Krzysztof Leon Bahranowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|Jednostka=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska

Wersja z 09:10, 22 gru 2020

Krzysztof Leon Bahranowski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Bahranowski
Imię / imiona Krzysztof Leon
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 10 kwietnia 1947


Dyscyplina/specjalności geologia, inżynieria materiałowa, inżynieria i ochrona środowiska, mineralogia stosowana
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska (2002-2005)
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska20022005

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Leon Bahranowski (1947-) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: geologia, inżynieria materiałowa, inżynieria i ochrona środowiska, mineralogia stosowana

Nota biograficzna

Urodził się 10 kwietnia 1947 roku.

W 1971 roku ukończył Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Złóż Surowców Ceramicznych Instytutu Geologii i Surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1980 roku na podstawie pracy "Studium selektywnego rozpuszczania niektórych minerałów ilastych w wodnych roztworach kwasu siarkowego", napisanej pod kierunkiem prof. Leszka Stocha w Zakładzie Złóż Surowców Ceramicznych Instytutu Geologii i Surowców Mineralnych WG-P, uzyskał doktorat.

Był kierownikiem Wydziałowego Laboratorium Badań Fazowych, Strukturalnych, Teksturalnych i Geochemicznych.

W 2000 roku został doktorem habilitowanym. Od 2003 roku był profesorem nadzwyczajnym. Obecnie ma tytuł profesora.

W latach 2002-2005 był prodziekanem Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska.

Jego działalność naukowa dotyczy głównie mineralogii stosowanej, w tym: otrzymywania tzw. ziem odbarwiajacych, syntezy i właściwości katalitycznych montmorillonitów podpieranych, syntezy hydrotaklkitów i mezoporowatych nanostruktur krzemionkowych. Zajmował się również: właściwościami katalitycznymi popiołów lotnych, przydatnością iłów trzeciorzędowych z Kopalni Machów do produkcji ziem odbarwniających, możliwością wykorzystania rud darniowych jako sorbentów metali ciężkich i dwutlenku siarki, związkiem między składem minerałów ilastych a aktywnością wulkaniczną podczas mioceńskiej sedymentacji w zapadlisku podkarpackim, rekonstrukcją warunków termalnych tworzenia się utworów górnopaleozoicznych w strefie Szwu Trans-Europejskiego na podstawie badań czarnych łupków karbonu dolnego Pomorza Zachodniego.

Autor około 300 publikacji i kilku patentów.

Promotor i recenzent prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN,reprezentant Polski w European Clay Groups Associacion

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=02145&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2020&fagTP=0

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 227
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 51
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 14
  • Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 55


Artykuły

  • Władze AGH na kadencję 2002-2005. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 106/107, s. 16

Inne


stan na dzień 22.12.2020