Roman Józef Woźniacki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|birth_place=Myślenice | |birth_place=Myślenice | ||
|death_date=5 maja 1995 | |death_date=5 maja 1995 | ||
|fields=gospodarka cieplna | |fields=metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, zastosowanie rachunku krakowianowego w technice cieplnej, wymiana ciepła i masy, procesy cieplne w metalurgii | ||
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej | |faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej | ||
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe. | |awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe. | ||
Linia 15: | Linia 15: | ||
Dyscyplina/specjalności:gospodarka cieplna | Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, zastosowanie rachunku krakowianowego w technice cieplnej, wymiana ciepła i masy, procesy cieplne w metalurgii | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku. Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975). | Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku. | ||
W czasie wojny pracował w jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej. | |||
Po wojnie podjął Studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki. | |||
W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie. | |||
Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki | |||
Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975). | |||
Pracownik branżowego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie. W AGH asystent Katedry Matematyki, adiunkt Wydziału Metalurgii (1954–1969), docent, a następnie profesor Instytutu Metalurgii. | Pracownik branżowego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie. W AGH asystent Katedry Matematyki, adiunkt Wydziału Metalurgii (1954–1969), docent, a następnie profesor Instytutu Metalurgii. | ||
Linia 34: | Linia 44: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112 | |||
* Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099 | * Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099 | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. |
Wersja z 15:00, 26 mar 2019
Roman Józef Woźniacki | |
---|---|
Nazwisko | Woźniacki |
Imię / imiona | Roman Józef |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 12 grudnia 1920 |
Miejsce urodzenia | Myślenice |
Data śmierci | 5 maja 1995 |
Dyscyplina/specjalności | metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, zastosowanie rachunku krakowianowego w technice cieplnej, wymiana ciepła i masy, procesy cieplne w metalurgii |
Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe. |
Prof. dr hab. inż. Roman Józef Woźniacki (1920–1995) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, zastosowanie rachunku krakowianowego w technice cieplnej, wymiana ciepła i masy, procesy cieplne w metalurgii
Nota biograficzna
Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku.
W czasie wojny pracował w jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej.
Po wojnie podjął Studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.
W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie.
Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki
Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975).
Pracownik branżowego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie. W AGH asystent Katedry Matematyki, adiunkt Wydziału Metalurgii (1954–1969), docent, a następnie profesor Instytutu Metalurgii.
Członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.
Autor lub współautor artykułów z zakresu pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
- Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.
Artykuły
Inne
- Ku chwale przodków pionu hutniczego [online] [przeglądany 23.03. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu http://www.ppm.agh.edu.pl/fileadmin/default/templates/css/j/ppm/system/dokumenty/rys_historyczny/5_Ku_chwale_Przodkow_pionu_hutniczego.pdf
stan na dzień 23.03.2019