Zbigniew Witold Engel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej i Węgierskiego Towarzystwa Optyczno-Akustycznego
| awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej i Węgierskiego Towarzystwa Optyczno-Akustycznego
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
| dhc_year = 2001
| dhc_year = 2001
| dhc_reason = za wybitny wkład w rozwój mechaniki, szczególnie za stworzenie nowej dziedziny nauki - wibroakustyki oraz za wyjątkowe zasługi w kształceniu młodej kadry naukowej, a także wkład w rozwój Wydziału Inżynierii Mechnicznej i Robotyki
| dhc_reason = za wybitny wkład w rozwój mechaniki, szczególnie za stworzenie nowej dziedziny nauki wibroakustyki oraz za wyjątkowe zasługi w kształceniu młodej kadry naukowej, a także wkład w rozwój Wydziału Inżynierii Mechnicznej i Robotyki
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż. '''Zbigniew Witold Engel''' (1933-2013)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Zbigniew Witold Engel''' (1933–2013)


Specjalność: mechanika stosowana, wibroakustyka
Specjalność: mechanika stosowana, wibroakustyka


Urodził się 1 kwietnia 1933 roku w Zawadach województwo lwowskie. Zmarł 2 listopada 2013 roku. Studiował na Wydziałach Politechnicznych AGH. W 1952 roku rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Mechaniki Technicznej AGH. W 1962 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, zaś w 1966 r. stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora otrzymał w 1973 r. zaś w 1978 r. tytuł profesora zwyczajnego.
Urodził się 1 kwietnia 1933 roku w Zawadach województwo lwowskie. Zmarł 2 listopada 2013 roku. Studiował na Wydziałach Politechnicznych AGH. W 1952 roku rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Mechaniki Technicznej AGH. W 1962 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, zaś w 1966 r. stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora otrzymał w 1973 r. zaś w 1978 r. tytuł profesora zwyczajnego.


W AGH pracował początkowo jako asystent, następnie adiunkt (1952-66), docent (1966-73), profesor (1973-) Katedry Mechaniki Techniki, Kierownik Zakładu Mechaniki Techniki (1966-74), Dyrektor Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki.
W AGH pracował początkowo jako asystent, następnie adiunkt (1952–1966), docent (1966–1973), profesor (1973-) Katedry Mechaniki Techniki, Kierownik Zakładu Mechaniki Techniki (1966–1974), Dyrektor Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki.


Jest współtwórcą nowej dziedziny wiedzy - wibroakustyki. Posiada duży dorobek naukowy. Autor lub współautor ponad 440 publikacji w tym monografii, podręczników i skryptów. Problematyka prac naukowych obejmuje szereg działów, szeroko pojętej mechaniki i wibroakustyki m.in. dynamiki maszyn, teorii drgań mechanicznych, techniki wibracyjnej, akustyki środowiska wraz ze zwalczaniem hałasu i wibracji oraz metod aktywnych.
Jest współtwórcą nowej dziedziny wiedzy wibroakustyki. Posiada duży dorobek naukowy. Autor lub współautor ponad 440 publikacji w tym monografii, podręczników i skryptów. Problematyka prac naukowych obejmuje szereg działów, szeroko pojętej mechaniki i wibroakustyki m.in. dynamiki maszyn, teorii drgań mechanicznych, techniki wibracyjnej, akustyki środowiska wraz ze zwalczaniem hałasu i wibracji oraz metod aktywnych.


Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji. Członek komitetów redakcyjnych czasopism polskich i zagranicznych, członek Komitetu Akustyki PAN, wiceprzewodniczący Komisji Mechaniki Oddziału PAN w Krakowie, członek Państwowej Rady Ochrony Środowiska, Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek Komitetu International Institute of Noise Control Engineering (1980-87) oraz licznych polskich towarzystw i stowarzyszeń. Doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej (2006).
Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji. Członek komitetów redakcyjnych czasopism polskich i zagranicznych, członek Komitetu Akustyki PAN, wiceprzewodniczący Komisji Mechaniki Oddziału PAN w Krakowie, członek Państwowej Rady Ochrony Środowiska, Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek Komitetu International Institute of Noise Control Engineering (1980–1987) oraz licznych polskich towarzystw i stowarzyszeń. Doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej (2006).


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 149
* Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 149
* Informacja biograficzna w związku z nadaniem godności doktora honoris causa
* Informacja biograficzna w związku z nadaniem godności doktora honoris causa
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2006 nr 156/157. s. 7-8
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2006 nr 156/157. s. 7–8
* Dziennik Polski 2013 nr 257 (4 XI 2013) s. A03, A09 [nekrologi]
* Dziennik Polski 2013 nr 257 (4 XI 2013) s. A03, A09 [nekrologi]





Wersja z 11:57, 9 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Witold Engel (1933–2013)

Specjalność: mechanika stosowana, wibroakustyka

Urodził się 1 kwietnia 1933 roku w Zawadach województwo lwowskie. Zmarł 2 listopada 2013 roku. Studiował na Wydziałach Politechnicznych AGH. W 1952 roku rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Katedrze Mechaniki Technicznej AGH. W 1962 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, zaś w 1966 r. stopień doktora habilitowanego. Tytuł profesora otrzymał w 1973 r. zaś w 1978 r. tytuł profesora zwyczajnego.

W AGH pracował początkowo jako asystent, następnie adiunkt (1952–1966), docent (1966–1973), profesor (1973-) Katedry Mechaniki Techniki, Kierownik Zakładu Mechaniki Techniki (1966–1974), Dyrektor Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki.

Jest współtwórcą nowej dziedziny wiedzy — wibroakustyki. Posiada duży dorobek naukowy. Autor lub współautor ponad 440 publikacji w tym monografii, podręczników i skryptów. Problematyka prac naukowych obejmuje szereg działów, szeroko pojętej mechaniki i wibroakustyki m.in. dynamiki maszyn, teorii drgań mechanicznych, techniki wibracyjnej, akustyki środowiska wraz ze zwalczaniem hałasu i wibracji oraz metod aktywnych.

Pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji. Członek komitetów redakcyjnych czasopism polskich i zagranicznych, członek Komitetu Akustyki PAN, wiceprzewodniczący Komisji Mechaniki Oddziału PAN w Krakowie, członek Państwowej Rady Ochrony Środowiska, Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek Komitetu International Institute of Noise Control Engineering (1980–1987) oraz licznych polskich towarzystw i stowarzyszeń. Doktor honoris causa Politechniki Krakowskiej (2006).

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 149
  • Informacja biograficzna w związku z nadaniem godności doktora honoris causa
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2006 nr 156/157. s. 7–8
  • Dziennik Polski 2013 nr 257 (4 XI 2013) s. A03, A09 [nekrologi]