Anton Sroka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Anton
|given-name=Anton
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Anton Sroka''' (funkcjonuje również imię Antoni) (1948-)   
Prof. dr hab. inż. '''Anton (Antoni) Sroka''' (1948-)   


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''

Wersja z 10:04, 4 maj 2020

Anton Sroka
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Sroka
Imię / imiona Anton







Prof. dr hab. inż. Anton (Antoni) Sroka (1948-)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 6 stycznia 1948 roku w Katowicach.


Wpływ postępu frontu eksploatacji górniczej na kształtowanie się wskaźników deformacji górotworu / Antoni Sroka ; Akademia Górniczo-Hutnicza. Instytut Geodezji Górniczej i Przemysłowej. Adres wydawniczy Kraków, 1974.

Promotor: Józef Wędzony.


Anton Sroka pracował jako profesor w TU Clausthal (Niemcy) i TU Bergakademie Freiberg (Niemcy) oraz jako ekspert w Deutsche Steinkohle AG (Niemcy). Jest członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał (ISRM) i Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentowania.

Profesor Anton Sroka jest absolwentem Geodezji Górniczej na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1971 r.). Na tej samej uczelni w 1975 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 2000 r. stopień doktora habilitowanego w dziedzinie geomechaniki górniczej. W latach 1971-1980 był asystentem, starszym asystentem i adiunktem na Wydziale Geodezji AGH. W 1980 r. opuścił Polskę. W latach 1982-1984 był asystentem dydaktycznym, a w latach 1984-1990 profesorem Uniwersytetu Technicznego w Clausthal/Dolnej Saksonii. W latach 1990-1999 pracował w koncernie węglowym Deutsche Steinkohle AG, odpowiadając za planowanie wydobycia górniczego w zakresie minimalizacji jego wpływu na powierzchnię i górotwór oraz minimalizacji sejsmiczności indukowanej. Był kierownikiem zespołu badawczego który przeprowadzał badania we wspomnianym zakresie. W 1999 roku został profesorem zwyczajnym w dziedzinie geodezji górniczej i szkód górniczych na Uniwersytecie Technicznym Bergakademie Freiberg/Saksonia. W latach 2003-2013 był dyrektorem Instytutu Geodezji Górniczej i Geodezji w TU Bergakademie Freiberg. Był także dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi, Geotechniki i Górnictwa (2006-2009) oraz dyrektorem szkoleniowo-eksperymentalnej kopalni "Reiche Zeche" i "Alte Elisabeth" we Freibergu (2005-2012). Od 2008 roku jest zatrudniony jako profesor w Instytucie Mechaniki Górotworu Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. W 2012 r. uzyskał tytuł profesora nauk technicznych od Prezydenta Komorowskiego. W kwietniu 2013 r. przeszedł na emeryturę, obejmując stanowisko profesora honorowego TU Bergakademie Freiberg, pozostając tam wykładowcą, a od połowy 2013 r. jest profesorem zwyczajnym w IMG PAN w Krakowie.

Profesor Sroka jest autorem i współautorem ponad 200 publikacji z zakresu geodezji górniczej, geotechniki i geofizyki górniczej, a także metod obliczeniowych, kilkudziesięciu tematów naukowych i badawczych oraz wielu projektów i wdrożeń dla górnictwa. Był promotorem 20 zrealizowanych prac doktorskich i recenzentem ponad 20 prac doktorskich oraz recenzentem wielu postępowań habilitacyjnych i profesorskich.

Jest organizatorem lub współorganizatorem sesji naukowych w TU Bergakademie Freiberg, takich jak Geokinematischer Tag i Altbergbau-Kolloquium (problemy starego górnictwa) oraz pomysłodawcą międzynarodowej konferencji im. Stanisława Knothego.

Tematyka realizowanych przez niego prac naukowo-badawczych i ekspertyz dla górnictwa krajowego i światowego lub urzędów państwowych wielu krajów dotyczy głównie obliczania deformacji terenu i skał oraz ich wpływu na powierzchnię obiektów w przypadku np.:

   eksploatacji złóż węgla, soli oraz rud żelaza i miedzi,
   eksploatacji złóż fluidalnych (ropy naftowej, gazu i siarki),
   drążenia tuneli,
   powstawania kawern, służących do magazynowania płynnych i gazowych zasobów energii,
   głębokich regionów geotermalnych, oraz
   podniesienia powierzchni terenu podczas likwidacji kopalń (poprzez zawadnianie).





Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 68, [foto]
   [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1973/74]. Kraków 19???, s. ????
   Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 51

Artykuły

Inne


stan na dzień 4.05.2020