Zygmunt Osika

Zygmunt Osika
Plik:Osikaz.jpg
Nazwisko	Osika
Imię / imiona	Zygmunt
Tytuły / stanowiska	Doc. dr inż.
Data urodzenia	1909
Data śmierci	1985
Dyscyplina/specjalności	metalurgia stali, proces martenowski, praca dydaktyczno-wychowawcza
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski OOP (1978), Złoty Krzyż Zasługi (1975), szereg odznaczeń branżowych i regionalnych, m.in.: Złota Odznaka „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej” (1975), Odznaka Budowniczego Huty, im. Lenina (1969)

Doc. dr inż. Zygmunt Osika (1909–1985)

Specjalność: metalurgia stali, proces martenowski, praca dydaktyczno-wychowawcza

Urodził się 4 lipca 1909 r. w Cleveland Ohio (USA). Zmarł 26 stycznia 1985 r. w Krakowie. W 1922 r. powrócił do ojczystego kraju. W 1930 r. rozpoczął studia na Wydz. Hutniczym Akademii Górniczej. Od 1937 r. pracował na uczelni na stanowisku z-cy asystenta w Katedrze Metalurgii Stali. Po wojnie ponownie podjął pracę dydaktyczno-naukową w Akademii. Mgr AGH (1946); dr AGH (1962). Rozprawa doktorska była poświęcona metalurgii pneumatycznej. Opublikowane wyniki jego badań w tym zakresie były wtedy jednymi z nielicznych w literaturze światowej.

Oprócz pracy w Akademii Górniczo-Hutniczej pracował dodatkowo m.in. od 1946 r. w Liceum Górniczo-Hutniczym w Krakowie; w latach późniejszych w Komisji d/s szkolnictwa zawodowego, opracowując programy i podręczniki szkolne; w l.1952–1958 pracował na stanowisku starszego odbiorcy w Zakładzie Odbiorów Hutniczych, a w latach 1956–1961 w Inst. Podst. Probl. Techniki PAN — Zakładzie Metali w Krakowie.

W 1958 r. wspólnie z prof. A. Ludkiewiczem wydał skrypt pt. „Metalurgia Stali”, jednocześnie prowadził badania związane z wpływem technologii procesu martenowskiego na jakość wytwarzanej stali, oraz badania nad technologią wytwarzania stali w piecu tandem.

Wypromował ponad 100 inżynierów stalowników. Autor 14 publikacji z zakresu technologii procesu martenowskiego, w tym 1 książki.

Stworzył w Katedrze Metalurgii Stali AGH — Zespół do badań tlenowego procesu konwertorowego. Za zasługi w pracy dydaktycznej i pedagogicznej został przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Krakowie zaliczony i wpisany do Księgi Wybitnych Specjalistów. Członek NOT w latach 1950–1985.

Źródło:

• Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej. Jubileusz 75-lecia Wydziału. S. 45
• Gazeta Wyborcza nr 174 (27 VII 2009). s. 7
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 261–262