Władysław Łoskiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 52: | Linia 52: | ||
Urodził się 29 grudnia 1891 r. w Petersburgu. Zmarł 4 sierpnia 1956 r. w Rabce, pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Wychowanek Politechniki Petersburskiej, gdzie w 1917 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga. Studia uzupełniające przeszedł w Paryżu na Sorbonie. Od 1923 r. związany z Akademią. Tutaj podjął pracę jako st. asystent w Katedrze Metalografii. W 1930 r. uzyskał doktorat, w 1931 r. został mianowany prof. nadzw. w Katedrze Metalografii i Obróbki Termicznej na Wydz. Hutniczym, a w 1936 r. prof. zwyczajnym. Kierownik Katedry Metalurgii i Obróbki Termicznej w latach 1945–56; prodziekan Wydziału Hutniczego w latach 1936–38 i Wydziału Metalurgicznego w latach 1951–52. | Urodził się 29 grudnia 1891 r. w Petersburgu. Zmarł 4 sierpnia 1956 r. w Rabce, pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Wychowanek Politechniki Petersburskiej, gdzie w 1917 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga. Studia uzupełniające przeszedł w Paryżu na Sorbonie. Od 1923 r. związany z Akademią. Tutaj podjął pracę jako st. asystent w Katedrze Metalografii. W 1930 r. uzyskał doktorat, w 1931 r. został mianowany prof. nadzw. w Katedrze Metalografii i Obróbki Termicznej na Wydz. Hutniczym, a w 1936 r. prof. zwyczajnym. Kierownik Katedry Metalurgii i Obróbki Termicznej w latach 1945–56; prodziekan Wydziału Hutniczego w latach 1936–38 i Wydziału Metalurgicznego w latach 1951–52. | ||
W latach 30-tych zajmował się badaniami mosiądzów, opublikował wówczas szereg artykułów | W latach 30-tych zajmował się badaniami mosiądzów, opublikował wówczas szereg artykułów w „Journal of the Institute of Metals”. Następnie zajmował się zagadnieniami metali lekkich i ich stopów. Opublikował wiele prac dotyczących przerobu metali lekkich i ich stopów. Po wojnie był jednym z organizatorów przemysłu metali lekkich. Głównym przedmiotem jego zainteresowań było zawsze metaloznawstwo i obróbka cieplna stali, tuż przed śmiercią opublikował pracę na temat współczynnika wymiany ciepła przy hartowaniu. Kierownik Biblioteki Akademii Górniczej w latach 1945–1947. | ||
Źródło: | Źródło: |
Wersja z 11:58, 9 sty 2014
Władysław Łoskiewicz | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Łoskiewicz | ||||||||||||||||||||||||
Imię / imiona | Władysław | ||||||||||||||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||||||||||
Data urodzenia | 1891 | ||||||||||||||||||||||||
Data śmierci | 1956 | ||||||||||||||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | metalurgia metali lekkich, metaloznawstwo, obróbka cieplna stali
| ||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Dziesięciolecia PL | ||||||||||||||||||||||||
|
Prof. zw. dr inż. Władysław Łoskiewicz (1891–1956)
Specjalność: metalurgia metali lekkich, metaloznawstwo, obróbka cieplna stali
Urodził się 29 grudnia 1891 r. w Petersburgu. Zmarł 4 sierpnia 1956 r. w Rabce, pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Wychowanek Politechniki Petersburskiej, gdzie w 1917 r. uzyskał tytuł inżyniera metalurga. Studia uzupełniające przeszedł w Paryżu na Sorbonie. Od 1923 r. związany z Akademią. Tutaj podjął pracę jako st. asystent w Katedrze Metalografii. W 1930 r. uzyskał doktorat, w 1931 r. został mianowany prof. nadzw. w Katedrze Metalografii i Obróbki Termicznej na Wydz. Hutniczym, a w 1936 r. prof. zwyczajnym. Kierownik Katedry Metalurgii i Obróbki Termicznej w latach 1945–56; prodziekan Wydziału Hutniczego w latach 1936–38 i Wydziału Metalurgicznego w latach 1951–52.
W latach 30-tych zajmował się badaniami mosiądzów, opublikował wówczas szereg artykułów w „Journal of the Institute of Metals”. Następnie zajmował się zagadnieniami metali lekkich i ich stopów. Opublikował wiele prac dotyczących przerobu metali lekkich i ich stopów. Po wojnie był jednym z organizatorów przemysłu metali lekkich. Głównym przedmiotem jego zainteresowań było zawsze metaloznawstwo i obróbka cieplna stali, tuż przed śmiercią opublikował pracę na temat współczynnika wymiany ciepła przy hartowaniu. Kierownik Biblioteki Akademii Górniczej w latach 1945–1947.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 133–138
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 19. Warszawa 2008. S. 87–88
- Bibliotekarze w dziewięćdziesięcioleciu Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2009. S. 45