Stanisław Roman Płużański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 12: Linia 12:
|awards=Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta
|awards=Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta
|name=Stanisław Roman Płużański
|name=Stanisław Roman Płużański
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10325
|image_size=10325
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. inż. '''Stanisław Roman Płużański''' (1879–1951)
Prof. zw. inż. '''Stanisław Roman Płużański''' (1879–1951)
Linia 51: Linia 19:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 26 lipca 1879 roku w Radomiu, zmarł 9 grudnia 1951 roku w Warszawie.
Urodził się 26 lipca 1879 roku w Radomiu, zmarł 9 grudnia 1951 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.  


Wykształcenie zawodowe uzyskał w Szkole im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, a wyższe techniczne na Politechnice w Darmstadt, otrzymując w 1903 roku dyplom inżyniera budowy maszyn. Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Jekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakładów Samochodowych i Lotniczych.
Wykształcenie zawodowe uzyskał w Szkole im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, a wyższe techniczne na Politechnice w Darmstadt, otrzymując w 1903 roku dyplom inżyniera budowy maszyn. Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Jekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakładów Samochodowych i Lotniczych.
Linia 65: Linia 33:


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
=== Książki ===
==== Książki ====
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 95
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 95
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-131
* Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-131
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 275-278
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 275-278
* Polski Słownik Biograficzny. T. 26/4, z. 111 : Piwowarczyk Jan - Pniewski Władysław. Kraków 1981, s. 819-820
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3-4
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3-4
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 110-112
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 110-112
Linia 76: Linia 45:
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 164-165 (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 164-165 (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
=== Artykuły ===
 
==== Artykuły ====
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 5, s. 11-12
* Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 5, s. 11-12
* Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. ''Czasopismo Górniczo-Hutnicze'' 1919, Z. 5, s. 122
* Moszyński W.: Wspomnienia pośmiertne: Stanisław Płużański (1879-1951). ''Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego'' 1951, T. 44, s. 150-152
* Moszyński W.: Wspomnienia pośmiertne: Stanisław Płużański (1879-1951). ''Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego'' 1951, T. 44, s. 150-152



Aktualna wersja na dzień 13:41, 27 sty 2020

Stanisław Roman Płużański
Stanislaw Pluzanski.jpg
Nazwisko Płużański
Imię / imiona Stanisław Roman
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 26 lipca 1879
Miejsce urodzenia Radom
Data śmierci 9 grudnia 1951
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki
Wydział Komitet Organizacyjny AG


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. inż. Stanisław Roman Płużański (1879–1951)

Dyscyplina/specjalności: organizacja przemysłu maszynowego, budowa silników spalinowych, obróbka skrawaniem, budowa obrabiarek, historia techniki

Nota biograficzna

Urodził się 26 lipca 1879 roku w Radomiu, zmarł 9 grudnia 1951 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Wykształcenie zawodowe uzyskał w Szkole im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie, a wyższe techniczne na Politechnice w Darmstadt, otrzymując w 1903 roku dyplom inżyniera budowy maszyn. Po studiach podjął pracę w przemyśle, pracował m.in. w fabrykach silników spalinowych w Angli, w fabryce „Ursus” w Warszawie, w fabrykach pocisków w Jekaterynosławiu, był również dyrektorem Zakładów Samochodowych i Lotniczych.

Profesor zwyczajny Akademii Górniczej (1919), zaproszony przez Komitet Organizacyjny do jej tworzenia. Mianowany przez ministerstwo Rektorem, funkcji nie objął z powodu wyjazdu do Wiednia. W 1931 roku został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej, w latach 1935/37 oraz w latach 1946/48 pełnił obowiązki Dziekana Wydziału Mechanicznego. Po wojnie odbudował zniszczony Zakład Obróbki Metali Politechniki Warszawskiej i objął również kierownictwo Instytutu Obrabiarek i Narzędzi w Warszawie.

Napisał wiele prac z zakresu budowy maszyn i urządzeń oraz techniki wytwarzania amunicji.

Od 1942 roku przewodniczący Komisji Akademickich Studiów Technicznych, a następnie Rady Akademickich Studiów Technicznych — RAST w Londynie. Członek TNW, Akademii Nauk Technicznych.

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta

Źródła do biogramu

Książki

  • Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 95
  • Akademia Nauk Technicznych : 1933-1937. Warszawa 1937, s. 127-131
  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4 : Nauki techniczne. Oprac. A. Śródka, P. Szczawiński. Wrocław 1988, s. 275-278
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 26/4, z. 111 : Piwowarczyk Jan - Pniewski Władysław. Kraków 1981, s. 819-820
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3-4
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 110-112
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 3 : M-R. Warszawa 1997, s. 434-436, [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 117
  • Wychowankowie Akademii Górniczej w Krakowie na obczyźnie. Oprac. W. H. Folkierski, J. Leja, C. B. Twardowski. London 2001, s. 61-63
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 164-165 (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników 1994, nr 5, s. 5-6
  • Bolewski A.: Profesorzy i wychowankowie Akademii Górniczej na obczyźnie. Biuletyn Informacyjny Pracowników 1994, nr 5, s. 11-12
  • Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. Czasopismo Górniczo-Hutnicze 1919, Z. 5, s. 122
  • Moszyński W.: Wspomnienia pośmiertne: Stanisław Płużański (1879-1951). Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1951, T. 44, s. 150-152