Wiesław Stuss: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 52: | Linia 52: | ||
Urodził się w Krakowie. W latach 1964–1969 studiował na Wydziale Ceramicznym AGH. Jako wyróżniający się student, został przyjęty w 1969 r. na asystenturę przez prof. E. Gerlicha w Katedrze Chemii Krzemianów. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych. | Urodził się w Krakowie. W latach 1964–1969 studiował na Wydziale Ceramicznym AGH. Jako wyróżniający się student, został przyjęty w 1969 r. na asystenturę przez prof. E. Gerlicha w Katedrze Chemii Krzemianów. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych. | ||
Jego 25-letnia działalność naukowa związana była z zastosowaniem spektroskopii oscylacyjnej w badaniach strukturalnych krystalicznych i amorficznych krzemianów. Prowadził zajęcia | Jego 25-letnia działalność naukowa związana była z zastosowaniem spektroskopii oscylacyjnej w badaniach strukturalnych krystalicznych i amorficznych krzemianów. Prowadził zajęcia z „Chemii krzemianów”. Opracował wiele pomocy dydaktycznych, był współautorem skryptu do ćwiczeń „Chemii krzemianów”. Działał również w Naukowym Kole Ceramików. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
Wersja z 11:57, 9 sty 2014
| Wiesław Stuss | |
|---|---|
| Nazwisko | Stuss |
| Imię / imiona | Wiesław |
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
| Data urodzenia | 1945 |
| Data śmierci | 1995 |
| Dyscyplina/specjalności | chemia krzemianów
|
Dr inż. Wiesław Stuss (1945–1995)
Specjalność: chemia krzemianów
Urodził się w Krakowie. W latach 1964–1969 studiował na Wydziale Ceramicznym AGH. Jako wyróżniający się student, został przyjęty w 1969 r. na asystenturę przez prof. E. Gerlicha w Katedrze Chemii Krzemianów. W 1976 r. uzyskał tytuł doktora nauk chemicznych.
Jego 25-letnia działalność naukowa związana była z zastosowaniem spektroskopii oscylacyjnej w badaniach strukturalnych krystalicznych i amorficznych krzemianów. Prowadził zajęcia z „Chemii krzemianów”. Opracował wiele pomocy dydaktycznych, był współautorem skryptu do ćwiczeń „Chemii krzemianów”. Działał również w Naukowym Kole Ceramików.
Źródło:
- BIP 1995 nr 14. s. 3