Wiesław Andrzej Rakowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 22: Linia 22:
Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładzie Podstaw Konstrukcji Maszyn i Techniki Smarowniczej Instytutu Podstaw Budowy Maszyn [[ Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.
Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładzie Podstaw Konstrukcji Maszyn i Techniki Smarowniczej Instytutu Podstaw Budowy Maszyn [[ Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.


W 1975 roku w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki WMGiH obronił z wyróżnieniem pracę doktorską "Zagadnienie zastosowania tworzyw sztucznych na klocki hamulcowe pociągów przewozu dołowego". Za pracę tę otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki.  
W 1975 roku w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki WMGiH obronił z wyróżnieniem pracę doktorską "Zagadnienie zastosowania tworzyw sztucznych na klocki hamulcowe pociągów przewozu dołowego". Za pracę tę otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki. w 1976 roku został adiunktem


W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację. W 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals  
W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację. W 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals  
Linia 30: Linia 30:


Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.  
Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.  
W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym. Obecnie  Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Kierownik Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM,. Kierownik Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.


W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową.  
W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową.  
Linia 35: Linia 38:
Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce.
Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce.


Pomimo retorsji osiągnął sukces, a jego działalność zyskała uznanie w środowisku akademickim [10]. W 2019r. założył Fundację Etyka w Nauce..
 
Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych  
Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych  
i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych.  
i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych.  
Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.:  CNRS Saint Etienne 1994,  Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.
Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.:  CNRS Saint Etienne 1994,  Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.


Adiunkt od 1976r., profesor nadzwyczajny od 1995r., profesor zwyczajny od 2006r. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Kierownik Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM,. Kierownik Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.
 


Liceum Ogólnokształcące w Zakopanem, Politechnika Krakowska 1971, Doktorat w AGH 1975r., Habilitacja w AGH 1989r. Tytuł profesora w 2005r.  
Liceum Ogólnokształcące w Zakopanem, Politechnika Krakowska 1971, Doktorat w AGH 1975r., Habilitacja w AGH 1989r. Tytuł profesora w 2005r.  

Wersja z 13:09, 5 mar 2020

Wiesław Andrzej Rakowski
Wiesław Rakowski.jpg
Nazwisko Rakowski
Imię / imiona Wiesław Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 15 czerwca 1947


Dyscyplina/specjalności inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki



Prof. dr hab. inż. Wiesław Andrzej Rakowski (1947-)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:inżynieria mechaniczna, tribologia, inżynieria powierzchni, polimery inteligentne, biomateriały, powłoki nanokrystaliczne

Nota biograficzna

Urodził się 15 czerwca 1947 roku.

W 1971 roku ukończył Politechnikę Krakowską.

Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładzie Podstaw Konstrukcji Maszyn i Techniki Smarowniczej Instytutu Podstaw Budowy Maszyn Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1975 roku w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki WMGiH obronił z wyróżnieniem pracę doktorską "Zagadnienie zastosowania tworzyw sztucznych na klocki hamulcowe pociągów przewozu dołowego". Za pracę tę otrzymał Nagrodę Naukową Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz tytuł Mistrza Techniki. w 1976 roku został adiunktem

W 1989 roku za pracę na temat modelu stochastycznego i symulacji cyfrowej procesu tarcia uzyskał habilitację. W 1991 roku otrzymał grant NATO na udział projekcie Fundamentals of Friction: Macroscopic and Microscopic Processes.

W latach 1991-1996 współpracował z Centre National de la Recherche Scientifique, CNRS, Lyon, Laboratoire de Tribologie et Dynamique des Systems, Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale d’Ingenieur de Saint Etienne ENISE (visiting professor w 1995 roku).

Założyciel Centrum Doskonałości - Krakowskie Centrum Badawcze Inżynierii Jonowej IONMED i od 2004 roku członek Rady Programowej. W latach 2003-2006 kilkakrotnie visiting professor w Institut Catolique d’Arts et Metiers, Nantes, Francja.

W 1995 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 2006 roku profesorem zwyczajnym. Obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH. Kierownik Zespołu Konstrukcji Maszyn i Tribologii KPBM,. Kierownik Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH w Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”.


W 1993 roku utworzył Laboratorium Tribologii i Inżynierii Powierzchni AGH i zespół młodych naukowców zapoczątkowując szkołę naukową badaczy mechaniki i fizyko-chemii zjawisk na powierzchni ciał stałych, Z tego zespołu zostało wypromowanych dwóch doktorów habilitowanych, którzy kontynuują szkołę naukową.

Poczynając od 2002 roku przeciwstawia się łamaniu zasad etyki w nauce.


Najważniejsze osiągnięcia naukowe: Stochastyczny opis tarcia. Identyfikacja fizycznych i chemicznych aspektów zużycia. Analiza STM inicjacji pęknięć zmęczeniowych. Metoda mikroudarowa badań zmęczeniowych supertwardych powłok. Nanotechnologie w inżynierii powierzchni. Powłoki DLC. Projekty dla ABB i DELPHI DELCO (confidential). Sztuczna inteligencja w systemach diagnostycznych z kompozytami sensorowymi, Fraktale w tribologii.Wyniki badań prezentował na kongresach i konferencjach, m.in.: CNRS Saint Etienne 1994, Budapeszt 1995, Osaka University 2001; University of Western Australia 2002; University of Beijgin 2006, City University Hong-Kong 2008.


Liceum Ogólnokształcące w Zakopanem, Politechnika Krakowska 1971, Doktorat w AGH 1975r., Habilitacja w AGH 1989r. Tytuł profesora w 2005r. Stopnie i tytuł naukowy: prof. dr hab. inż.

Autor około 180 prac, w tym około 130 publikacji, około 50 raportów i ekspertyz (9 raportów zastrzeżonych).

Wypromował 3 doktorów oraz ponad 50 magistrów i inżynierów, w tym studentów francuskich.

W 1983 roku został Członkiem - Elected Voting Member- American Society for Testing and Materials (ASTM), Commitee of Erosion and Wear. W latach późniejszych rozszerzył działalność w ASTM na Committee on Metallic and Inorganic Coatings oraz Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants.

W dniu 14 grudnia 1981 roku wyraził swój sprzeciw wobec ogłoszenia stanu wojennego.

Członkostwa w stowarzyszeniach zawodowych i innych: The American Society for Testing and Materials (ASTM), Committee on Wear and Erosion; Committee on Metallic and Inorganic Coatings; Committee on Petroleum Products, Liquid Fuels, and Lubricants; Rada Programowa Centrum Doskonałości „Krakowskie Centrum Badawczego Inżynierii Jonowej IONMED”; Polskie Towarzystwo Tribologiczne; Editorial Board Journal of Applied Mechanics and Engineering. Godności i stanowiska: PAN - Członek Komitetu Nauki o Materiałach Polskiej Akademii Nauk, Sekcja Inżynieria Powierzchni od 2012 roku. W 2019 roku założył Fundację Etyka w Nauce i jest jej prezesem.

Odznaczenia i nagrody

“Medal Złoty za Wieloletnią Służbę”, dwie Nagrody Naukowe Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976, 1985), kilkanaście Naukowych Nagród Rektora AGH, Gold Medal Cairo University (1992), Medal Zasłużony dla Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki 2002.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/rakowski-wieslaw-02622

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

Inne


stan na dzień 5.03.2020