Zdzisław Tadeusz Richard Bieniawski

Szablon:Infobox dhc Prof. dr hab. inż. Zdzisław Tadeusz Bieniawski (1936-)

Specjalność: geoinżynieria, górnictwo

Urodził się 1 października 1936 roku w Krakowie w rodzinie nauczycielskiej: ojciec Tadeusz, był dyrektorem szkoły zawodowej, zaś matka Alicja z domu Preinlowa była nauczycielką szkoły podstawowej. Uczył sie w Krakowie, a potem studiował Budowę Okrętów na Politechnice Gdańskiej.

Po emigracji do Afryki, zdobywa dyplom inżyniera górnika i magistra inżyniera mechanika na Uniwersytecie w Johannesburgu, w RPA. Tam zainteresował się mechaniką skał, która wówczas, stała na bardzo wysokim poziomie, a kraj był głównym producentem złota na świecie. w 1967 roku, otrzymał doktorat w inżynierii górniczej na uniwersytecie w Pretorii i przez 14 lat kierował grupą naukowców, inżynierów i geologów publikując prace dotyczące mechaniki górotworu i tunelowania. Wtedy też zaproponował, znany i szeroko rozpowszechniony na całym świecie, system Rock Mass Rating (Wskaźnik Jakości Masywu Skalnego). Klasyfikacja RMR (zwana również często klasyfikacją Bieniawskiego) znalazła szerokie zastosowanie przy projektowaniu kopalń, tuneli, zboczy oraz posadowień budowli inżynierskich, a szczególnie wielkich zapór wodnych. Następnie, po zaproszeniu ze Stanów Zjednoczonych w 1977, objął stanowisko profesora etatowego w dziedzinie geoinżynierii górniczej i tunelowania na Uniwersytecie Stanowym w Pensylwanii, gdzie wykładał i prowadził badania naukowe przez 20 lat. Działalność akademicka Profesora przynosi mu wiele nagród i dowodów uznania (uznanie Go za najlepszego wykładowcę wśród profesorów inżynierii na uniwersytecie oraz krajową nagrodę Amerykańskiego Instytutu Inżynierów Górnictwa i Nafty). Miał zaszczytne zaproszenie na stanowisko profesora wizytującego do czołowych uniwersytetów amerykańskich, takich jak Harvard, Stanford, Berkeley, MIT i Cambridge w Anglii, Tokio w Japonii oraz Wyższych Szkół Górniczych w Rosji: w Moskwie i St. Petersburgu.

Jego dorobek naukowy liczy 213 pozycji, w tym 195 publikacji naukowych, 10 podręczników (cztery książki przetłumaczone na rosyjski, chiński, koreański i hiszpański). Wypromował 13 doktorów i 9 magistrów nauk technicznych. Jego wychowankowie są dzisiaj naukowcami, profesorami lub dyrektorami przemysłowych firm nie tylko na w Ameryce, ale też w Chinach, Niemczech, Turcji, Grecji, Włoszech, Hiszpanii, Brazylii, Australii, Tajlandii i Afryce Południowej.

Przeszedł na emeryturę z Uniwersytetu w Pensylwanii w 60-tą rocznicę swych urodzin. W 2001 roku otrzymał Doktorat Honoris Causa Politechniki Madryckiej i tytuł Profesora Honorowego Wyższej Szkoły Górniczej tej uczelni. Obecnie jest Prezesem swojej firmy konsultacyjnej, Bieniawski Design Enterprises, w Arizonie (USA), która bierze udział w pracach projektowych w Hiszpanii, Włoszech, Etiopii i Chile. Z Polską utrzymuje bliskie kontakty naukowe, szczególnie z AGH w Krakowie i Polską Akademią Nauk, od 1981 roku - jego pierwszej powrotnej podróży do Ojczyzny. 28 kwietnia 2010 roku uchwałą Senatu AGH nadano Mu Tytuł Doktora Honoris Causa AGH.

Źródło:

• Zdzisław Tadeusz Bieniawski - [biogram] 1 s.
• Uchwała nr 54/2010 Senatu AGH z dnia 28 kwietnia 2010 r., w sprawie nadania tytułu Doktora Honoris Causa AGH prof. Zdzisławowi Bieniawskiemu. Protokół z posiedzenia Senatu AGH z dnia 28 kwietnia 2010 r. s. 46
• Prof. Zdzisław Bieniawski : informacje i materiały dla studentów AGH. [Tryb dostępu:] http://home.agh.edu.pl/~cala/bieniawski.html [2010-11-03], portr.
• Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 35. s. 2, portr.
• Profesor Zdzisław Bieniawski Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 8 listopada 2010. Kraków : Biuro Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica, 2010. 87, [1] S., il.