Tadeusz Syryjczyk

Tadeusz Syryjczyk
Nazwisko	Syryjczyk
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Dr inż.
Data urodzenia	9 luty 1948
Miejsce urodzenia	Kraków
Dyscyplina/specjalności	informatyka
Pełnione funkcje	Minister Przemysłu (1989–1990) ;Minister Transportu i Gospodarki Morskiej (1998–2000)
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki

Dr inż. Tadeusz Syryjczyk (1948–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: informatyka

Nota biograficzna

Urodził się 9 lutego 1948 roku w Krakowie.

W 1971 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1971 roku rozpoczął pracę w ?????? Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

dr — AGH 1977. 

Od ukończenia studiów do 1989 roku zatrudniony w Instytucie Informatyki na Wydziale EAIiE. W latach 1971–1989 asystent, starszy asystent, adiunkt, starszy wykładowca. W 1980 roku brał udział w zakładaniu Solidarności w AGH.

Prezes Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego od 1989. Minister Przemysłu (1989–1990) w rządzie Tadeusza Mazowieckiego oraz Minister Transportu i Gospodarki Morskiej (1998–2000) w rządzie Jerzego Buzka. Poseł na sejm 1991–2001.

Przedstawiciel Polski w Radzie Dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie (2003–2007), ekspert gospodarczy współpracujący m.in. z NBP i Zespołem Doradców Gospodarczych TOR (1990, 2001–2003).

Członek PTTTK (wiceprezes Zarządu Głównego), Polskiego Towarzystwa Informatycznego (prezes Oddziału Krakowskiego, członek Zarządu Głównego), Stowarzyszenia Absolwentów Wydziału EAIiE. ///////////////////////////////////////////

Następnie w 1971 został magistrem elektrotechniki na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. Stopień naukowy doktora nauk technicznych w zakresie informatyki uzyskał w 1977.

W latach 1971–1980 pracował kolejno jako asystent, starszy asystent i adiunkt w AGH. Następnie do 1989 był zatrudniony jako adiunkt i starszy wykładowca w Instytucie Informatyki na tej uczelni. Jednocześnie od 1987 prowadził firmę informatyczną.

W 1980 był współzałożycielem NSZZ „Solidarność” w Krakowie i na AGH, w 1981 zasiadał w prezydium regionu małopolskiego związku. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982. W 1987 był współzałożycielem, a w 1990 objął funkcję prezesa Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego.

Był przewodniczącym jednego z zespołów Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. Od września 1989 do stycznia 1991 zajmował stanowisko ministra przemysłu w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Następnie przez rok prowadził firmę doradczą.

W latach 1991–2001 przez trzy kadencje sprawował mandat poselski (należał do Forum Prawicy Demokratycznej, Unii Demokratycznej i Unii Wolności). W latach 1992–1993 był szefem zespołu doradców prezesa Rady Ministrów Hanny Suchockiej i podsekretarzem stanu w Urzędzie Rady Ministrów[2]. Od 1998 do 8 czerwca 2000 zajmował stanowisko ministra transportu i gospodarki morskiej w rządzie Jerzego Buzka[3]. Od 1995 do 2001 był wiceprzewodniczącym Unii Wolności.

W 2001 nie uzyskał ponownie mandatu w parlamencie. Po porażce wyborczej do 2003 ponownie prowadził firmę doradczą. W 2003 odszedł z UW, w tym samym roku objął funkcję dyrektora w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie (jako przedstawiciel Polski w radzie dyrektorów). Stanowisko to zajmował do 2007. W tym samym roku został ekspertem w Zespole Doradców Gospodarczych Tor.

Powołany w skład Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK) oraz rady nadzorczej spółki akcyjnej Comarch. Członek Zrzeszenia Studentów Polskich (1965–1972), Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego i Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Odznaczenia i wyróżnienia

   Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[4]
   Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2006)[5]
   Krzyż Wolności i Solidarności (2017)[6]
   Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego (2015)[7]
   Medal 70-lecia Polskiej Informatyki – przyznany przez kapitułę Polskiego Towarzystwa Informatycznego (2018)[8]

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 159
• [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ??????
• Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 91, 232, [foto]
• Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 93-94, 246, 272, [foto]

Artykuły

• A. Vivat Akademia ; periodyk Akademii Górniczo-Hutniczej dla absolwentów AGH 2010 nr 5. s. 35, fot.

Inne

stan na dzień 29.01.2021