Mieczysław Kazimierz Jóźwik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Jóźwik
|family-name=Jóźwik
|given-name=Mieczysław Kazimierz
|given-name=Mieczysław Kazimierz
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Mieczysław Jóźwik.jpg
|birth_date=3 sierpnia 1947
|birth_date=3 sierpnia 1947
|birth_place=Baranów
|birth_place=Baranów
|fields=geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza i inżynieryjna, automatyzacja pomiarów geodezyjnych z zastosowaniem metod laserowych i telemetrycznych
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
'''Mieczysław Kazimierz Jóźwik'''  
Dr inż. '''Mieczysław Kazimierz Jóźwik''' (1947-)
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
 
 
Dyscyplina/specjalności:geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza i inżynieryjna, automatyzacja pomiarów geodezyjnych z zastosowaniem metod laserowych i telemetrycznych
Dyscyplina/specjalności:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 14: Linia 18:
Urodził się 3 sierpnia 1947 roku w Baranowie.
Urodził się 3 sierpnia 1947 roku w Baranowie.


W 1966 roku ukończył Technikum Geodezyjne we Wrocławiu. W 1971 roku Ukończył Wydział Geodezji Górniczej AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera geodety górniczego.
Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Geodezji Górniczej Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]].
W 1980 roku na podstawie pracy "Optymalizacja konstrukcji automatycznych pionowników laserowych" uzyskał doktorat. W tym samym roku uzyskał stanowisko adiunkta.
Prowadził wykłady i ćwiczenia laboratoryjne z zakresu geodezji górniczej, elektronicznej techniki pomiarowej w geodezji, ekonomiki i planowania prac geodezyjnych.
Zajmował się działalnością naukową ukierunkowaną na rozwój i wdrażanie do praktyki nowoczesnych technik i technologii pomiarowych opartych na wykorzystaniu laserów, dalmierzy elektronicznych, giroteodolitów oraz systemów telemetrycznych. Wiele jego autorskich rozwiązań konstrukcyjnych i technologii pomiarowych zostało zastosowanych w zakładach górniczych i przedsiębiorstwach geodezyjnych.
Autor około 120 publikacji naukowych, kilku patentów i wniosków racjonalizatorskich. Autor kilkudziesięciu prac naukowo-badawczych wykonywanych w ramach grantów, projektów rządowych i resortowych oraz na zlecenie przemysłu.


Promotor i recenzent kilkudziesięciu inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych z zakresu geodezji górniczej, geodezji inżynieryjno-przemysłowej oraz szkód górniczych.
Do emerytury pracował w Katedrze Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska]].
Członek-założyciel Polskiego Komitetu Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (SGP), członek Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Zarządu Głównego SGP, Rady Krakowskiej FSNT NOT.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka "Zasłużony dla Ochrony Środowiska", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Geodezji i Kartografii", Złota Odznaka Honorowa SGP.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01928&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2016&fagTP=0


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 24: Linia 49:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 237
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 119, [foto]
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 119, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1990/91]. Kraków 19??, s. ??????????
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 65
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 133-134, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 133-134, [foto]
==== Artykuły ====
*
==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Jóźwik, Mieczysław Kazimierz}}
{{DEFAULTSORT:Jóźwik, Mieczysław Kazimierz}}
Linia 41: Linia 59:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 3.07.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.10.2020</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 08:12, 8 paź 2020

Mieczysław Kazimierz Jóźwik
Mieczysław Jóźwik.jpg
Nazwisko Jóźwik
Imię / imiona Mieczysław Kazimierz
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 3 sierpnia 1947
Miejsce urodzenia Baranów


Dyscyplina/specjalności geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza i inżynieryjna, automatyzacja pomiarów geodezyjnych z zastosowaniem metod laserowych i telemetrycznych
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi

Dr inż. Mieczysław Kazimierz Jóźwik (1947-)

Dyscyplina/specjalności:geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza i inżynieryjna, automatyzacja pomiarów geodezyjnych z zastosowaniem metod laserowych i telemetrycznych

Nota biograficzna

Urodził się 3 sierpnia 1947 roku w Baranowie.

W 1966 roku ukończył Technikum Geodezyjne we Wrocławiu. W 1971 roku Ukończył Wydział Geodezji Górniczej AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera geodety górniczego.

Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Geodezji Górniczej Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej.


W 1980 roku na podstawie pracy "Optymalizacja konstrukcji automatycznych pionowników laserowych" uzyskał doktorat. W tym samym roku uzyskał stanowisko adiunkta.

Prowadził wykłady i ćwiczenia laboratoryjne z zakresu geodezji górniczej, elektronicznej techniki pomiarowej w geodezji, ekonomiki i planowania prac geodezyjnych.

Zajmował się działalnością naukową ukierunkowaną na rozwój i wdrażanie do praktyki nowoczesnych technik i technologii pomiarowych opartych na wykorzystaniu laserów, dalmierzy elektronicznych, giroteodolitów oraz systemów telemetrycznych. Wiele jego autorskich rozwiązań konstrukcyjnych i technologii pomiarowych zostało zastosowanych w zakładach górniczych i przedsiębiorstwach geodezyjnych.

Autor około 120 publikacji naukowych, kilku patentów i wniosków racjonalizatorskich. Autor kilkudziesięciu prac naukowo-badawczych wykonywanych w ramach grantów, projektów rządowych i resortowych oraz na zlecenie przemysłu.

Promotor i recenzent kilkudziesięciu inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych z zakresu geodezji górniczej, geodezji inżynieryjno-przemysłowej oraz szkód górniczych.

Do emerytury pracował w Katedrze Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.

Członek-założyciel Polskiego Komitetu Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (SGP), członek Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Zarządu Głównego SGP, Rady Krakowskiej FSNT NOT.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Złota Odznaka "Zasłużony dla Ochrony Środowiska", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Geodezji i Kartografii", Złota Odznaka Honorowa SGP.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01928&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2016&fagTP=0

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 237
  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 119, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 65
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 133-134, [foto]


stan na dzień 8.10.2020