Zygmunt Kowalczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox dhc | {{Infobox dhc | ||
| name = Zygmunt Kowalczyk | | name = Zygmunt Kowalczyk | ||
| image = | | image = Zygmunt_Kowalczyk.jpg | ||
| family-name = Kowalczyk | | family-name = Kowalczyk | ||
| given-name = Zygmunt | | given-name = Zygmunt | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Zygmunt_Kowalczyk.jpg | ||
| image_size = 11973 | | image_size = 11973 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:49, 20 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr inż. Zygmunt Kowalczyk (1908–1985)
Specjalność: geodezja górnicza, fotogrametria, tacymetria, geodezja ogólna, mechanika przemieszczeń górotworu, eksploatacja złóż
Urodził się w Porębie k. Zawiercia 29 maja 1908 roku, zmarł w Leoben (Austria) 17 kwietnia 1985 roku. Studia górnicze i geodezyjne w AGH.
Początkowo asystent Katedry Geodezji i Miernictwa Podziemnego (1933–1935), adiunkt i docent (1946–1947) Katedry Geodezji Górniczej, prof. nadzw. (1947), prof. (1947–1948) i kierownik Katedry Geodezji Górniczej, Dziekan Wydziału Geologiczno-Mierniczego (1948–1951), prorektor w latach 1964–1966, prof. Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej (1969–1971), prof. Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska (1971–1972). W Akademii prowadził wykłady z geodezji górniczej i gospodarczej, metod niwelacyjnych, geodezji górniczej i fotogrametrii. Od 1965 r. wykładał współczesne ruchy powierzchni Ziemi i metody fotogrametryczne w National Research Council w Ottawie oraz z geodezji inżynieryjno-przemysłowej w PW (1972–1977) i w uniw. w Nowym Brunswicku (1976).
Autor ok. 200 prac z zakresu geodezji górniczej, fotogrametrii, geodezji ogólnej, mechaniki przemieszczeń górotworu, eksploatacji złóż. Autor 12 patentów krajowych i zagranicznych. Badał zagadnienia orientowania podziemnych osnów geodezyjnych za pomocą sieci trilateracyjnej i przyrządów optycznych własnej konstrukcji; wprowadził metodę profilowania szybów małośrednicowych i odwiertów wielkośrednicowych z zastosowaniem sondy własnej konstrukcji i in. Twórca największej w Polsce szkoły geodezyjnej, organizator Wydz. Geologiczno-Mierniczego AGH i współorganizator Wydz. Geodezji Górniczej oraz inicjator współpracy uczelni z Min. Górnictwa i Przemysłu Ciężkiego.
Członek PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Geodetów Górniczych, Amerykańskiego Towarzystwa Fotogrametrycznego.
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze. A–Z. Wrocław 1992. S. 86–89
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 18
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2 : H–Ł. Warszawa 1995. S. 308–309
- Księga tytułów i stopni naukowych uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951–2001. Kraków 2001. S. 8–9
- Protokół z uroczystych posiedzeń Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. 3. Uroczyste posiedzenie Senatu poświęcone nadaniu tytułu Doktora Honoris Causa Prof. dr hab. Zygmuntowi Kowalczykowi, z dnia 21 maja 1984 r. s. 5–6