Stanisław Piechota: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 32: | Linia 32: | ||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
https://bpp.agh.edu.pl/autor/piechota-stanislaw-01713 | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == |
Wersja z 16:26, 9 gru 2020
Stanisław Piechota | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||||||
Nazwisko | Piechota | ||||||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 23 lutego 1940 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Ulina Mała
| ||||||||||||
|
Prof. dr hab. inż. Stanisław Piechota (1940-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:nauki techniczne (górnictwo)
Nota biograficzna
Urodził się 23 lutego 1940 roku w Ulinie Małej. W 1963 roku ukończył Wydział Górniczy ???? AGH. W 1964 roku rozpoczął prace ????? Wydziału Górniczego AGH. W 1972 roku na podstawie pracy "Badania niektórych parametrów masowego urabiania i wypuszczania rudy Zn-Pb w rejonie olkuskim" napisanej w Instytucie Górnictwa Podziemnego WG uzyskał doktorat. W 1982 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego. W 1993 roku otrzymał tytuł profesora.
Przebieg pracy zawodowej na AGH: asystent-stażysta 1964, asystent 1964–1966, starszy asystent 1966–1972, adiunkt 1972–1984, docent 1984–1991, profesor nadzwyczajny 1991–1999, profesor zwyczajny od 1999; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy 1983–1985, prodziekan Wydziału Górniczego 1984–1990, kierownik Zakładu Eksploatacji Rud 1985–1992, kierownik Pracowni Eksploatacji Złóż 1992–, zastępca kierownika Zakładu (ob. Katedry) Górnictwa Podziemnego od 1996 roku.
Członek: Senatu AGH 1992–1999; Komitetu Górnictwa PAN 1991–1992, Komisji ds. Obudowy Kotwiowej w Podziemnych Zakładach Górniczych (organ doradczy Prez. WUG) 1995–; Sekcji Górnictwa (T12A) KBN 2000–.
Badania: ocena parametrów wytrzymałościowych masywu skalnego; technologie górnicze stosowane w kopalniach podziemnych; współpraca obudowy kotwiowej z górotworem w warunkach obciążeń statycznych i dynamicznych.
Autor kilkudziesięciu prac oryginalnych, podręczników, skryptów i innych prac. Autor kilkudzisięciu prac projektowych, doświadczalnych, badawczych i ekspertyz. Promotor prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/piechota-stanislaw-01713
Źródła do biogramu
Książki
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248 [Skład Osobowy AGH … 1966/67]. Kraków 19????, s. ??????
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273-274 • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 481, [foto]
Artykuły
Inne
stan na dzień 9.12.2020