Jan Barzyński: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Barzyński
Nazwisko	Barzyński
Imię / imiona	Jan
Tytuły / stanowiska	Doc. mgr inż.
Data urodzenia	14 lipca 1905
Miejsce urodzenia	Lwów
Data śmierci	5 sierpnia 1974
Dyscyplina/specjalności	sieci elektryczne, elektryka
Pełnione funkcje	Prorektor AGH (1955-1956) ; ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Wersja z 12:36, 10 gru 2019

Doc. mgr inż. Jan Barzyński (1905-1974)

Dyscyplina/specjalności:sieci elektryczne, elektryka

Nota biograficzna

Urodził się 14 lipca 1905 roku we Lwowie. Zmarł 5 sierpnia 1974 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1934 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej, zostając magistrem inżynierem elektrykiem. Już w czasie studiów pracował tam jako laborant i młodszy asystent. Pracował tam do 1937 roku. Już przed wojną pełnił odpowiednie funkcje jako inżynier ruchu i projektant sieci elektrycznych. W latach 1937-1948 pracował w Elektrowni Okręgowej w Sierszy Wodnej koło Trzebini. W 1951 roku został dyrektorem Energoprojektu. Był również związany z Zakładem Sieci Elektrycznych Kraków Miasto, przemianowanego w 1958 roku na Zakład Energetyczny Kraków Miasto. W latach 1950-1955 był rektorem Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. Wówczas został mianowany docentem.

W 1955 roku WSI została zlikwidowana a jej Wydziały, m.in. Wydział Elektryczny został włączony do AGH. Docent j. Barzyński Przeszedł do pracy w AGH. Z uwagi na doświadczenie i zainteresowania zawodowe rozpoczął pracę w Katedrze Urządzeń Sieci Elektrycznych Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. Specjalizował się w zagadnieniu Sieci Elektryczne. Od 1 października 1955 roku, jako zastępca profesora objął stanowisko prorektora AGH ds Studiów Wieczorowych i Zaocznych, które pełnił przez jeden rok akademicki.

W latach 1956-1962 był prodziekanem Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa, od 1957 roku Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W roku akademickim 1962/1963 był dziekanem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, następnie w latach 1964-1966 był prodziekanem Wydziału.

W końcu lat sześćdziesiątych z Katedry Urządzeń i Sieci Elektrycznych przeniósł się do Katedry Elektrotechniki, w której pracował do przejścia na emeryturę.

Był autorem wielu publikacji, w tym pierwszego skryptu na Wydziale "Sieci elektryczne I" oraz współautorem "Sieci elektryczne II".

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

[Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 30, 212, 258, 239, 262
[Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 28, 196, 239, 240
[Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 12, 34, 179, 192-195, 232
[Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 25, 165, 171, 176, 180, 185, 214, 216
[Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 69
Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 9-10, [foto]
Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s. 6-9, [foto]
Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 10, 15, 16, [foto]
Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 10, 12, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 1974, nr 186 (8 VIII 1974), s. 4 [nekr.]
Doc. Jan Burzyński. Dziennik Polski 1974, nr 186 (8 VIII 1974), s. 3

Inne

Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 10.12. 2019]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/

@@ Linia 10: / Linia 10: @@
 |function=Prorektor  AGH (1955-1956)
 |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa
 |Rok_od=1956
 |Rok_do=1957
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
 |Rok_od=1957
 |Rok_do=1962
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
@@ Linia 31: / Linia 34: @@
 |Rok_od=1964
 |Rok_do=1966
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prorektor
 |Jednostka=AGH
@@ Linia 45: / Linia 49: @@
 Urodził się 14 lipca 1905 roku we Lwowie. Zmarł 5 sierpnia 1974 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
-W 1934 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej, zostając inżynierem elektrykiem. Już w czasie studiów pracował tam jako laborant i młodszy asystent. Pracował tam do 1937 roku. Już przed wojną pełnił odpowiednie funkcje jako inżynier ruchu i projektant sieci elektrycznych. W latach 1937-1948 pracował w Elektrowni Okręgowej w Sierszy Wodnej koło Trzebini. W 1951 roku został dyrektorem Energoprojektu. Był również związany z Zakładem Sieci Elektrycznych Kraków Miasto, przemianowanego w 1958 roku na Zakład Energetyczny Kraków Miasto. W latach 1950-1955 był rektorem Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. Wówczas został mianowany docentem.
+W 1934 roku ukończył studia na Politechnice Lwowskiej, zostając magistrem inżynierem elektrykiem. Już w czasie studiów pracował tam jako laborant i młodszy asystent. Pracował tam do 1937 roku. Już przed wojną pełnił odpowiednie funkcje jako inżynier ruchu i projektant sieci elektrycznych. W latach 1937-1948 pracował w Elektrowni Okręgowej w Sierszy Wodnej koło Trzebini. W 1951 roku został dyrektorem Energoprojektu. Był również związany z Zakładem Sieci Elektrycznych Kraków Miasto, przemianowanego w 1958 roku na Zakład Energetyczny Kraków Miasto. W latach 1950-1955 był rektorem Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. Wówczas został mianowany docentem.
 W 1955 roku WSI została zlikwidowana a jej Wydziały, m.in. Wydział Elektryczny został włączony do AGH. Docent j. Barzyński Przeszedł do pracy w AGH. Z uwagi na doświadczenie i zainteresowania zawodowe rozpoczął pracę w Katedrze Urządzeń Sieci Elektrycznych [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]]. Specjalizował się w zagadnieniu Sieci Elektryczne. Od 1 października 1955 roku, jako zastępca profesora objął stanowisko prorektora AGH ds Studiów Wieczorowych i Zaocznych, które pełnił przez jeden rok akademicki.