Stefan Kreutz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 63: Linia 63:
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Gaweł A.: Stefan Kreutz 1883-1941. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949, T. 19, s. 73-89, [foto]
* Gaweł A.: Stefan Kreutz 1883-1941. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949, T. 19, s. 73-89, [foto]
* Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości.''Prace Muzeum Ziemi'' 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]
* Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości. ''Prace Muzeum Ziemi'' 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]


{{DEFAULTSORT:Kreutz, Stefan }}
{{DEFAULTSORT:Kreutz, Stefan }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 07:35, 24 wrz 2019

Stefan Kreutz
Stefan Kreutz.jpg
Nazwisko Kreutz
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 6 czerwca 1883
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 30 marca 1941
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mineralogia, krystalografia, petrografia
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)

Dyscyplina/specjalności: mineralogia, krystalografia, petrografia

Nota biograficzna

Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie. Zmarł 30 marca 1941 w Krakowie.

W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii.

Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ.

W roku akademickim 1919/1920 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii na Wydziale Górniczym.

Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.

Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.

Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował w sprawie ochrony obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr oraz Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Sprowadził do Zakładu Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów.

Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.

Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.

Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Delegat do Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

Członek korespondent AU i PAU, członek czynny PAU. Przewodniczący Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU, delegat PAU do Komitetu Naukowego Mineralogiczno-Geologicznego.

Członek honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Nagroda im. Lubomirskich AU

Źródła do biogramu

Książki

  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze : A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław 1992, s. 93-96
  • Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 39-41, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 91
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 15/2, z. 65 : Krasiński Adam - Kromer Marcin. Wrocław [etc.] 1970, s. 290-291
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 2 : H-Ł. Warszawa 1995, s. 344-346, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 176
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623-624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 118-120, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
  • Gaweł A.: Stefan Kreutz 1883-1941. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1949, T. 19, s. 73-89, [foto]
  • Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości. Prace Muzeum Ziemi 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]