Władysław Przybyłowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 8 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_date=19 marca 1989 | |death_date=19 marca 1989 | ||
|fields=elektryka, miernictwo elektryczne, gospodarka energetyczna | |fields=elektryka, miernictwo elektryczne, gospodarka energetyczna | ||
|function=Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej ( | |function=Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej (1958-1960) | ||
|faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej | |faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej | ||
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” | |awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” | ||
}} | }}{{Funkcja | ||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Prodziekan | |Stanowisko=Prodziekan | ||
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej | |Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej | ||
|Rok_od= | |Rok_od=1958 | ||
|Rok_do=1960 | |Rok_do=1960 | ||
}} | }} | ||
Linia 26: | Linia 25: | ||
Urodził się 28 września 1902 roku w Krakowie. Zmarł 19 marca 1989 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | Urodził się 28 września 1902 roku w Krakowie. Zmarł 19 marca 1989 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | ||
W 1924 roku ukończył Wydział Mechaniczny i Elektryczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera mechanika i magistra inżyniera elektryka. Następnie w latach 1924-1926 pracował tam, jako asystent i starszy asystent. W latach 1926-1927 był wykładowcą w Wojskowej Szkole Mechaniczno-Hutniczej w Królewskiej Hucie, obecnie na terenie Chorzowa, a w latach 1927-1929 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej "Gródek", jako budowniczy elektrowni wodnych i projektant kierujący budową linii 60 kV Gródek-Toruń i Żur-Gdynia. W 1929 roku był kierownikiem biura projektów elektryfikacji województwa poznańskiego. W latach 1930-1934 był wykładowcą w Ślaskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. Od 1934 roku pracował w Sląskich Zakładach Elektrycznych w Katowicach, gdzie w 1938 roku został zastępcą dyrektora. W czasie okupacji ukrywał się, pracując też jako handlowiec w Firmie "SIEW". Po Zakończeniu wojny brał czynny udział w odbudowie energetyki śląskiej i krakowskiej. W 1945 roku był współorganizatorem, a w latach 1945-1946 był dyrektorem Zakładów Energetycznych Okręgu Krakowskiego. W latach | W 1924 roku ukończył Wydział Mechaniczny i Elektryczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera mechanika i magistra inżyniera elektryka. Następnie w latach 1924-1926 pracował tam, jako asystent i starszy asystent. W latach 1926-1927 był wykładowcą w Wojskowej Szkole Mechaniczno-Hutniczej w Królewskiej Hucie, obecnie na terenie Chorzowa, a w latach 1927-1929 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej "Gródek", jako budowniczy elektrowni wodnych i projektant kierujący budową linii 60 kV Gródek-Toruń i Żur-Gdynia. W 1929 roku był kierownikiem biura projektów elektryfikacji województwa poznańskiego. W latach 1930-1934 był wykładowcą w Ślaskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. Od 1934 roku pracował w Sląskich Zakładach Elektrycznych w Katowicach, gdzie w 1938 roku został zastępcą dyrektora. W czasie okupacji ukrywał się, pracując też jako handlowiec w Firmie "SIEW". Po Zakończeniu wojny brał czynny udział w odbudowie energetyki śląskiej i krakowskiej. W 1945 roku był współorganizatorem, a w latach 1945-1946 był dyrektorem Zakładów Energetycznych Okręgu Krakowskiego. W latach 1946-1950 pracował w Banku Inwestycyjnym w Katowicach, zajmując się również wykładami w szkolnictwie technicznym na Śląsku. | ||
W 1950 roku powrócił do Krakowa i rozpoczął pracę w Banku Inwestycyjnym. Równolegle był wykładowcą w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej. | W 1950 roku powrócił do Krakowa i rozpoczął pracę w Banku Inwestycyjnym. Równolegle był wykładowcą w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej. | ||
Linia 32: | Linia 31: | ||
Od 1955 roku aż do przejścia na emeryturę w 1972 roku pracował w AGH. Początkowo był zastępcą profesora w Katedrze i Zakładzie Urządzeń Elektrycznych i Sieci [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]], który w 1957 roku zmienia nazwę na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]]. | Od 1955 roku aż do przejścia na emeryturę w 1972 roku pracował w AGH. Początkowo był zastępcą profesora w Katedrze i Zakładzie Urządzeń Elektrycznych i Sieci [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]], który w 1957 roku zmienia nazwę na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]]. | ||
W 1964 roku otrzymał tytuł docenta. Prowadził wykłady z miernictwa elektrycznego oraz gospodarki energetycznej w przemyśle i górnictwie. Był organizatorem i długoletnim kierownikiem Studium Wieczorowego. W | W 1964 roku otrzymał tytuł docenta. | ||
Prowadził wykłady z miernictwa elektrycznego oraz gospodarki energetycznej w przemyśle i górnictwie. Był organizatorem i długoletnim kierownikiem Studium Wieczorowego. W latach 1958-1960 był prodziekanem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. Wydatnie przyczynił się do rozwoju studiów elektronicznych. | |||
W roku akademickim 1967/1968 i 1970/1971 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego w Tarnowie. | W roku akademickim 1967/1968 i 1970/1971 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego w Tarnowie. | ||
Linia 47: | Linia 48: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70 | |||
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 167-168, [foto] | * Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 167-168, [foto] | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 212, 214, 222, 257, 259, 261 | * [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 212, 214, 222, 257, 259, 261 | ||
Linia 55: | Linia 56: | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s.81 | * [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s.81 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s.84, 85, 88 | * [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s.84, 85, 88 | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== |
Aktualna wersja na dzień 16:41, 28 sty 2020
Władysław Przybyłowski | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Przybyłowski | ||||||||
Imię / imiona | Władysław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Doc. mgr inż. | ||||||||
Data urodzenia | 28 września 1902 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
Data śmierci | 19 marca 1989 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | elektryka, miernictwo elektryczne, gospodarka energetyczna | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej (1958-1960) | ||||||||
Wydział | Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej” | ||||||||
|
Doc. mgr inż. Władysław Przybyłowski (1902-1989)
Dyscyplina/specjalności:elektryka, miernictwo elektryczne, gospodarka energetyczna
Nota biograficzna
Urodził się 28 września 1902 roku w Krakowie. Zmarł 19 marca 1989 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1924 roku ukończył Wydział Mechaniczny i Elektryczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera mechanika i magistra inżyniera elektryka. Następnie w latach 1924-1926 pracował tam, jako asystent i starszy asystent. W latach 1926-1927 był wykładowcą w Wojskowej Szkole Mechaniczno-Hutniczej w Królewskiej Hucie, obecnie na terenie Chorzowa, a w latach 1927-1929 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej "Gródek", jako budowniczy elektrowni wodnych i projektant kierujący budową linii 60 kV Gródek-Toruń i Żur-Gdynia. W 1929 roku był kierownikiem biura projektów elektryfikacji województwa poznańskiego. W latach 1930-1934 był wykładowcą w Ślaskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. Od 1934 roku pracował w Sląskich Zakładach Elektrycznych w Katowicach, gdzie w 1938 roku został zastępcą dyrektora. W czasie okupacji ukrywał się, pracując też jako handlowiec w Firmie "SIEW". Po Zakończeniu wojny brał czynny udział w odbudowie energetyki śląskiej i krakowskiej. W 1945 roku był współorganizatorem, a w latach 1945-1946 był dyrektorem Zakładów Energetycznych Okręgu Krakowskiego. W latach 1946-1950 pracował w Banku Inwestycyjnym w Katowicach, zajmując się również wykładami w szkolnictwie technicznym na Śląsku.
W 1950 roku powrócił do Krakowa i rozpoczął pracę w Banku Inwestycyjnym. Równolegle był wykładowcą w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej.
Od 1955 roku aż do przejścia na emeryturę w 1972 roku pracował w AGH. Początkowo był zastępcą profesora w Katedrze i Zakładzie Urządzeń Elektrycznych i Sieci Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa, który w 1957 roku zmienia nazwę na Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.
W 1964 roku otrzymał tytuł docenta.
Prowadził wykłady z miernictwa elektrycznego oraz gospodarki energetycznej w przemyśle i górnictwie. Był organizatorem i długoletnim kierownikiem Studium Wieczorowego. W latach 1958-1960 był prodziekanem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. Wydatnie przyczynił się do rozwoju studiów elektronicznych.
W roku akademickim 1967/1968 i 1970/1971 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego w Tarnowie.
Był autorem wielu publikacji naukowo-dydaktycznych. Jako ekspert współpracował z biurami projektów.
Od 1926 roku związany ze Stowarzyszeniem Elektryków Polskich. W okresie międzywojennym uczestniczył w kolejnych Zjazdach SEP.Był inicjatorem utworzenia i aktywnym działaczem Naczelnej Organizacji Technicznej.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, Honorowa Odznaka Stowarzyszenia Elektryków Polskich i Naczelnej Organizacji Technicznej, Medal im. M. Pożarskiego, honorowy członek SEP.
Źródła do biogramu
Książki
- Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70
- Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 167-168, [foto]
- [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 212, 214, 222, 257, 259, 261
- [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 196,198, 203, 240, 243, 244
- [Skład Osobowy AGH … 1959/60]. Kraków 1959, s. 13
- [Skład Osobowy AGH … 1961/62]. Kraków 1964, s.46
- [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s.81
- [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s.84, 85, 88
Inne
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 16.12. 2019]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/