Leopold Wiktor Szefer: Różnice pomiędzy wersjami

Leopold Wiktor Szefer
Plik:Szeferlw.jpg
Nazwisko	Szefer
Imię / imiona	Leopold
Tytuły / stanowiska	Mgr inż.
Data urodzenia	1881
Data śmierci	1970
Dyscyplina/specjalności	górnictwo, hutnictwo ; ; ;

Wersja z 12:00, 9 sty 2014

Mgr inż. Leopold Wiktor Szefer (1881–1970)

Specjalność: górnictwo, hutnictwo

Urodził się 7 sierpnia 1881 roku w Głuszkowie (powiat Horodenka) w Galicji. Zmarł 1 marca 1970 roku w Warszawie. W latach 1900–1905 studiował na Akademii Górniczej w Leoben (Austria), uzyskując dyplom inżyniera górniczego i hutniczego.

Członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie oraz Komitetu Budowy jej gmachu.

W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku. Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebistytowej na Górnym Śląsku. Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach.

Źródło:

Górnictwo wczoraj i dziś. X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008]. S. 153, portr.
Materiały Informacyjne 1969 nr 5. s. 104–107

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Członek Komitetu Organizacyjnego Akademii Górniczej w Krakowie oraz Komitetu Budowy jej gmachu.
-W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku. Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i ”Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebistytowej na Górnym Śląsku. Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach.
+W latach 1905–1907 był asystentem na Politechnice Lwowskiej, a później 1907–1914 dyrektorem polskiej szkoły górniczej w Dąbrowie koło Karwiny. Uczestniczył w zjazdach polskich górników w 1906 i 1910 roku. Redagował kalendarz górniczy „Szczęść Boże!” 1911–1914. W latach 1914–1919 był inżynierem ruchu w kopalniach węgla „Bettina” i „Eleonora” na Zaolziu. Brał udział w akcji plebistytowej na Górnym Śląsku. Był naczelnikiem Okręgowego Urzędu Górniczego w Katowicach 1922–1924, potem do 1927 roku wiceprezesem Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach, a następnie do 1931 roku kierował delegaturą Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych w Warszawie. W latach 1931–1939 był generalnym dyrektorem spółki akcyjnej „Lignoza” w Katowicach. Od 1945 do 1953 roku był naczelnym dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Materiałów Wybuchowych i Mas Plastycznych w Katowicach.
 Źródło: