Marek Janusz Danielewski: Różnice pomiędzy wersjami

Marek Janusz Danielewski
Nazwisko	Danielewski
Imię / imiona	Marek
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	22 lipca 1947
Miejsce urodzenia	Częstochowa ;
Dyscyplina/specjalności	inżynieria materiałowa, teoria procesów transportu w układach wieloskładnikowych, kinetyka reakcji heterogenicznych, chemia fizyczna i teoretyczna, chemia defektów, termodynamika procesów nieodwracalnych
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1993–95
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ; ;

Wersja z 08:52, 26 lut 2020

Prof. dr hab. inż. Marek Janusz Danielewski (1947–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:inżynieria materiałowa, teoria procesów transportu w układach wieloskładnikowych, kinetyka reakcji heterogenicznych, chemia fizyczna i teoretyczna, chemia defektów, termodynamika procesów nieodwracalnych

Nota biograficzna

Urodził się 22 lipca 1947 roku w Częstochowie.

W 1971 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1971 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Chemii Fizycznej i Chemii Wysokich Temperatur Instytutu Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1978 roku na podstawie pracy "Kinetyka i mechanizm siarkowania żelaza w wysokich temperaturach" uzyskał doktorat. W 1985 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 19992 roku został profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1985-1990 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych i Spraw Organizacyjnych Instytutu Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki.

W 1991 roku został kierownikiem Zakładu Korozji Metali.

W latach 1993-1995 był prodziekanem Wydziału.

W 1992 roku został profesorem.

Odbył staże naukowe w Argonne, Dusseldorff, Dijon, Tokio.

Członek Komitetu Nauk o Materiałach PAN, Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Autor 134 publikacji, 8 patentów, 28 ekspertyz.

Źródło:

Odznaczenia i nagrody

Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, nagrody Ministra Edukacji Narodowej, nagroda SIGMA, nagrody NOT,

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 133
[Skład Osobowy AGH... 1971/72]. Kraków 1973, s. 16, 82
[Skład Osobowy AGH... 1986/87]. Kraków 1986, s. 81, 86, 175, 177
Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 88-89, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. : A – G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1998, s. 285, [foto]

Artykuły

Inne

oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:

stan na dzień 25.02.2020

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 W 1978 roku na podstawie pracy "Kinetyka i mechanizm siarkowania żelaza w wysokich temperaturach" uzyskał doktorat. W 1985 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 19992 roku został profesorem nadzwyczajnym.
-Absolwent AGH (1971 r. — Wydział Elektrotechniki GiH), dr hab. nauk technicznych (1985), profesor (1992).
+W latach 1985-1990 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych i Spraw Organizacyjnych Instytutu Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki.
+W 1991 roku został kierownikiem Zakładu Korozji Metali.
+W latach 1993-1995 był prodziekanem Wydziału.
-W latach 1985-1990 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych i Spraw Organizacyjnych Instytutu Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki.
+W 1992 roku został profesorem.
-kierownik Zakładu Korozji Metali (1991), prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, profesor od 1992 r. Odbył staże naukowe w Argonne, Dusseldorff, Dijon, Tokio.
+Odbył staże naukowe w Argonne, Dusseldorff, Dijon, Tokio.
 Członek Komitetu Nauk o Materiałach PAN, Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Autor 134 publikacji, 8 patentów, 28 ekspertyz.