Zbigniew Nartowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
'''Zbigniew Nartowski''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
'''Zbigniew Nartowski''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: sieci elektryczne, prądy zwarciowe


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 18: Linia 18:
Pod koniec 1956 roku został kierownikiem Działu Studiów i Typizacji i funkcję tę pełnił do 1987 roku. Od 1987 roku był tam głównym specjalistą ds. Stacji.
Pod koniec 1956 roku został kierownikiem Działu Studiów i Typizacji i funkcję tę pełnił do 1987 roku. Od 1987 roku był tam głównym specjalistą ds. Stacji.


W 1988 roku przeszedł na emeryturę.
W 1988 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca 1991 roku pracował jeszcze w niepełnym wymiarze godzin.  


Równocześnie z pracą zawodową prowadził także działalność dydaktyczną i naukową. W latach 1955-1970 w AGH prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu urządzeń elektrycznych dla studentów studiów dziennych i wieczorowych. W latach 1957-1962 roku zatrudniony był na 1/2 etatu w Katedrze Urządzeń i Sieci Elektrycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].
Równocześnie z pracą zawodową prowadził także działalność dydaktyczną i naukową. W latach 1955-1970 w AGH prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu urządzeń elektrycznych dla studentów studiów dziennych i wieczorowych. W latach 1957-1962 roku zatrudniony był na 1/2 etatu w Katedrze Urządzeń i Sieci Elektrycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].


W 1971 roku na podstawie pracy "Wpływ struktury jednostek kondensatorowych na ich trwałość eksploatacyjną" na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
Autor i współautor około 150 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym kilka książek oraz kilku norm.


 
Brał udział w pracach międzynarodowej organizacji CIGRE - Komitet Wielkich Sieci Elektrycznych. Od latach 1971-1987 był tam przedstawicielem Polski w Komitecie Studiów "Stacje". w 1977 roku został mianowany przewodniczącym Grupy Roboczej WG23.02 zajmującej się skutkami mechanicznymi działania prądów zwarciowych.  Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Był członkiem Centralnej Komisji Norm i Przepisów SEP, komisji Normalizacyjnej przy Instytucie Energetyki.




==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal 40-Lecia
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====



Wersja z 13:57, 12 gru 2019

Zbigniew Nartowski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Nartowski
Imię / imiona Zbigniew


Data urodzenia 15 listopada 1921
Miejsce urodzenia Brześć
Data śmierci 25 października 2004





Zbigniew Nartowski biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: sieci elektryczne, prądy zwarciowe

Nota biograficzna

Urodził się 15 listopada 1921 roku w Brześciu nad Bugiem. Zmarł 25 października 2004 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1933 roku ukończył Państwowe Liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Jarosławiu. W latach 1940-1944 pracował w warsztacie mechanicznym. Działał w Armii Krajowej. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. W marcu 1945 roku został wcielony do Wojska Polskiego. Jesienią 1945 roku ujawnił się jako żołnierz AK. W styczniu 1946 roku dostał się na Wydział Elektromechaniczny Akademii Górniczej, musiał jednak godzić studiowanie z odbywaniem służby wojskowej. W maju 1946 roku został zdemobilizowany. We wrześniu 1948 roku, jako student IV roku, rozpoczął pracę w Biurze Projektów Stacji 220 kV przy Zjednoczeniu Energetycznym Okręgu Krakowskiego w Krakowie. 30 czerwca 1959 roku uzyskał stopień inżyniera elektromechanika górniczego i magistra nauk technicznych. Nie był to jednak okres całkowicie wolny od problemów. O jego przynależności do AK przypomniał sobie Urząd Bezpieczeństwa i rozpoczęły się trwające ponad dwa lata systematyczne przesłuchania. Jako inżynier kontynuował pracę zawodową w Biurze Projektów Energetycznych Energoprojekt, oddział w Krakowie.

Pod koniec 1956 roku został kierownikiem Działu Studiów i Typizacji i funkcję tę pełnił do 1987 roku. Od 1987 roku był tam głównym specjalistą ds. Stacji.

W 1988 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca 1991 roku pracował jeszcze w niepełnym wymiarze godzin.

Równocześnie z pracą zawodową prowadził także działalność dydaktyczną i naukową. W latach 1955-1970 w AGH prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu urządzeń elektrycznych dla studentów studiów dziennych i wieczorowych. W latach 1957-1962 roku zatrudniony był na 1/2 etatu w Katedrze Urządzeń i Sieci Elektrycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

W 1971 roku na podstawie pracy "Wpływ struktury jednostek kondensatorowych na ich trwałość eksploatacyjną" na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

Autor i współautor około 150 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym kilka książek oraz kilku norm.

Brał udział w pracach międzynarodowej organizacji CIGRE - Komitet Wielkich Sieci Elektrycznych. Od latach 1971-1987 był tam przedstawicielem Polski w Komitecie Studiów "Stacje". w 1977 roku został mianowany przewodniczącym Grupy Roboczej WG23.02 zajmującej się skutkami mechanicznymi działania prądów zwarciowych. Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Był członkiem Centralnej Komisji Norm i Przepisów SEP, komisji Normalizacyjnej przy Instytucie Energetyki.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal 40-Lecia

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne






stan na dzień 11.12.2019