Aleksy Kurbiel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=elektrotermia, elektrotechnika
|fields=elektrotermia, elektrotechnika
|function=Kierownik Zakładu Elektrotermii, z-ca dyr. Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Aleksy Kurbiel
|name=Aleksy Kurbiel
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=13753
|image_size=13753
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Aleksy Kurbiel''' (1926–2016)
Prof. dr hab. inż. '''Aleksy Kurbiel''' (1926–2016)
Linia 53: Linia 20:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 5 marca 1926 roku w Iwanowicach. Zmarł w Krakowie 3 grudnia 2016 r.
Urodził się 5 marca 1926 roku w Iwanowicach. Zmarł w Krakowie 3 grudnia 2016 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.


Studia ukończył w 1953 roku na [[Wydział Elektro-Mechaniczny|Wydziale Elektro-Mechanicznym]] AGH. W 1953 roku rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Elektrotechniki Hutniczej na stanowisku asystenta, przez kolejne szczeble aż do stanowiska profesora zwyczajnego.
Studia ukończył z wyróżnieniem w 1951 roku na [[Wydział Elektro-Mechaniczny|Wydziale Elektro-Mechanicznym]] AGH uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego oraz magistra nauk technicznych. Na podstawie skierowania do pracy w 1952 roku podjął pracę w Zakładach Papierniczych w Głuchołazach. W 1953 roku, po uzyskaniu zgody Ministerstwa, rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Elektrotechniki Hutniczej na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1963 roku, doktora habilitowanego w 1973 roku. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1984 roku, a tytuł i stanowisko profesora zwyczajnego w 1994 roku. Po uzyskaniu wieku emerytalnego w 1996 roku przeszedł na emeryturę.


W latach 1979–1988 był kierownikiem Zakładu Elektrotermii, zastępcą dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych. Przez 22 lata wykładowca w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie.  
W latach 1979–1992 był kierownikiem Zakładu Elektrotermii, a w latach 1981-1988 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. W latach 1968-1990 dodatkowo wykładał w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie. W 1975 roku prowadził także wykłady w Wyższej Szkole Technicznej w Ilmenau (Niemcy).


Autor i współautor ponad 80 publikacji, w tym kilku książek i skryptów oraz kilkunastu patentów.
Autor i współautor ponad 80 publikacji, w tym kilku książek, skryptów i referatów konferencyjnych oraz kilkunastu patentów. Promotor rozpraw doktorskich i recenzent prac habilitacyjnych.


Najważniejsze obszary badań to przede wszystkim piece łukowe, ale także tyrystorowe falowniki do nagrzewania indukcyjnego oraz układy symetryzacyjne dla dużych odbiorników jednofazowych.  
Zainteresowania naukowe koncentrowały się na elektrotermii, a najważniejsze obszary badań to przede wszystkim piece łukowe, ale także tyrystorowe falowniki do nagrzewania indukcyjnego oraz układy symetryzacyjne dla dużych odbiorników jednofazowych.  


Członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.
Członek wielu gremiów naukowych i organizacji technicznych m.in.: Stowarzyszenia Wychowanków AGH, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Ściśle współpracował także z przemysłem m.in.: Hutą Łaziska, Hutą Baildon, Hutą Zygmunt, Zakładami Chemicznymi Oświęcim, Hutą Warszawa i Hutą Stalowa Wola.  
Członek wielu gremiów naukowych i organizacji technicznych. Ściśle współpracował z przemysłem m.in.: Hutą Łaziska, Hutą Baildon, Hutą Zygmunt, Zakładami Chemicznymi Oświęcim, Hutą Warszawa i Hutą Stalowa Wola.  


====Odznaczenia i nagrody ====
====Odznaczenia i nagrody ====
Linia 72: Linia 38:
== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
====Książki====
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. [red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. Biernat, Z. K. Witek]. Kraków 1997, s. 23, [foto]
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 2. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2019, s. 71-74, [foto]
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. Red. J. Czajkowski, Z. Biernat, Z. K. Witek. Kraków 1997, s. 23, [foto]
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 47, [foto]
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 37-38, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 186, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T.2 : H — Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 586, [foto]


====Artykuły====
====Artykuły====
* Łoziak W., Strzałka J., Waradzyn Z.: Prof. dr hab. inż. Aleksy Kurbiel (1926-2016). ''Silesian Electrical Journal'' 2017, R. 24, nr 1 s. 40-41
* ''Dziennik Polski'' 2016, nr 285 (7 XII 2016), s. A12 [nekr.]
* Łoziak W., Strzałka J., Waradzyn Z.: Aleksy Kurbiel - wspomnienie (1926-2016). ''Biuletyn Techniczny Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich'' 2017, nr 1, s. 38-40, [foto]
* Łoziak W., Strzałka J., Waradzyn Z.: Prof. dr hab. inż. Aleksy Kurbiel (1926-2016). ''Śląskie Wiadomości Elektryczne'' 2017, R. 24, nr 1, s. 40-41, [foto]
* Szczerbiński M.: Profesor Aleksy Kurbiel - wspomnienie. ''Biuletyn AGH'' 2017, nr 110, s. 23
* Waradzyn Z., Łoziak W.: Jubileusz 90 urodzin profesora Aleksego Kurbiela. ''Biuletyn AGH'' 2016, nr 100, s. 16, [foto]
* Waradzyn Z., Łoziak W.: Jubileusz 90 urodzin profesora Aleksego Kurbiela. ''Biuletyn AGH'' 2016, nr 100, s. 16, [foto]


Linia 83: Linia 57:


{{DEFAULTSORT:Kurbiel, Aleksy }}
{{DEFAULTSORT:Kurbiel, Aleksy }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 10:54, 20 lis 2020

Aleksy Kurbiel
Aleksy Kurbiel.jpg
Nazwisko Kurbiel
Imię / imiona Aleksy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 5 marca 1926
Miejsce urodzenia Iwanowice
Data śmierci 3 grudnia 2016
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności elektrotermia, elektrotechnika
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Aleksy Kurbiel (1926–2016)

Dyscyplina/specjalności: elektrotermia, elektrotechnika

Nota biograficzna

Urodził się 5 marca 1926 roku w Iwanowicach. Zmarł w Krakowie 3 grudnia 2016 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

Studia ukończył z wyróżnieniem w 1951 roku na Wydziale Elektro-Mechanicznym AGH uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego oraz magistra nauk technicznych. Na podstawie skierowania do pracy w 1952 roku podjął pracę w Zakładach Papierniczych w Głuchołazach. W 1953 roku, po uzyskaniu zgody Ministerstwa, rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Elektrotechniki Hutniczej na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1963 roku, doktora habilitowanego w 1973 roku. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1984 roku, a tytuł i stanowisko profesora zwyczajnego w 1994 roku. Po uzyskaniu wieku emerytalnego w 1996 roku przeszedł na emeryturę.

W latach 1979–1992 był kierownikiem Zakładu Elektrotermii, a w latach 1981-1988 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. W latach 1968-1990 dodatkowo wykładał w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Chemicznych w Krakowie. W 1975 roku prowadził także wykłady w Wyższej Szkole Technicznej w Ilmenau (Niemcy).

Autor i współautor ponad 80 publikacji, w tym kilku książek, skryptów i referatów konferencyjnych oraz kilkunastu patentów. Promotor rozpraw doktorskich i recenzent prac habilitacyjnych.

Zainteresowania naukowe koncentrowały się na elektrotermii, a najważniejsze obszary badań to przede wszystkim piece łukowe, ale także tyrystorowe falowniki do nagrzewania indukcyjnego oraz układy symetryzacyjne dla dużych odbiorników jednofazowych.

Członek wielu gremiów naukowych i organizacji technicznych m.in.: Stowarzyszenia Wychowanków AGH, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Ściśle współpracował także z przemysłem m.in.: Hutą Łaziska, Hutą Baildon, Hutą Zygmunt, Zakładami Chemicznymi Oświęcim, Hutą Warszawa i Hutą Stalowa Wola.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medale Ministerstwa Obrony Narodowej

Źródła do biogramu

Książki

  • Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 2. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2019, s. 71-74, [foto]
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. Red. J. Czajkowski, Z. Biernat, Z. K. Witek. Kraków 1997, s. 23, [foto]
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 47, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 37-38, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 186, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T.2 : H — Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 586, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2016, nr 285 (7 XII 2016), s. A12 [nekr.]
  • Łoziak W., Strzałka J., Waradzyn Z.: Aleksy Kurbiel - wspomnienie (1926-2016). Biuletyn Techniczny Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich 2017, nr 1, s. 38-40, [foto]
  • Łoziak W., Strzałka J., Waradzyn Z.: Prof. dr hab. inż. Aleksy Kurbiel (1926-2016). Śląskie Wiadomości Elektryczne 2017, R. 24, nr 1, s. 40-41, [foto]
  • Szczerbiński M.: Profesor Aleksy Kurbiel - wspomnienie. Biuletyn AGH 2017, nr 110, s. 23
  • Waradzyn Z., Łoziak W.: Jubileusz 90 urodzin profesora Aleksego Kurbiela. Biuletyn AGH 2016, nr 100, s. 16, [foto]

Inne

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Aleksy_Kurbiel&oldid=57077”