Zbigniew Górny: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = 2 nagrody państwowe, nagroda im. J. Buzka, kilkadziesiąt nagród za osiągnięcia | | awards = 2 nagrody państwowe, nagroda im. J. Buzka, kilkadziesiąt nagród za osiągnięcia w zakresie nauki i postępu technicznego. Zasłużony dla kilku wydziałów (AGH, Politechnika Krakowska, Politechnika Częstochowska) oraz zakładów, miast i województw. Wielokrotnie nominowany przez American Biographical Institute na człowieka roku oraz do Amerykańskiego Medalu Honorowego. Doktorat honoris causa Politechniki Poznańskiej (1993). Medal SVUM (Państwowego Badawczego Zakładu Materiałów) w Pradze. Srebrny i złoty Krzyż Zasługi, kawalerski, oficerski i komandorski Krzyż OOP, Medal Edukacji Narodowej i szereg złotych odznak honorowych (zakładowych, komunalnych, stowarzyszeniowych). | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 2002 | | dhc_year = 2002 | ||
| dhc_reason = za znaczący wkład | | dhc_reason = za znaczący wkład w rozwój naukowo-techniczny odlewnictwa polskiego i jego międzynarodową promocję oraz za istotny wkład w rozwój kadr naukowych dla specjalności odlewnictwo | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Zbigniew Górny''' (1927-) | Prof. zw. dr hab. inż. '''Zbigniew Górny''' (1927-) | ||
| Linia 52: | Linia 52: | ||
Specjalność: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych | Specjalność: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych | ||
Urodził się 15.11.1927 roku | Urodził się 15.11.1927 roku w Krakowie. W czasie okupacji był żołnierzem AK w zgrupowaniu Żelbet (1943–1945). Ukończył Wydział Komunikacji (Sekcja Lotnicza) Wydziałów Politechnicznych AGH w Krakowie. We wrześniu 1947 roku podjął pracę jako młodszy asystent w Katedrze Budowy Płatowców w swojej Uczelni, prowadząc ćwiczenia z Mechaniki Płynów. | ||
W Instytucie Odlewnictwa podjął pracę 2 stycznia 1950 roku, zajmując stanowisko dyrektora Instytutu w latach 1975–1996. W Instytucie przepracował ponad 52 lata. Równocześnie prowadził zajęcia dydaktyczne jako wykładowca w Politechnice Krakowskiej (z Hydro- i Aeromechaniki 1953–1958), był profesorem w Politechnice Poznańskiej (1982–1992) oraz WSI, a później w Politechnice Opolskiej (1992–2000) oraz doraźnie wykładał w AGH, WSI w Krakowie i w Politechnice Wrocławskiej. Doktoryzował się na Wydziale Odlewnictwa AGH (1963) i habilitował się na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1967). Profesorem nadzwyczajnym został w 1973 r., a zwyczajnym w 1983. | |||
W dorobku publikacyjnym (autorskim i współautorskim) posiada 58 monografii, książek i skryptów, 75 publikacji naukowych, ponad 500 publikacji technicznych i popularyzatorskich oraz ponad 250 niepublikowanych projektów, ekspertyz, opracowań analitycznych i prognostycznych. Jest współautorem 26 patentów. Był redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego „Prace Instytutu Odlewnictwa” (1975–1996) oraz popularnego czasopisma technicznego „Doświadczony Mistrz” (1982–1992). | |||
Specjalizował się | Specjalizował się w zakresie odlewnictwa i metaloznawstwa metali nieżelaznych, specjalnych metod odlewania, aparatury kontrolnej dla materiałów formierskich, kompozytów metalowych oraz symulacji krzepnięcia i krystalizacji z weryfikacją badawczą. Zorganizował i prowadził szkolenie dla szeregu krajów pozaeuropejskich w ramach UNIDO (20 lat). | ||
Jest prezesem Honorowym Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (1993) | Jest prezesem Honorowym Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (1993) i członkiem Honorowym Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych (2001). Jest wymieniany w szeregu encyklopediach i słownikach biograficznych krajowych i zagranicznych. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Zbigniewowi Górnemu [1] k. | * Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Zbigniewowi Górnemu [1] k. | ||
* Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002], [60] s. | * Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002], [60] s. | ||
* Uchwała | * Uchwała nr 172/2002 Senatu AGH z dnia 27 marca 2002 r. w sprawie nadania Tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Profesorowi zw. Dr. Hab. inż. Zbigniewowi Górnemu | ||
Wersja z 11:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Zbigniew Górny (1927-)
Specjalność: odlewnictwo, metaloznawstwo metali nieżelaznych
Urodził się 15.11.1927 roku w Krakowie. W czasie okupacji był żołnierzem AK w zgrupowaniu Żelbet (1943–1945). Ukończył Wydział Komunikacji (Sekcja Lotnicza) Wydziałów Politechnicznych AGH w Krakowie. We wrześniu 1947 roku podjął pracę jako młodszy asystent w Katedrze Budowy Płatowców w swojej Uczelni, prowadząc ćwiczenia z Mechaniki Płynów.
W Instytucie Odlewnictwa podjął pracę 2 stycznia 1950 roku, zajmując stanowisko dyrektora Instytutu w latach 1975–1996. W Instytucie przepracował ponad 52 lata. Równocześnie prowadził zajęcia dydaktyczne jako wykładowca w Politechnice Krakowskiej (z Hydro- i Aeromechaniki 1953–1958), był profesorem w Politechnice Poznańskiej (1982–1992) oraz WSI, a później w Politechnice Opolskiej (1992–2000) oraz doraźnie wykładał w AGH, WSI w Krakowie i w Politechnice Wrocławskiej. Doktoryzował się na Wydziale Odlewnictwa AGH (1963) i habilitował się na Wydziale Mechaniczno-Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1967). Profesorem nadzwyczajnym został w 1973 r., a zwyczajnym w 1983.
W dorobku publikacyjnym (autorskim i współautorskim) posiada 58 monografii, książek i skryptów, 75 publikacji naukowych, ponad 500 publikacji technicznych i popularyzatorskich oraz ponad 250 niepublikowanych projektów, ekspertyz, opracowań analitycznych i prognostycznych. Jest współautorem 26 patentów. Był redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego „Prace Instytutu Odlewnictwa” (1975–1996) oraz popularnego czasopisma technicznego „Doświadczony Mistrz” (1982–1992).
Specjalizował się w zakresie odlewnictwa i metaloznawstwa metali nieżelaznych, specjalnych metod odlewania, aparatury kontrolnej dla materiałów formierskich, kompozytów metalowych oraz symulacji krzepnięcia i krystalizacji z weryfikacją badawczą. Zorganizował i prowadził szkolenie dla szeregu krajów pozaeuropejskich w ramach UNIDO (20 lat).
Jest prezesem Honorowym Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich (1993) i członkiem Honorowym Polskiego Towarzystwa Materiałów Kompozytowych (2001). Jest wymieniany w szeregu encyklopediach i słownikach biograficznych krajowych i zagranicznych.
Źródło:
- Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa Profesorowi Zbigniewowi Górnemu [1] k.
- Profesor Zbigniew Górny Doktor Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. [Kraków ca 2002], [60] s.
- Uchwała nr 172/2002 Senatu AGH z dnia 27 marca 2002 r. w sprawie nadania Tytułu Doktora Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej Profesorowi zw. Dr. Hab. inż. Zbigniewowi Górnemu