbył 10-miesięczny staż na University of Leeds (Wielka Brytania). W 1989 roku wyjechał na stypendium naukowe na University of Toronto w Kanadzie, gdzie już pozostał. Do 2010 roku pracował tam na stanowisku Senior Associate Scientist. W 1995 roku jako visiting professor wygłosił cykl wykładów na CURTIN University w Australii, jednocześnie realizując tam projekt „Copper Recovery from Olympic Dam Slag”. W 1996 roku został powołany na stanowisko profesora pirometalurgii w Universidad de Chile w Santiago, prowadząc od tego momentu działalność badawczo-naukową w Kanadzie i Chile jednocześnie. Został konsultantem kilku chilijskich hut miedzi, m. in. w latach 1998-2013 w Instituto de Innovacion en Mineria y Metalurgia CODELCO, IM2, w koncernie Codelco Corporación Nacional del Cobre de Chile.
@@ Linia 39: / Linia 42: @@
 == Źródła do biogramu ==
 ==== Książki ====
 * [Skład osobowy AGH... 1971-1972]. Kraków, 1973, s. 95
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 386, [foto]
 ==== Artykuły ====
+* ''Dziennik Polski'' 2018, nr 108 (11 IV  2018), s. A12 [nekr.]
 * Pietrzyk S.: Wspomnienie o Profesorze Andrzeju Warczoku. ''Biuletyn AGH''  2018, nr 126-127, s. 33-34, [foto]