Genowefa Łoskiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|faculty=Instytut Matematyki
|faculty=Instytut Matematyki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
}}
}}
'''Genowefa Łoskiewicz'''
'''Genowefa Łoskiewicz'''
Linia 34: Linia 35:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====

Wersja z 08:25, 29 cze 2019

Genowefa Łoskiewicz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Łoskiewicz
Imię / imiona Genowefa


Data urodzenia 21 września 1929
Miejsce urodzenia Grabie
Data śmierci 24 kwietnia 1995
Miejsce śmierci Kraków


Wydział Instytut Matematyki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Genowefa Łoskiewicz

Dyscyplina/specjalności: matematyka, geometria wykreślna, geometria rzutowa

Nota biograficzna

Urodziła się 21 września 1929 roku w miejscowości Grabie w powiecie bocheńskim. Zmarła 24 kwietnia 1995 roku w Krakowie. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Na początku pracy zawodowej funkcjonowała pod nazwiskiem Sotoła.

W 1956 roku kończyła Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH i uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera ceramiki. Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę, jako asystent w Katedrze i Zakładzie Geometrii Wykreślnej Wydziału Górniczego i przez wiele lat związana była z tym Wydziałem.

W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym podstawie pracy "Obliczenie powierzchni właściwej cementów w oparciu o własności krzywych uziarnienia" uzyskała stopień doktora nauk technicznych.

Od 1970 roku związana z Instytutem Matematyki AGH. Badając zbiory odnoszących współliniowych zbiorów punktów w modelu TR, uzyskała ciekawe wyniki dla pęków i pasm stożkowych i na tej podstawie podała interpretację przestrzenną powstania tych pasm (praca habilitacyjna). Pozwoliło to na określenie nowego, nieliniowego odwzorowania t.zw. skośno-środkowego. Odwzorowanie skośne płaszczyzny na rzutnię doprowadziło do sformułowania dalszych nowych własności pęków stożkowych.

Z przyczyn formalnych dopiero po kilkunastu latach od opublikowania swojej rozprawy mogła zrealizować przewód habilitacyjny w Politechnice Krakowskiej, uzyskując w 1987 roku stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geometrii wykreślnej.

W latach 1989-1995 była kierownikiem Zakładu Geometrii Wykreślnej IM.

Autorka około 30 publikacji oraz współautorka skryptu "Geometria wykreślna", opublikowanego w 1993 roku.


Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 34, 43, 44, 46, 204, 106, 108. 117
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 208



Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):

biogram będzie uzupełniony


oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 29.06.2019