Ryszard Henryk Uberman: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | |honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | ||
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń | |fields=górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń | ||
|function=Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego | |function=Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego Wydziału Górniczego (1980–1992) | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Ryszard Henryk Uberman''' (1937-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | Prof. dr hab. inż. '''Ryszard Henryk Uberman''' (1937-) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. | Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie. | ||
W 1961 roku studia na Wydziale Górniczym AGH ze specjalnością górnictwo odkrywkowe. | W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH ze specjalnością górnictwo odkrywkowe. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze ????? [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]. | ||
W | |||
W 1967 roku na podstawie pracy "Metody zwiększenia wskaźnika wykorzystania czasu pracy koparek w warunkach eksploatacji selektywnej" uzyskał stopień doktora. | W 1967 roku na podstawie pracy "Metody zwiększenia wskaźnika wykorzystania czasu pracy koparek w warunkach eksploatacji selektywnej" uzyskał stopień doktora. | ||
W 1976 roku na podstawie rozprawy z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki uzyskał stopień doktora habilitowanego. | W 1976 roku na podstawie rozprawy z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1977–1979 był zastępcą dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego Wydziału Górniczego, a następnie w latach 1980–1992 jego dyrektorem. | ||
W 1989 roku otrzymał tytuł profesora. | W 1989 roku otrzymał tytuł profesora. | ||
| Linia 26: | Linia 24: | ||
W latach 1975–1979 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu. | W latach 1975–1979 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu. | ||
W latach 1983–1992 był dyrektorem Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach, | W latach 1983–1992 był dyrektorem Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach, | ||
Wersja z 08:47, 23 kwi 2020
| Ryszard Henryk Uberman | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Uberman |
| Imię / imiona | Ryszard Henryk |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż.
|
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń |
| Pełnione funkcje | Dyrektor Instytutu Górnictwa Odkrywkowego Wydziału Górniczego (1980–1992)
|
Prof. dr hab. inż. Ryszard Henryk Uberman (1937-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:górnictwo i geologia inżynierska, górnictwo odkrywkowe, projektowanie kopalń
Nota biograficzna
Urodził się 27 maja 1937 roku w Łańcucie.
W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH ze specjalnością górnictwo odkrywkowe. W tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze ????? Wydziału Górniczego.
W 1967 roku na podstawie pracy "Metody zwiększenia wskaźnika wykorzystania czasu pracy koparek w warunkach eksploatacji selektywnej" uzyskał stopień doktora.
W 1976 roku na podstawie rozprawy z zakresu planowania i eksploatacji otworowej siarki uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1977–1979 był zastępcą dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego Wydziału Górniczego, a następnie w latach 1980–1992 jego dyrektorem.
W 1989 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 1975–1979 był kierownikiem Punktu Konsultacyjnego AGH w Zgorzelcu.
W latach 1983–1992 był dyrektorem Zakładu Górniczego w Centralnym Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych w Regulicach,
Autor ponad 100 publikacji, w tym monografii, poradnika, podręczników i skryptów akademickich, patentu. Promotor rozpraw doktorskich.
Był rzeczoznawcą MOŚZNiL, w ramach uprawnień osoby prawnej Wydziału Górniczego AGH.
Członek Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. Od 1981 roku był członkiem Rady Naukowej w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Siarkowego „Siarkopol” w Tarnobrzegu i w okresie 1987–2002 jej przewodniczącym.
Odznaczenia i nagrody
Generalny Dyrektor Górniczy I st., Nagroda zesp. I st. Ministra Edukacji Narodowej za osiągnięcia naukowe, Nagroda zesp. I st. NOT za osiągnięcia w dziedzinie techniki.
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w inżynierii ekologicznej. S. A-263???????
- Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 104???????
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 381-382, [foto]
Artykuły
- Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 7–9, portr.?????????
Inne
stan na dzień 23.04.2020