Włodzimierz Stanisław Stępiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Włodzimierz Stanisław Stępiński
|family-name=Stępiński
| family-name = Stępiński
|given-name=Włodzimierz Stanisław
| given-name = Włodzimierz
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
| additional-name = Stanisław
|image=Wlodzimierz_Stepinski.jpg
| honorific-prefix = Prof. dr inż.
|birth_date=12 maja 1898
| honorific-suffix =
|birth_place=Kraków
| native_name =
|death_date=3 kwietnia 1988
| native_name_lang =
|death_place=Katowice
| image = Wlodzimierz_Stepinski.jpg
|fields=przeróbka mechaniczna kopalin, ekonomika przeróbki kopalin
| image_size = 18269
|function=Dziekan Wydziału Górniczego (1954–1956)
| alt =
|faculty=Wydział Górniczy
| caption =
|name=Włodzimierz Stanisław Stępiński
| birth_date = 1898
|image_size=18269
| birth_place =  
}}{{Funkcja
| death_date = 1988
|Stanowisko=Dziekan
| death_place =  
|Jednostka=Wydział Górniczy
| resting_place =
|Rok_od=1954
| resting_place_coordinates =
|Rok_do=1956
| other_names =
}}{{Funkcja
| residence =
|Stanowisko=Prodziekan
| citizenship =
|Jednostka=Wydział Górniczy
| nationality =
|Rok_od=1953
| fields = przeróbka mechaniczna kopalin, ekonomika przeróbki kopalin
|Rok_do=1954
| function = Dziekan Wydziału Górniczego w latach 1954–56
| workplaces =  
| alma_mater =  
| thesis_title =  
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =  
| influences =  
| influenced =  
| awards = Liczne nagrody i odznaczenia za zasługi dla nauki, przemysłu i uczelni.
| signature =
| signature_alt =
| website =  
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr inż. '''Włodzimierz Stanisław Stępiński''' (1898–1988)
Prof. dr inż. '''Włodzimierz Stanisław Stępiński''' (1898–1988)


Specjalność: przeróbka mechaniczna kopalin, ekonomika przeróbki kopalin
Dyscyplina/specjalności: przeróbka mechaniczna kopalin, ekonomika przeróbki kopalin


Urodził się 12 maja 1898 roku w Krakowie. Zmarł w Katowicach 3 kwietnia 1988 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1930 r.). Doktor 1959, zastępca profesora 1952, profesor nadzwyczajny 1954, profesor zwyczajny 1964. Pracował w Kopalni Rud Cynku i Ołowiu „Orzeł Biały” (1927–1937), Zakładzie Przeróbki i Huty Tlenku Cynku „Orzeł Biały” (1938–1939), Zakładach Hutniczych Szopienice (1938–1939). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939. W czasie wojny pracował w Fabryce Porcelany „Ćmielów” (1940–1941), oraz w Filharmonii w Krakowie jako muzyk — wiolonczelista (1941–1945). Po wojnie pracował w zarządach przedsiębiorstw przemysłowych.
== Nota biograficzna ==


W 1950 roku rozpoczął pracę w AGH. W latach 1950–52 był wykładowcą kontraktowym, w latach 1952–54 zastępcą profesora, profesorem nadzwyczajnym (1954–68), kierownikiem Katedry Przeróbki Mechanicznej Kopalń (1952–68). W latach 1953–54 był prodziekanem Wydziału Górniczego, a w latach 1954–56 dziekanem Wydziału. W latach 1957–62 był kierownikiem pracowni przeróbki mechanicznej Zakładu Mechaniki Górotworu PAN. W 1968 roku przeszedł na emeryturę.
Urodził się 12 maja 1898 roku w Krakowie. Zmarł w Katowicach 3 kwietnia 1988 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
 
Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom 1930). Doktor 1959, zastępca profesora 1952, profesor nadzwyczajny 1954, profesor zwyczajny 1964.
 
Pracował w Kopalni Rud Cynku i Ołowiu „Orzeł Biały” (1927–1937), Zakładzie Przeróbki i Huty Tlenku Cynku „Orzeł Biały” (1938–1939), Zakładach Hutniczych Szopienice (1938–1939). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939. W czasie wojny pracował w Fabryce Porcelany „Ćmielów” (1940–1941) oraz w Filharmonii w Krakowie jako muzyk — wiolonczelista (1941–1945). Po wojnie pracował w zarządach przedsiębiorstw przemysłowych.
 
W 1950 roku rozpoczął pracę na [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziale Geologiczno-Mierniczym]] AGH jako wykładowca kontraktowy, w latach 1952–54 zastępcą profesora, profesorem nadzwyczajnym (1954–68), kierownikiem Katedry Przeróbki Mechanicznej Kopalń [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] (1952–68). W latach 1953–54 był prodziekanem Wydziału Górniczego, a w latach 1954–56 dziekanem Wydziału. W latach 1957–62 był kierownikiem pracowni przeróbki mechanicznej Zakładu Mechaniki Górotworu PAN. W 1968 roku przeszedł na emeryturę.


Był rzeczywistym, głównym twórcą specjalności Przeróbka Mechaniczna Kopalin na Wydziale Górniczym AGH.
Był rzeczywistym, głównym twórcą specjalności Przeróbka Mechaniczna Kopalin na Wydziale Górniczym AGH.


Autor 8 podręczników (2 książki i 6 skryptów), kilku rozdziałów tomu 5 „Poradnika Górnika”, około 40 publikacji, w tym 5 w czasopismach zagranicznych. Promotor około 200 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz 12 prac doktorskich.
Autor 8 podręczników (2 książki i 6 skryptów), kilku rozdziałów tomu 5 „Poradnika Górnika”, około 40 publikacji, w tym 5 w czasopismach zagranicznych.
 
Promotor około 200 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz 12 prac doktorskich.
 
Był cenionym specjalistą w dziedzinie przeróbki rud, znanym w kraju i za granicą. Współpracował z przemysłem jako członek rad naukowych i innych ciał doradczych, branżowych instytutów naukowo-badawczych i jednostek projektowych m.in. Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach, oraz zjednoczeń — m.in. Zjednoczenia Przemysłu Metali Nieżelaznych „Metale” w Katowicach, członkiem Państwowej Komisji Miedziowej, powołanej do opracowania programu zagospodarowania odkrytego w latach 60. złoża rud miedzi w okręgu legnicko-głogowskim. Brał udział w licznych naukowych oraz naukowo-technicznych konferencjach i zjazdach krajowych i zagranicznych.
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
Liczne nagrody i odznaczenia za zasługi dla nauki, przemysłu i uczelni.
 
== Źródła do biogramu ==


Był cenionym specjalistą w dziedzinie przeróbki rud, znanym w kraju i za granicą. Współpracował z przemysłem jako członek rad naukowych i innych ciał doradczych, branżowych instytutów naukowo-badawczych i jednostek projektowych m.in. Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach, oraz zjednoczeń — m.in. Zjednoczenia Przemysłu Metali Nieżelaznych „Metale” w Katowicach, członkiem Państwowej Komisji Miedziowej, powołanej do opracowania programu zagospodarowania odkrytego w latach 60. złoża rud miedzi w okręgu legnicko-głogowskim. Brał udział w licznych naukowych oraz naukowo-technicznych konferencjach i zjazdach krajowych i zagranicznych.
====Książki====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 174
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 198-200, [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 52, 53, 54, 60, 66, 67, 70, 93, 118, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 338-339, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)


Źródło:
====Artykuły====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 174
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (4). ''Przegląd Górniczy'' 1991, T. 45, nr 12, s. 31
* Inżynieria Mineralna 2001 nr 2. s. 50–51, portr.
* Poborski J.: Wspomnienia starego inżyniera górniczego z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 10-11, s. 16-17
* Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 118
* [Stępiński Włodzimierz Stanisław 1898-1988] : krótki życiorys. ''Przegląd Górniczy'' 1989, nr 11-12, s. 31
* Sztaba K.: Wspomnienia : profesor Włodzimierz Stępiński 1898-1988. ''IM Inżynieria Mineralna'' 2001, nr 2, s. 50-51, [foto]




{{DEFAULTSORT:Stępiński, Włodzimierz Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Stępiński, Włodzimierz Stanisław}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 09:09, 6 gru 2019

Włodzimierz Stanisław Stępiński
Wlodzimierz Stepinski.jpg
Nazwisko Stępiński
Imię / imiona Włodzimierz Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 12 maja 1898
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 3 kwietnia 1988
Miejsce śmierci Katowice
Dyscyplina/specjalności przeróbka mechaniczna kopalin, ekonomika przeróbki kopalin
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Górniczego (1954–1956)
Wydział Wydział Górniczy



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19531954
DziekanWydział Górniczy19541956

Prof. dr inż. Włodzimierz Stanisław Stępiński (1898–1988)

Dyscyplina/specjalności: przeróbka mechaniczna kopalin, ekonomika przeróbki kopalin

Nota biograficzna

Urodził się 12 maja 1898 roku w Krakowie. Zmarł w Katowicach 3 kwietnia 1988 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom 1930). Doktor 1959, zastępca profesora 1952, profesor nadzwyczajny 1954, profesor zwyczajny 1964.

Pracował w Kopalni Rud Cynku i Ołowiu „Orzeł Biały” (1927–1937), Zakładzie Przeróbki i Huty Tlenku Cynku „Orzeł Biały” (1938–1939), Zakładach Hutniczych Szopienice (1938–1939). Uczestnik kampanii wrześniowej 1939. W czasie wojny pracował w Fabryce Porcelany „Ćmielów” (1940–1941) oraz w Filharmonii w Krakowie jako muzyk — wiolonczelista (1941–1945). Po wojnie pracował w zarządach przedsiębiorstw przemysłowych.

W 1950 roku rozpoczął pracę na Wydziale Geologiczno-Mierniczym AGH jako wykładowca kontraktowy, w latach 1952–54 zastępcą profesora, profesorem nadzwyczajnym (1954–68), kierownikiem Katedry Przeróbki Mechanicznej Kopalń Wydziału Górniczego (1952–68). W latach 1953–54 był prodziekanem Wydziału Górniczego, a w latach 1954–56 dziekanem Wydziału. W latach 1957–62 był kierownikiem pracowni przeróbki mechanicznej Zakładu Mechaniki Górotworu PAN. W 1968 roku przeszedł na emeryturę.

Był rzeczywistym, głównym twórcą specjalności Przeróbka Mechaniczna Kopalin na Wydziale Górniczym AGH.

Autor 8 podręczników (2 książki i 6 skryptów), kilku rozdziałów tomu 5 „Poradnika Górnika”, około 40 publikacji, w tym 5 w czasopismach zagranicznych.

Promotor około 200 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz 12 prac doktorskich.

Był cenionym specjalistą w dziedzinie przeróbki rud, znanym w kraju i za granicą. Współpracował z przemysłem jako członek rad naukowych i innych ciał doradczych, branżowych instytutów naukowo-badawczych i jednostek projektowych m.in. Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach, oraz zjednoczeń — m.in. Zjednoczenia Przemysłu Metali Nieżelaznych „Metale” w Katowicach, członkiem Państwowej Komisji Miedziowej, powołanej do opracowania programu zagospodarowania odkrytego w latach 60. złoża rud miedzi w okręgu legnicko-głogowskim. Brał udział w licznych naukowych oraz naukowo-technicznych konferencjach i zjazdach krajowych i zagranicznych.

Odznaczenia i nagrody

Liczne nagrody i odznaczenia za zasługi dla nauki, przemysłu i uczelni.

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 174
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 198-200, [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 52, 53, 54, 60, 66, 67, 70, 93, 118, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 338-339, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (4). Przegląd Górniczy 1991, T. 45, nr 12, s. 31
  • Poborski J.: Wspomnienia starego inżyniera górniczego z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 10-11, s. 16-17
  • [Stępiński Włodzimierz Stanisław 1898-1988] : krótki życiorys. Przegląd Górniczy 1989, nr 11-12, s. 31
  • Sztaba K.: Wspomnienia : profesor Włodzimierz Stępiński 1898-1988. IM Inżynieria Mineralna 2001, nr 2, s. 50-51, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Włodzimierz_Stanisław_Stępiński&oldid=49120”