Lucjan Kruszecki: Różnice pomiędzy wersjami

Lucjan Kruszecki
Nazwisko	Kruszecki
Imię / imiona	Lucjan
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	11 września 1924
Miejsce urodzenia	Ksany
Data śmierci	16 października 2018
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów WIMiR (1992-1994)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi

Aktualna wersja na dzień 07:14, 10 maj 2021

Prof. zw. dr hab. inż. Lucjan Kruszecki (1924–2018) (funkcjonował również jako Lucjan Krupa)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 11 września 1924 roku Ksanach w woj. świętokrzyskim. Zmarł 16 października 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Szkołę Podstawową 6 klasową ukończył w 1937 roku w Senisławicach. Po ukończeniu dwóch klas Gimnazjum w Tarnowie, wybuchła wojna. Do roku 1942 pracował w gospodarstwie rodzinnym. W latach 1942-45 ukończył Wstępny Kurs przy Zawodowej Szkole dla Techników Chemików połączony z półroczną praktyką w Warsztatach Majątku Rogów, a następnie wstąpił do Zawodowej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki. Pozwoliło to na otrzymanie po wojnie w 1945 roku dyplomu Technika i Elektryka. W roku akademickim 1945/46 podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W styczniu 1946 roku przeniósł się na nowo powstały w Akademii Górniczej Wydział Elektromechaniczny. Od czerwca 1949 roku do czerwca 1950 roku pracował w KWK "Milowice" w Sosnowcu na stanowisku starszego referenta technicznego.

Pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej podjął 15 marca 1950 roku w Zakładzie Maszyn Górniczych Wydziału Górniczego prowadzonym przez profesora Wacława Lesieckiego. W okresie początkowym brał czynny udział w opracowaniu założeń do projektu oraz realizacji inwestycji pawilonu B-2 z halą maszyn i kopalnią doświadczalną. W późniejszym okresie natomiast w wyposażeniu nowo wybudowanych laboratoriów Katedry.

W 1951 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektromechanika górniczego.

W 1956 roku był adiunktem w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa.

W 1963 roku, na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, na podstawie pracy "Wpływ prędkości posuwu i skrawania na moc silnika łańcuchowej wrębiarki ścianowej" uzyskał doktorat. W 1967 roku uzyskał habilitację. Za osiągnięcia naukowe 1 listopada 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 11 kwietnia 1992 roku tytuł profesora zwyczajnego.

W 1969 roku na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych zorganizował Zakład Automatyzacji Górnictwa i uruchomił specjalizację „automatyka górnicza”.

W latach 1971-1977 kierownik Studium Podyplomowego Transportu Górniczego i Hutniczego, w latach 1993-1999 kierownik Studium Podyplomowego Obudów Zmechanizowanych, w latach 1992-1994 kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Autor około 100 publikacji, wielu skryptów i monografii oraz patentów. Promotor kilku doktoratów.

W latach 1966-1994 członek Międzynarodowej Konferencji Automatyzacji Górnictwa ICAMC, w latach 1964-1994 Międzynarodowej Konferencji Konferencji Katedr Maszyn Górniczych, członek PAN - Sekcja Technologii Górniczej, Sekcja Cybernetyki w Górnictwie, Sekcja Mechanizacji Górnictwa. Ponadto członek wielu organizacji i stowarzyszeń resortowych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, 24 razy Nagroda Rektora AGH, Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda II i III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Dyrektor Górniczy I stopnia, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia oraz szeregiem odznak regionalnych województwa katowickiego i nowosądeckiego

Źródła do biogramu

Książki

Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 112, 216, [foto]
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [ T.] 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 106
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 51-53, [foto]
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 43
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/52]. Kraków 1952, s. 26
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1956/57]. Kraków 1957, s. 213, 216, 225
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1963/64]. Kraków 1964, s. 145
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1968/69]. Kraków 1969, s. 86
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1969/70]. Kraków 1970, s. 96
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1994]. Kraków 1994, s. 44, 355
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 179-180, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2018, nr 244 (19 X 2018), s. A8 [nekr.]
Dziennik Polski 2018, nr 245 (20-21 X 2018), s. A13 [nekr.]
Dziennik Polski 2018, nr 246 (22 X 2018), s. A12 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2018, nr 244 (19 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 16 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2018, nr 245 (20-21 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 7 [nekr.]
[Jubileusz prof. Lucjana Kruszeckiego]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 16, s. 14-15, [foto]

Inne

Profesor Lucjan Kruszecki. [online] [przeglądany 30.04.2019]. Dostępny w: https://kap.agh.edu.pl/pl/profesor-lucjan-kruszeck/
Wniosek o nadanie tytułu profesora nadzwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej doc. dr hab. inż. Lucjana Kruszeckiego. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.10.1975], s. 36

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 |birth_place=Ksany
 |death_date=16 października 2018
-|fields=mechanizacja i automatyzacja kopalń
+|fields=budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza
-|function=Kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów
+|function=Kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów WIMiR (1992-1994)
 |faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
-|awards=Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
+|awards=Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi
 |name=Lucjan Kruszecki
 |image_size=11661
 }}
-Prof. zw. dr hab. inż. '''Lucjan Kruszecki''' (1924–2018) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Prof. zw. dr hab. inż. '''Lucjan Kruszecki''' (1924–2018) (funkcjonował również jako Lucjan Krupa)
-Dyscyplina/specjalności: mechanizacja i automatyzacja kopalń
+Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 11 września 1924 roku Ksanach w woj. świętokrzyskim. Zmarł 16 października 2018 roku.
+Urodził się 11 września 1924 roku Ksanach w woj. świętokrzyskim. Zmarł 16 października 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
 Szkołę Podstawową 6 klasową ukończył w 1937 roku w Senisławicach. Po ukończeniu dwóch klas Gimnazjum w Tarnowie, wybuchła wojna. Do roku 1942 pracował w gospodarstwie rodzinnym.
 W latach 1942-45 ukończył Wstępny Kurs przy Zawodowej Szkole dla Techników Chemików połączony z półroczną praktyką w Warsztatach Majątku Rogów, a następnie wstąpił do Zawodowej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki. Pozwoliło to na otrzymanie po wojnie w 1945 roku dyplomu Technika i Elektryka. W roku akademickim 1945/46 podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W styczniu 1946 roku przeniósł się na nowo powstały w Akademii Górniczej Wydział Elektromechaniczny.
-Od czerwca 1949 roku do czerwca 1950 roku pracował w KWK Milowice na stanowisku starszego referenta technicznego.
+Od czerwca 1949 roku do czerwca 1950 roku pracował w KWK "Milowice" w Sosnowcu na stanowisku starszego referenta technicznego.
 Pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej podjął 15 marca 1950 roku w Zakładzie Maszyn Górniczych [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] prowadzonym przez profesora Wacława Lesieckiego. W okresie początkowym brał czynny udział w opracowaniu założeń do projektu oraz realizacji inwestycji pawilonu B-2 z halą maszyn i kopalnią doświadczalną. W późniejszym okresie natomiast w wyposażeniu nowo wybudowanych laboratoriów Katedry.
 W 1951 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektromechanika górniczego.
+W 1956 roku był adiunktem w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]].
 W 1963 roku, na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]], na  podstawie pracy "Wpływ prędkości posuwu i skrawania na moc silnika łańcuchowej wrębiarki ścianowej" uzyskał doktorat. W 1967 roku uzyskał habilitację. Za osiągnięcia naukowe 1 listopada 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 11 kwietnia 1992 roku tytuł profesora zwyczajnego.
 W 1969 roku na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]] zorganizował Zakład Automatyzacji Górnictwa i uruchomił specjalizację „automatyka górnicza”.
-Jest autorem wielu skryptów, monografii oraz ok. 100 publikacji.
+W latach 1971-1977 kierownik Studium Podyplomowego Transportu Górniczego i Hutniczego, w latach 1993-1999 kierownik Studium Podyplomowego Obudów Zmechanizowanych, w latach 1992-1994 kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]].
-............................
-wydając szereg skryptów, monografii oraz około 100 publikacji. Z tej tematyki również poszerzonej o zagadnienia sterowania cyfrowego wypromował 7 doktorów w tym 1 z Indii.
+Autor około 100 publikacji, wielu skryptów i monografii oraz patentów. Promotor kilku doktoratów.
+W latach 1966-1994 członek Międzynarodowej Konferencji Automatyzacji Górnictwa ICAMC, w latach 1964-1994 Międzynarodowej Konferencji Konferencji Katedr Maszyn Górniczych, członek PAN - Sekcja Technologii Górniczej, Sekcja Cybernetyki w Górnictwie, Sekcja Mechanizacji Górnictwa. Ponadto członek wielu organizacji i stowarzyszeń resortowych.
-...................
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Edukacji Narodowej]], wyróżniony 24 razy nagrodami Rektora, 1 nagrodą Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, III i II nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżniony stopniami górniczymi “Dyrektora Górniczego I stopnia” i “Generalnego Dyrektora Górniczego III stopnia” oraz szeregiem odznak regionalnych województwa katowickiego i nowosądeckiego.
+[[Krzyż Oﬁcerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]
-==== Bibliografia publikacji ====
+[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Złoty Krzyż Zasługi]],   24 razy Nagroda Rektora AGH, Nagroda Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, Nagroda II i III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Dyrektor Górniczy I stopnia, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia oraz szeregiem odznak regionalnych województwa katowickiego i nowosądeckiego
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 62: / Linia 51: @@
 ==== Książki ====
+* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 112, 216, [foto]
 * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [ T.] 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 106
+* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 51-53, [foto]
 * [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 43
 * [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/52]. Kraków 1952, s. 26
+* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1956/57]. Kraków 1957, s. 213, 216, 225
 * [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1963/64]. Kraków 1964, s. 145
 * [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1968/69]. Kraków 1969, s. 86
 * [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1969/70]. Kraków 1970, s. 96
+* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1994]. Kraków 1994, s. 44, 355
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 179-180, [foto]
 ==== Artykuły ====
-*Źródło:
+* ''Dziennik Polski'' 2018, nr 244 (19 X 2018), s. A8 [nekr.]
-* BIP 1995 nr 16. s. 14–15
+* ''Dziennik Polski'' 2018, nr 245 (20-21 X 2018), s. A13 [nekr.]
+* ''Dziennik Polski'' 2018, nr 246 (22 X 2018), s. A12 [nekr.]
+* ''Gazeta Wyborcza'' 2018, nr 244 (19 X 2018), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 16 [nekr.]
+* ''Gazeta Wyborcza'' 2018, nr 245 (20-21 X 2018), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 7 [nekr.]
+* [Jubileusz prof. Lucjana Kruszeckiego]. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1995, nr 16, s. 14-15, [foto]
 ==== Inne ====
 * Profesor Lucjan Kruszecki. [online] [przeglądany 30.04.2019]. Dostępny w: https://kap.agh.edu.pl/pl/profesor-lucjan-kruszeck/
+* Wniosek o nadanie tytułu profesora nadzwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej doc. dr hab. inż. Lucjana Kruszeckiego. [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 30.10.1975], s. 36
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 25.04.2019</span>'''''
 {{DEFAULTSORT:Kruszecki, Lucjan}}
 [[Category:Biogramy]]