Jan Wacław Czerwiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|fields=komunikacja wodna, hydraulika
|fields=komunikacja wodna, hydraulika
|faculty=Wydział Hutniczy
|faculty=Wydział Hutniczy
|awards=Krzyż Komandorski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Jan Czerwiński
|name=Jan Czerwiński
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=11416
|image_size=11416
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Wykładowca inż. '''Jan Wacław Czerwiński''' (1865–1947)
Wykładowca inż. '''Jan Wacław Czerwiński''' (1865–1947)


Specjalność: komunikacja wodna, hydraulika
Dyscyplina/specjalności: komunikacja wodna, hydraulika


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 22 listopada 1865 roku w Winnikach k. Lwowa. Zmarł 28 lipca 1947 roku w Krakowie.
Urodził się 22 listopada 1865 roku w Winnikach k. Lwowa. Zmarł 28 lipca 1947 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 roku Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 roku został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Dróg Wodnych.
Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 roku. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 roku został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Dróg Wodnych.


13 października 1917 roku poślubił Helenę Bobkowską, doktora medycyny. Na skutek odmrożenia w 1918 roku i późniejszej komplikacji amputowano mu prawą nogę. Od 1919 roku był prezesem Generalnej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych w Ministerstwie Robót Publicznych. Od 1926 roku dyrektor Okręgowej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych i Regulacji Rzek Żeglownych w Krakowie, później został mianowany naczelnikiem Wydziału Dróg Wodnych. We wrześniu 1933 roku przeszedł na emeryturę.
13 października 1917 roku poślubił Helenę Bobkowską, doktora medycyny. Na skutek odmrożenia w 1918 roku i późniejszej komplikacji amputowano mu prawą nogę. Od 1919 roku był prezesem Generalnej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych w Ministerstwie Robót Publicznych. Od 1926 roku dyrektor Okręgowej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych i Regulacji Rzek Żeglownych w Krakowie, później został mianowany naczelnikiem Wydziału Dróg Wodnych. We wrześniu 1933 roku przeszedł na emeryturę.


We wrześniu 1931 roku został powołany na wykładowcę hydrauliki w Akademii Górniczej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] i [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]]. Po wojnie w 1945 roku podjął ponownie wykłady z hydrauliki na Wydziale Hutniczym AG, gdzie wykładał aż do śmierci w 1947 toku.  
We wrześniu 1931 roku został powołany na wykładowcę hydrauliki w Akademii Górniczej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] i [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]]. Po wojnie w 1945 roku podjął ponownie wykłady z hydrauliki na Wydziale Hutniczym AG, gdzie wykładał aż do śmierci w 1947 roku.  


Uprawiał turystykę, narciarstwo, łyżwiarstwo. W latach 1905-1932 był czynnym członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1913 roku został III-cim wiceprezesem, w 1919 roku II-im wiceprezesem, w 1921 roku I-szym wiceprezesem, a w latach 1922-32 obejmował funkcję prezesa. W 1929 roku za zasługi dla turystyki otrzymał tytuł honorowego członka PTT, a w 1930 roku tytuł honorowego członka Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie.
Uprawiał turystykę, narciarstwo, łyżwiarstwo. W latach 1905-1932 był czynnym członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1913 roku został III-cim wiceprezesem, w 1919 roku II-im wiceprezesem, w 1921 roku I-szym wiceprezesem, a w latach 1922-32 obejmował funkcję prezesa. W 1929 roku za zasługi dla turystyki otrzymał tytuł honorowego członka PTT, a w 1930 roku tytuł honorowego członka Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Oficerski Franciszka Józefa]], [[Order Żelaznej Korony]], [[Krzyż Komandorski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa]], [[Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej]].
Krzyż Franciszka Józefa, Order Korony Żelaznej, [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.
 
== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
====Książki====
====Książki====
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 52-53, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 3. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1993, s. 79
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 3. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1993, s. 79
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 57-60, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4) .
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 57-60, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)  




{{DEFAULTSORT:Czerwiński, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Czerwiński, Jan }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 09:08, 5 gru 2019

Jan Wacław Czerwiński
Jan Czerwinski.jpg
Nazwisko Czerwiński
Imię / imiona Jan Wacław
Tytuły / stanowiska Wykładowca inż.
Data urodzenia 22 listopada 1865
Miejsce urodzenia Winniki
Data śmierci 28 lipca 1947
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności komunikacja wodna, hydraulika
Wydział Wydział Hutniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Wykładowca inż. Jan Wacław Czerwiński (1865–1947)

Dyscyplina/specjalności: komunikacja wodna, hydraulika

Nota biograficzna

Urodził się 22 listopada 1865 roku w Winnikach k. Lwowa. Zmarł 28 lipca 1947 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Wiedeńskiej, dyplom otrzymał w 1889 roku. Przez dwa lata był asystentem na Politechnice Lwowskiej. Później pracował przy projektowaniu i trasowaniu nowych linii kolejowych w Małopolsce, drogi wodnej Dunaj-Odra, projektowaniu kanału Odra-Wisła-Dniestr. W 1905 roku został naczelnikiem w Krakowie ekspozytury wiedeńskiej Dyrekcji Budowy Dróg Wodnych.

13 października 1917 roku poślubił Helenę Bobkowską, doktora medycyny. Na skutek odmrożenia w 1918 roku i późniejszej komplikacji amputowano mu prawą nogę. Od 1919 roku był prezesem Generalnej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych w Ministerstwie Robót Publicznych. Od 1926 roku dyrektor Okręgowej Dyrekcji Sztucznych Dróg Wodnych i Regulacji Rzek Żeglownych w Krakowie, później został mianowany naczelnikiem Wydziału Dróg Wodnych. We wrześniu 1933 roku przeszedł na emeryturę.

We wrześniu 1931 roku został powołany na wykładowcę hydrauliki w Akademii Górniczej na Wydziale Górniczym i Wydziale Hutniczym. Po wojnie w 1945 roku podjął ponownie wykłady z hydrauliki na Wydziale Hutniczym AG, gdzie wykładał aż do śmierci w 1947 roku.

Uprawiał turystykę, narciarstwo, łyżwiarstwo. W latach 1905-1932 był czynnym członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W 1913 roku został III-cim wiceprezesem, w 1919 roku II-im wiceprezesem, w 1921 roku I-szym wiceprezesem, a w latach 1922-32 obejmował funkcję prezesa. W 1929 roku za zasługi dla turystyki otrzymał tytuł honorowego członka PTT, a w 1930 roku tytuł honorowego członka Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Franciszka Józefa, Order Korony Żelaznej, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Komandoria z Gwiazdą Czechosłowackiego Orderu Lwa, Komandoria z Gwiazdą Korony Rumuńskiej.

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 52-53, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 3. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1993, s. 79
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 57-60, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)