Ignacy Mościcki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|dhc_year=1934 | |dhc_year=1934 | ||
|dhc_reason=za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii | |dhc_reason=za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | |||
|name=Ignacy Mościcki | |name=Ignacy Mościcki | ||
|image_size=8132 | |image_size=8132 | ||
| Linia 23: | Linia 24: | ||
Urodził się w 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie (koło Ciechanowa). Zmarł 2 października 1946 roku w Versoix pod Genewą. | Urodził się w 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie (koło Ciechanowa). Zmarł 2 października 1946 roku w Versoix pod Genewą. | ||
W 1993 szczątki Ignacego Mościckiego przewieziono | W 1993 roku szczątki Ignacego Mościckiego przewieziono do Polski i złożono w krypcie prezydenckiej bazyliki archikatedralnej św. Jana w Warszawie. Symboliczny grób Mościckiego znajduje się w alei zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. | ||
W latach 1887–1891 studiował na politechnice w Rydze, gdzie m.in. organizował polskie kółka oświatowe. Zagrożony aresztowaniem za działalność niepodległościową wyjechał do Londynu (1892), gdzie pracował i jednocześnie uczył się w Technical College Finsbury (do 1897 roku). | W latach 1887–1891 studiował na politechnice w Rydze, gdzie m.in. organizował polskie kółka oświatowe. Zagrożony aresztowaniem za działalność niepodległościową wyjechał do Londynu (1892), gdzie pracował i jednocześnie uczył się w Technical College Finsbury (do 1897 roku). | ||
| Linia 37: | Linia 38: | ||
W roku 1934 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii. | W roku 1934 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii. | ||
W latach 1926–1939 sprawował urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Po śmierci Józefa Piłsudskiego w 1935 roku był przywódcą tzw. grupy zamkowej obozu sanacyjnego. Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku internowany w Rumunii, prerogatywy prezydenckie przekazał Władysławowi Raczkiewiczowi. Dzięki interwencjom dyplomatycznym przeniósł się w grudniu 1939 roku do Szwajcarii, gdzie przebywał do śmierci | W latach 1926–1939 sprawował urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Po śmierci Józefa Piłsudskiego w 1935 roku był przywódcą tzw. grupy zamkowej obozu sanacyjnego. Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku internowany w Rumunii, prerogatywy prezydenckie przekazał Władysławowi Raczkiewiczowi. Dzięki interwencjom dyplomatycznym przeniósł się w grudniu 1939 roku do Szwajcarii, gdzie przebywał do śmierci. | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto] | * 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto] | ||
* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 245-246 | * Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 245-246 | ||
* Florkowska B. [et al.]: Wysokie napięcie w elektroenergetyce : wybrane zagadnienia i obliczenia. Kraków 2020, s. 775-776, [foto] | |||
* Lichocka H.: Ignacy Mościcki. Radom 2011, 411 s., [foto] | |||
* Ludzie nauki dla niepodległej : poszerzone biogramy naukowców prezentowanych na wystawie. Pod red. A. Kurkiewicza i J. Witek. Katowice 2018 s. 54-61, [foto] | |||
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 95 | * Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 95 | ||
* Stomma L.: Poczet polityków polskich XX wieku. Warszawa 2000, s. 177 | * Stomma L.: Poczet polityków polskich XX wieku. Warszawa 2000, s. 177 | ||
| Linia 53: | Linia 59: | ||
{{DEFAULTSORT:Mościcki, Ignacy }} | {{DEFAULTSORT:Mościcki, Ignacy }} | ||
[[Category:Biogramy]] | |||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | ||
Aktualna wersja na dzień 13:08, 26 lut 2021
| Ignacy Mościcki | |
|---|---|
| Nazwisko | Mościcki |
| Imię / imiona | Ignacy |
| Tytuły / stanowiska | Prof. |
| Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
| Data urodzenia | 1 grudnia 1867 |
| Miejsce urodzenia | Mierzanów |
| Data śmierci | 2 października 1946 |
| Miejsce śmierci | Versoix (Szawajcaria) |
| Dyscyplina/specjalności | chemia, polityka
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1934 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii |
Prof. Ignacy Mościcki (1867–1946)
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1926-1939
Dyscyplina/specjalności: chemia, polityka
Nota biograficzna
Urodził się w 1 grudnia 1867 roku w Mierzanowie (koło Ciechanowa). Zmarł 2 października 1946 roku w Versoix pod Genewą.
W 1993 roku szczątki Ignacego Mościckiego przewieziono do Polski i złożono w krypcie prezydenckiej bazyliki archikatedralnej św. Jana w Warszawie. Symboliczny grób Mościckiego znajduje się w alei zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
W latach 1887–1891 studiował na politechnice w Rydze, gdzie m.in. organizował polskie kółka oświatowe. Zagrożony aresztowaniem za działalność niepodległościową wyjechał do Londynu (1892), gdzie pracował i jednocześnie uczył się w Technical College Finsbury (do 1897 roku).
W latach 1897–1912 przebywał w Szwajcarii, gdzie początkowo był asystentem prof. Józefa Wierusza-Kowalskiego i zajmował się problemami chemii nieorganicznej, zwłaszcza elektrochemii; współpracował z wieloma zakładami chemicznymi. W 1912 roku wrócił do Galicji, gdzie objął Katedrę Chemii Fizycznej i Elektrochemii w Szkole Politechnicznej we Lwowie.
W 1916 roku zorganizował Instytut Badań Naukowych i Technicznych „Matan” we Lwowie, a w latach 1917–1922 współpracował z krajowym przemysłem naftowym. W 1922 roku został mianowany dyrektorem fabryki związków azotowych w Chorzowie, którą uruchomił pomimo opuszczenia jej przez personel niemiecki.
W 1925 roku został wybrany rektorem Politechniki Lwowskiej; od tego roku kierował również Katedrą Elektrochemii Technicznej Politechniki Warszawskiej.
W latach 1901-1912 opracował, a następnie udoskonalił przemysłowe metody otrzymywania kwasu azotowego z powietrza przez syntezę tlenków azotu w łuku elektrycznym. Zaprojektował, wybudował i uruchomił kilka fabryk kwasu azotowego w Szwajcarii. Współautor wielu metod i urządzeń do rafinacji ropy naftowej. Z jego inicjatywy powstały zakłady chemiczne w Mościcach koło Tarnowa.
W roku 1934 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczej w Krakowie za zasługi położone na polu chemii i elektrochemii.
W latach 1926–1939 sprawował urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Po śmierci Józefa Piłsudskiego w 1935 roku był przywódcą tzw. grupy zamkowej obozu sanacyjnego. Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku internowany w Rumunii, prerogatywy prezydenckie przekazał Władysławowi Raczkiewiczowi. Dzięki interwencjom dyplomatycznym przeniósł się w grudniu 1939 roku do Szwajcarii, gdzie przebywał do śmierci.
Źródła do biogramu
Książki
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [Rozdz.] Doktorzy honoris causa, s. [1], [foto]
- Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 245-246
- Florkowska B. [et al.]: Wysokie napięcie w elektroenergetyce : wybrane zagadnienia i obliczenia. Kraków 2020, s. 775-776, [foto]
- Lichocka H.: Ignacy Mościcki. Radom 2011, 411 s., [foto]
- Ludzie nauki dla niepodległej : poszerzone biogramy naukowców prezentowanych na wystawie. Pod red. A. Kurkiewicza i J. Witek. Katowice 2018 s. 54-61, [foto]
- Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 95
- Stomma L.: Poczet polityków polskich XX wieku. Warszawa 2000, s. 177
Artykuły
- Balasiewicz M. S.: Prof. dr h.c. Ignacy Mościcki, Prezydent RP. W 150 rocznicę urodzin. Przemysł Chemiczny 2017, T. 96, nr 12, s. 2381-2388
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18