Zbigniew Nartowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Nartowski
|family-name=Nartowski
|given-name=Zbigniew
|given-name=Zbigniew
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Zbigniew Nartowski.jpg
|birth_date=15 listopada 1921
|birth_date=15 listopada 1921
|birth_place=Brześć
|birth_place=Brześć
|death_date=25 października 2004
|death_date=25 października 2004
|death_place=Kraków
|fields=sieci elektryczne, prądy zwarciowe
|faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal 40-lecia Polski Ludowej
}}
}}
'''Zbigniew Nartowski''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dr inż. '''Zbigniew Nartowski''' (1921-2004)


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: sieci elektryczne, prądy zwarciowe


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 15 listopada 1921 roku w Brześciu nad Bugiem. Zmarł 25 października 2004 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się 15 listopada 1921 roku w Brześciu nad Bugiem. Zmarł 25 października 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W 1933 roku ukończył Państwowe Liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Jarosławiu. W latach 1940-1944 pracował w warsztacie mechanicznym. Działał w Armii Krajowej. Brał udział w Powstaniu Warszawskim. W marcu 1945 roku został wcielony do Wojska Polskiego. Jesienią 1945 roku ujawnił się jako żołnierz AK. W styczniu 1946 roku dostał się na Wydział Elektromechaniczny Akademii Górniczej, musiał jednak godzić studiowanie z odbywaniem służby wojskowej. W maju 1946 roku został zdemobilizowany. We wrześniu 1948 roku, jako student IV roku, rozpoczął pracę w Biurze Projektów Stacji 220 kV przy Zjednoczeniu Energetycznym Okręgu Krakowskiego w Krakowie. 30 czerwca 1959 roku uzyskał stopień inżyniera elektromechanika  górniczego i magistra nauk technicznych. Nie był to jednak okres całkowicie wolny od problemów. O jego przynależności do AK przypomniał sobie Urząd Bezpieczeństwa i rozpoczęły się trwające ponad dwa lata systematyczne przesłuchania. Jako inżynier kontynuował pracę zawodową w
W 1939 roku zdał maturę w Liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. W chwili wybuchu wojny znajdował się we Lwowie, gdzie uczestniczył w kursie przygotowawczym do egzaminu na politechnikę. Należał do Harcerskiej Ochotniczej Kompanii Obrony Lwowa. Po kapitulacji Lwowa wrócił do Jarosławia. Od 1943 roku należał do NOW w Jarosławiu. W październiku przeszedł do Armii Krajowej w ramach akcji scaleniowej. W maju 1944 zagrożony aresztowaniem wyjechał do Krakowa. W sierpniu 1944 wstąpił do Batalionu "Skała". W marcu 1945 roku został wcielony do Wojska Polskiego. Jesienią 1945 roku ujawnił się jako żołnierz AK.  


W styczniu 1946 roku dostał się na Wydział Elektromechaniczny Akademii Górniczej, musiał jednak godzić studiowanie z odbywaniem służby wojskowej. W maju 1946 roku został zdemobilizowany. We wrześniu 1948 roku, jako student IV roku, rozpoczął pracę w Biurze Projektów Stacji 220 kV przy Zjednoczeniu Energetycznym Okręgu Krakowskiego w Krakowie. 30 czerwca 1959 roku uzyskał stopień inżyniera elektromechanika  górniczego i magistra nauk technicznych. Nie był to jednak okres całkowicie wolny od problemów. O jego przynależności do AK przypomniał sobie Urząd Bezpieczeństwa i rozpoczęły się trwające ponad dwa lata systematyczne przesłuchania. Jako inżynier kontynuował pracę zawodową w Biurze Projektów Energetycznych Energoprojekt, oddział w Krakowie.


Pod koniec 1956 roku został kierownikiem Działu Studiów i Typizacji i funkcję tę pełnił do 1987 roku. Od 1987 roku był tam głównym specjalistą ds. Stacji.


W 1988 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca 1991 roku pracował jeszcze w niepełnym wymiarze godzin.


==== Odznaczenia i nagrody ====
Równocześnie z pracą zawodową prowadził także działalność dydaktyczną i naukową.


==== Bibliografia publikacji ====
W latach 1955-1970 w AGH prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu urządzeń elektrycznych dla studentów studiów dziennych i wieczorowych. W latach 1957-1962 roku zatrudniony był na 1/2 etatu w Katedrze Urządzeń i Sieci Elektrycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].


== Źródła do biogramu ==
W 1971 roku na podstawie pracy "Wpływ struktury jednostek kondensatorowych na ich trwałość eksploatacyjną" na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
Autor i współautor około 150 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym kilka książek oraz kilku norm.


==== Książki ====
Brał udział w pracach międzynarodowej organizacji CIGRE - Komitet Wielkich Sieci Elektrycznych. Od latach 1971-1987 był tam przedstawicielem Polski w Komitecie Studiów "Stacje". w 1977 roku został mianowany przewodniczącym Grupy Roboczej WG23.02 zajmującej się skutkami mechanicznymi działania prądów zwarciowych.  Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Był członkiem Centralnej Komisji Norm i Przepisów SEP, komisji Normalizacyjnej przy Instytucie Energetyki.


*


==== Artykuły ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


*
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami]], [[Medal 40-lecia Polski Ludowej]], Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej, Odznaka "Zasłużony dla Energetyki", Złota odznaka Honorowa NOT", Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną Energetyki". Odznaki honorowe Stowarzyszenia Energetyków Polskich i Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Medalem im. M. Pożarskiego i Medalem im. prof J. Groszkowskiego, Medalem Pamiątkowym im. St. Bielińskiego "Za wkład w rozwój Oddziału Krakowskiego SEP" i godnością Zasłużonego Seniora SEP. W 1987 roku został wpisany do Honorowej Księgi Zasłużony dla Górnictwa i Energetyki.


==== Inne ====


*
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
* [Skład Osobowy AGH … 1959/60]. Kraków 1959, s. 156
* [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 136-141, [foto]
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 35, [foto]


{{DEFAULTSORT:Nartowski, Zbigniew}}
{{DEFAULTSORT:Nartowski, Zbigniew}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.12.2019</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 14:30, 29 paź 2020

Zbigniew Nartowski
Zbigniew Nartowski.jpg
Nazwisko Nartowski
Imię / imiona Zbigniew
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 15 listopada 1921
Miejsce urodzenia Brześć
Data śmierci 25 października 2004
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności sieci elektryczne, prądy zwarciowe
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal 40-lecia Polski Ludowej

Dr inż. Zbigniew Nartowski (1921-2004)

Dyscyplina/specjalności: sieci elektryczne, prądy zwarciowe

Nota biograficzna

Urodził się 15 listopada 1921 roku w Brześciu nad Bugiem. Zmarł 25 października 2004 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1939 roku zdał maturę w Liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. W chwili wybuchu wojny znajdował się we Lwowie, gdzie uczestniczył w kursie przygotowawczym do egzaminu na politechnikę. Należał do Harcerskiej Ochotniczej Kompanii Obrony Lwowa. Po kapitulacji Lwowa wrócił do Jarosławia. Od 1943 roku należał do NOW w Jarosławiu. W październiku przeszedł do Armii Krajowej w ramach akcji scaleniowej. W maju 1944 zagrożony aresztowaniem wyjechał do Krakowa. W sierpniu 1944 wstąpił do Batalionu "Skała". W marcu 1945 roku został wcielony do Wojska Polskiego. Jesienią 1945 roku ujawnił się jako żołnierz AK.

W styczniu 1946 roku dostał się na Wydział Elektromechaniczny Akademii Górniczej, musiał jednak godzić studiowanie z odbywaniem służby wojskowej. W maju 1946 roku został zdemobilizowany. We wrześniu 1948 roku, jako student IV roku, rozpoczął pracę w Biurze Projektów Stacji 220 kV przy Zjednoczeniu Energetycznym Okręgu Krakowskiego w Krakowie. 30 czerwca 1959 roku uzyskał stopień inżyniera elektromechanika górniczego i magistra nauk technicznych. Nie był to jednak okres całkowicie wolny od problemów. O jego przynależności do AK przypomniał sobie Urząd Bezpieczeństwa i rozpoczęły się trwające ponad dwa lata systematyczne przesłuchania. Jako inżynier kontynuował pracę zawodową w Biurze Projektów Energetycznych Energoprojekt, oddział w Krakowie.

Pod koniec 1956 roku został kierownikiem Działu Studiów i Typizacji i funkcję tę pełnił do 1987 roku. Od 1987 roku był tam głównym specjalistą ds. Stacji.

W 1988 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca 1991 roku pracował jeszcze w niepełnym wymiarze godzin.

Równocześnie z pracą zawodową prowadził także działalność dydaktyczną i naukową.

W latach 1955-1970 w AGH prowadził ćwiczenia i wykłady z zakresu urządzeń elektrycznych dla studentów studiów dziennych i wieczorowych. W latach 1957-1962 roku zatrudniony był na 1/2 etatu w Katedrze Urządzeń i Sieci Elektrycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.

W 1971 roku na podstawie pracy "Wpływ struktury jednostek kondensatorowych na ich trwałość eksploatacyjną" na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

Autor i współautor około 150 publikacji w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym kilka książek oraz kilku norm.

Brał udział w pracach międzynarodowej organizacji CIGRE - Komitet Wielkich Sieci Elektrycznych. Od latach 1971-1987 był tam przedstawicielem Polski w Komitecie Studiów "Stacje". w 1977 roku został mianowany przewodniczącym Grupy Roboczej WG23.02 zajmującej się skutkami mechanicznymi działania prądów zwarciowych. Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Był członkiem Centralnej Komisji Norm i Przepisów SEP, komisji Normalizacyjnej przy Instytucie Energetyki.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej, Odznaka "Zasłużony dla Energetyki", Złota odznaka Honorowa NOT", Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną Energetyki". Odznaki honorowe Stowarzyszenia Energetyków Polskich i Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Medalem im. M. Pożarskiego i Medalem im. prof J. Groszkowskiego, Medalem Pamiątkowym im. St. Bielińskiego "Za wkład w rozwój Oddziału Krakowskiego SEP" i godnością Zasłużonego Seniora SEP. W 1987 roku został wpisany do Honorowej Księgi Zasłużony dla Górnictwa i Energetyki.


Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1959/60]. Kraków 1959, s. 156
  • [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
  • Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 136-141, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 35, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zbigniew_Nartowski&oldid=56648”