Stanisław Włodzimierz Majewski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Stanisław Włodzimierz | |given-name=Stanisław Włodzimierz | ||
|honorific-prefix=Inż. | |honorific-prefix=Inż. | ||
|birth_date=1 listopada 1878 | |birth_date=1 listopada 1878 | ||
|birth_place=Nowy Sącz | |birth_place=Nowy Sącz | ||
| Linia 11: | Linia 10: | ||
|faculty=Wydział Górniczy | |faculty=Wydział Górniczy | ||
|name=Stanisław Włodzimierz Majewski | |name=Stanisław Włodzimierz Majewski | ||
}} | }} | ||
Inż. '''Stanisław Włodzimierz Majewski''' (1878–1955) | Inż. '''Stanisław Włodzimierz Majewski''' (1878–1955) | ||
Dyscyplina/specjalności: historyk górnictwa i hutnictwa | |||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 1 listopada 1878 | Urodził się 1 listopada 1878 roku w Nowym Sączu. Zmarł 29 czerwca 1955 roku w Katowicach. | ||
W latach 1899- | W latach 1899-1904 studiował na Wydziale Górniczym i Hutniczym Akademii Górniczej w Leoben (Austria), ukończył też Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego. | ||
Po zakończeniu studiów pracował w galicyjskich kopalniach soli, a w 1910 | Po zakończeniu studiów pracował w galicyjskich kopalniach soli, a w 1910 roku założył Towarzystwo "Kali" we Lwowie, które prowadziło eksploatację soli potasowych i do 1913 roku był jego dyrektorem. Prowadził także własne biuro miernicze. | ||
Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, następnie służył w Wojsku Polskim. Po wojnie w latach 1919–1923 pełnił funkcję naczelnika wydziału solnego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Do czasu przejścia na emeryturę | Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, następnie służył w Wojsku Polskim. Po wojnie w latach 1919–1923 pełnił funkcję naczelnika wydziału solnego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Do czasu przejścia na emeryturę w 1939 roku pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa. | ||
W latach 1938–1939 oraz 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii w Akademii Górniczej w Krakowie. | W latach 1938–1939 oraz 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii w Akademii Górniczej w Krakowie. | ||
Był również wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej | Był również wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 roku do Katowic. | ||
Okres okupacji spędził w Krakowie, gdzie pracował w Monopolu Solnym i wykładał w szkole górniczej. Opracował wówczas memoriał, dla konspiracyjnej organizacji polskich inżynierów górniczych, w sprawie zorganizowania po wojnie "stanu górniczego". Po wyzwoleniu zorganizował w Katowicach Państwową Szkołę Górniczą i do 1948 | Okres okupacji spędził w Krakowie, gdzie pracował w Monopolu Solnym i wykładał w szkole górniczej. Opracował wówczas memoriał, dla konspiracyjnej organizacji polskich inżynierów górniczych, w sprawie zorganizowania po wojnie "stanu górniczego". Po wyzwoleniu zorganizował w Katowicach Państwową Szkołę Górniczą i do 1948 roku był jej dyrektorem. Do 1950 roku był zastępcą kuratora państwowych pól górniczych, a potem do 1954 roku pracował w Głównym Instytucie Paliw Naturalnych. | ||
Autor licznych artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego oraz kilku podręczników i skryptów m.in. podręcznika "Solnictwo" i skryptu wykładów historii górnictwa. | Autor licznych artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego oraz kilku podręczników i skryptów m.in. podręcznika "Solnictwo" i skryptu wykładów historii górnictwa. | ||
| Linia 69: | Linia 35: | ||
Niektóre jego prace, jak np. "Encyklopedia kopalń" i "Powszechna historia górnictwa", pozostały w maszynopisach. | Niektóre jego prace, jak np. "Encyklopedia kopalń" i "Powszechna historia górnictwa", pozostały w maszynopisach. | ||
== | == Źródła do biogramu == | ||
=== Książki === | ==== Książki ==== | ||
=== Artykuły === | * Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 100, 284 | ||
* Stanisław Majewski | * Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 130 | ||
==== Artykuły ==== | |||
* Stanisław Majewski. [Oprac.] (dr Kipta). ''Przegląd Geologiczny'' 1955, z. 11, s. 541 | |||
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 396-397 | |||
{{DEFAULTSORT:Majewski, Stanisław Włodzimierz}} | {{DEFAULTSORT:Majewski, Stanisław Włodzimierz}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:03, 23 lis 2020
| Stanisław Włodzimierz Majewski | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Majewski |
| Imię / imiona | Stanisław Włodzimierz |
| Tytuły / stanowiska | Inż. |
| Data urodzenia | 1 listopada 1878 |
| Miejsce urodzenia | Nowy Sącz |
| Data śmierci | 29 czerwca 1955 |
| Miejsce śmierci | Katowice |
| Dyscyplina/specjalności | historyk górnictwa i hutnictwa |
| Wydział | Wydział Górniczy
|
Inż. Stanisław Włodzimierz Majewski (1878–1955)
Dyscyplina/specjalności: historyk górnictwa i hutnictwa
Nota biograficzna
Urodził się 1 listopada 1878 roku w Nowym Sączu. Zmarł 29 czerwca 1955 roku w Katowicach.
W latach 1899-1904 studiował na Wydziale Górniczym i Hutniczym Akademii Górniczej w Leoben (Austria), ukończył też Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego.
Po zakończeniu studiów pracował w galicyjskich kopalniach soli, a w 1910 roku założył Towarzystwo "Kali" we Lwowie, które prowadziło eksploatację soli potasowych i do 1913 roku był jego dyrektorem. Prowadził także własne biuro miernicze.
Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do armii austriackiej, następnie służył w Wojsku Polskim. Po wojnie w latach 1919–1923 pełnił funkcję naczelnika wydziału solnego w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Do czasu przejścia na emeryturę w 1939 roku pracował w Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach jako naczelnik, a potem jako zastępca prezesa.
W latach 1938–1939 oraz 1950–1951 wykładał historię górnictwa i metalurgii w Akademii Górniczej w Krakowie.
Był również wykładowcą w Szkole Górniczej w Tarnowskich Górach, przeniesionej w 1933 roku do Katowic.
Okres okupacji spędził w Krakowie, gdzie pracował w Monopolu Solnym i wykładał w szkole górniczej. Opracował wówczas memoriał, dla konspiracyjnej organizacji polskich inżynierów górniczych, w sprawie zorganizowania po wojnie "stanu górniczego". Po wyzwoleniu zorganizował w Katowicach Państwową Szkołę Górniczą i do 1948 roku był jej dyrektorem. Do 1950 roku był zastępcą kuratora państwowych pól górniczych, a potem do 1954 roku pracował w Głównym Instytucie Paliw Naturalnych.
Autor licznych artykułów z zakresu historii górnictwa i hutnictwa oraz górnictwa solnego oraz kilku podręczników i skryptów m.in. podręcznika "Solnictwo" i skryptu wykładów historii górnictwa. W latach 1928-1933 redagował miesięcznik „Technik”, a następnie „Kalendarz Górniczo-Hutniczy”, organizował biblioteki dla górników. Przetłumaczył na język polski dzieło Agricoli „O starożytnych i nowych kopalniach ksiąg dwoje” oraz memoriał E.L.G. Abta „W sprawie kopalnictwa rud ołowiu i srebra na Górnym Śląsku”. Niektóre jego prace, jak np. "Encyklopedia kopalń" i "Powszechna historia górnictwa", pozostały w maszynopisach.
Źródła do biogramu
Książki
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 100, 284
- Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1984, s. 130
Artykuły
- Stanisław Majewski. [Oprac.] (dr Kipta). Przegląd Geologiczny 1955, z. 11, s. 541
- "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 396-397