Józef Widaj: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzono nową stronę "{{Infobox scientist |family-name=Widaj |given-name=Józef |birth_date=3 kwietnia 1928 }} '''Józef Widaj''' (1928-) Dyscyplina/specjalności: == Nota biograficzna...")
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 16 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Widaj
|family-name=Widaj
|given-name=Józef
|given-name=Józef
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
|image=Józef Widaj.jpg
|birth_date=3 kwietnia 1928
|birth_date=3 kwietnia 1928
|birth_place=Mościska
|fields=inżynieria materiałowa, technologia chemiczna, ceramika szlachetna, ceramika techniczna
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
'''Józef Widaj''' (1928-)
Prof. dr inż. '''Józef Widaj''' (1928-)  


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności:inżynieria materiałowa, technologia chemiczna, ceramika szlachetna, ceramika techniczna


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 3 kwietnia 1928 roku w Mościskach koło Lwowa.
Urodził się 3 kwietnia 1928 roku w Mościskach koło Lwowa.
W 1943 roku przyjechał do Lwowa, gdzie wstąpił do Armii Krajowej. W 1946 roku krótko przebywał w Krakowie, a następnie udał się do Bytomia. Początkowo uczęszczał tam do Państwowego Gimnazjum Ceramicznego, a następnie  do Liceum Ceramicznego w Bolkowie. W 1951 roku rozpoczął studia na Wydziale Mineralnym AGH. W 1956 roku obronił dyplomową pracę magisterską, wykonaną w Zakładach Radiowych im M. Kasprzaka i w Zakładach Ceramiki Radiowej CERAD w Warszawie. W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym AGH, podstawie pracy "Wpływ parametrów technologicznych na przenikalność dielektryczną [epsilon] i współczynnik stratności dielektrycznej tg [delta] tytanianu baru oraz produkowanych na jego osnowie dielektryków ceramicznych"  wykonanej w Zakładzie Ceramiki Radiowej Rada uzyskał doktorat.
W latach 1965-1973 był wykładowcą na [[Wydział Ceramiczny|Wydziale Ceramicznym]] AGH.
W 1973 roku został dyrektorem Zakładu Badań I Doświadczeń w Pruszkowie, który został przekształcony w Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Ceramicznego "POLTECER". W 1973 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.
Od roku 1952 pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka, a następnie w nowo powstałych Zakładach Ceramiki Radiowej „CERAD” w Warszawie, w których był głównym projektantem i pełnił wiele funkcji, między innymi głównego technologa i kierownika Biura Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej.
W roku 1974 został przeniesiony służbowo i zatrudniony na pełnym etacie na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH, gdzie zorganizował i kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej.
Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak ważnym ogniwem współpracy uczelni z przemysłem są studenci. Dlatego zawsze otaczał ich szczególną opieką. Wyraźnie uwidaczniało się to w dużej ilości prac dyplomowych, realizowanych w zakładach przemysłowych. Profesor aktywnie pomagał także w adaptacji absolwentów uczelni w pracę w przemyśle. Osobiście organizował staże zawodowe, pomagał w znalezieniu pracy, a także wspierał pierwsze kroki w pracy zawodowej.
Był inicjatorem powstania Punktu Konsultacyjnego AGH przy Zakładach Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, którego był organizatorem i kierownikiem.
W 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę.
W roku 1993 ostał zatrudniony w Instytucie Szkła i Ceramiki w Warszawie, jako doradca dyrektora ds. Ceramiki. Pełnił tam też wiele innych funkcji.
W latach 2004-2007 kierował pracami projektu badawczego "Farby triadowe do zdobienia płytek ceramicznych", realizowanego wspólnie z AGH i partnerami przemysłowymi, finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa.
Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 15 patentów i wielu wniosków racjonalizatorskich oraz ponad 90 opracowań, które ze względu na tematykę wojskową nie mogły być opublikowane.
Promotor 7 rozpraw doktorskich oraz ponad 250 prac magisterskich i inżynierskich.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]] i wiele innych odznaczeń resortowych.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/widaj-jozef-19897


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 19: Linia 55:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 392, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Jaegerman Z.: Profesor Józef Widaj - drogi życia w 80. rocznicę urodzin i 60-lecie pracy zawodowej. ''Szkło i Ceramika'', 2009, nr 2, s. 32-36, [foto]
* Jaegerman Z.: Profesor Józef Widacki : spotkanie z okazji 60-lecia pracy zawodowej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2009, nr 18/19, s. 36-37, [foto]


==== Inne ====


*


{{DEFAULTSORT:Widaj, Józef}}
{{DEFAULTSORT:Widaj, Józef}}
Linia 34: Linia 69:




Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 16.07.2019</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 18.07.2019</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:13, 18 lip 2019

Józef Widaj
Józef Widaj.jpg
Nazwisko Widaj
Imię / imiona Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 3 kwietnia 1928
Miejsce urodzenia Mościska


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, technologia chemiczna, ceramika szlachetna, ceramika techniczna
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr inż. Józef Widaj (1928-)

Dyscyplina/specjalności:inżynieria materiałowa, technologia chemiczna, ceramika szlachetna, ceramika techniczna

Nota biograficzna

Urodził się 3 kwietnia 1928 roku w Mościskach koło Lwowa.

W 1943 roku przyjechał do Lwowa, gdzie wstąpił do Armii Krajowej. W 1946 roku krótko przebywał w Krakowie, a następnie udał się do Bytomia. Początkowo uczęszczał tam do Państwowego Gimnazjum Ceramicznego, a następnie do Liceum Ceramicznego w Bolkowie. W 1951 roku rozpoczął studia na Wydziale Mineralnym AGH. W 1956 roku obronił dyplomową pracę magisterską, wykonaną w Zakładach Radiowych im M. Kasprzaka i w Zakładach Ceramiki Radiowej CERAD w Warszawie. W 1964 roku na Wydziale Ceramicznym AGH, podstawie pracy "Wpływ parametrów technologicznych na przenikalność dielektryczną [epsilon] i współczynnik stratności dielektrycznej tg [delta] tytanianu baru oraz produkowanych na jego osnowie dielektryków ceramicznych" wykonanej w Zakładzie Ceramiki Radiowej Rada uzyskał doktorat. W latach 1965-1973 był wykładowcą na Wydziale Ceramicznym AGH.

W 1973 roku został dyrektorem Zakładu Badań I Doświadczeń w Pruszkowie, który został przekształcony w Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Ceramicznego "POLTECER". W 1973 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.

Od roku 1952 pracował w Zakładach Radiowych Kasprzaka, a następnie w nowo powstałych Zakładach Ceramiki Radiowej „CERAD” w Warszawie, w których był głównym projektantem i pełnił wiele funkcji, między innymi głównego technologa i kierownika Biura Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej.

W roku 1974 został przeniesiony służbowo i zatrudniony na pełnym etacie na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, gdzie zorganizował i kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej.

Doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak ważnym ogniwem współpracy uczelni z przemysłem są studenci. Dlatego zawsze otaczał ich szczególną opieką. Wyraźnie uwidaczniało się to w dużej ilości prac dyplomowych, realizowanych w zakładach przemysłowych. Profesor aktywnie pomagał także w adaptacji absolwentów uczelni w pracę w przemyśle. Osobiście organizował staże zawodowe, pomagał w znalezieniu pracy, a także wspierał pierwsze kroki w pracy zawodowej.

Był inicjatorem powstania Punktu Konsultacyjnego AGH przy Zakładach Porcelany i Porcelitu w Chodzieży, którego był organizatorem i kierownikiem.

W 1982 roku przeszedł na wcześniejszą emeryturę.

W roku 1993 ostał zatrudniony w Instytucie Szkła i Ceramiki w Warszawie, jako doradca dyrektora ds. Ceramiki. Pełnił tam też wiele innych funkcji.

W latach 2004-2007 kierował pracami projektu badawczego "Farby triadowe do zdobienia płytek ceramicznych", realizowanego wspólnie z AGH i partnerami przemysłowymi, finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa.

Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 15 patentów i wielu wniosków racjonalizatorskich oraz ponad 90 opracowań, które ze względu na tematykę wojskową nie mogły być opublikowane.

Promotor 7 rozpraw doktorskich oraz ponad 250 prac magisterskich i inżynierskich.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi i wiele innych odznaczeń resortowych.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/widaj-jozef-19897

Źródła do biogramu

Książki

  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 392, [foto]

Artykuły

  • Jaegerman Z.: Profesor Józef Widaj - drogi życia w 80. rocznicę urodzin i 60-lecie pracy zawodowej. Szkło i Ceramika, 2009, nr 2, s. 32-36, [foto]
  • Jaegerman Z.: Profesor Józef Widacki : spotkanie z okazji 60-lecia pracy zawodowej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2009, nr 18/19, s. 36-37, [foto]


stan na dzień 18.07.2019