Roman Magda: Różnice pomiędzy wersjami

Roman Magda
Nazwisko	Magda
Imię / imiona	Roman
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	30 sierpnia 1950
Miejsce urodzenia	Ostrowy Kolbuszowskie ;
Dyscyplina/specjalności	górnictwo i geologia inżynierska, projektowanie i budowa zakładów górniczych, ekonomika i organizacja górnictwa, zarządzanie i marketing w przemyśle, inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego (1993–1996)
Wydział	Wydział Górnictwa i Geoinżynierii ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 10:11, 11 maj 2021

Prof. dr hab. inż. Roman Magda (1950–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, projektowanie i budowa zakładów górniczych, ekonomika i organizacja górnictwa, zarządzanie i marketing w przemyśle, inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka

Nota biograficzna

Urodził się 30 sierpnia 1950 roku w Ostrowach Baranowskich, w powiecie kolbuszowickim.

W 1974 roku ukończył Wydział Górniczy AGH, następnie rozpoczął studia doktoranckie.

W 1977 roku rozpoczął pracę na Wydziale Górniczym AGH.

W 1977 roku na podstawie pracy "Optymalizacja lokalizacji zakładu przeróbczego i szybów wydobywczych ze względu na transport urobku i produktu wzbogacania" otrzymał stopień doktora.

W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 roku starszego asystenta, następnie w latach 1978–1987 adiunkta, a w latach 1987-1993 docenta.

Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym.

W 1986 roku na podstawie rozprawy "Integracyjna metoda odwzorowania i oceny ekonomicznej efektywności procesu produkcyjnego głębinowej kopalni węgla kamiennego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1997 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 1993–1996 był prodziekanem Wydziału Górniczego.

W latach 1996-2000 był zastępcą kierownika Zakładu Projektowania, Budownictwa, Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie, następnie w latach 2000-2002 zastępcą kierownika Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie. W latach 2005-2016 był kierownikiem Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Górnictwie.

W latach 1996-1999 był członkiem Senatu AGH (1996–1999 oraz Senackiej Komisji ds. Kształcenia AGH.

Jego głównymi zainteresowaniami naukowymi były: teoria projektowania i restrukturyzacji zakładów oraz ocena ekonomicznej efektywności inwestycji (modelowanie matematyczne oraz ocena ekonomicznej efektywności procesu wydobywczego w kopalniach podziemnych), optymalizacja programu rozwoju przemysłu węgla kamiennego, górnicze zagospodarowanie złóż węgla kamiennego, rud miedzi, cynku i ołowiu; określanie bieżącej i perspektywicznej efektywności ekonomicznej kopalń węgla kamiennego; rekonstrukcja i modernizacja modeli kopalń, restrukturyzacja europejskiego i polskiego górnictwa węglowego.

Doświadczenia naukowe zdobywał podczas pobytów studialnych w Wielkiej Brytanii, Węgrzech, Bułgarii, ZSRR i Hiszpanii.

Aktywnie uczestniczył w procesie restrukturyzacji sektora górnictwa węgla kamiennego w Polsce będąc członkiem organów nadzorczych w spółkach węglowych: Rybnickiej Spółki Węglowej S.A., Nadwiślańskiej Spółki Węglowej S.A., Zakładów Energetyki Cieplnej S.A. w Katowicach.

Autor około 180 publikacji.

Promotor 14 prac doktorskich.

W 2019 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Komitetu Górnictwa PAN, Society for Mining, Metallurgy and Exploration Incorporation, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa przy AGH, Zespołu Ekspertów ds Oceny Zdolności Produkcyjnych i Projektów Inwestycyjnych Państwowej Agencji Restrukturyzacji Górnictwa Węgla Kamiennego S.A.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowa Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Srebrna Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Honorowa Odznaka za Zasługi dla Lubelszczyzny, indywidualna Nagroda Ministra Edukacji Narodowej za podręcznik "Międzynarodowe rynki metali i surowców mineralnych" i książkę "Modelowanie i optymalizacja elementów kopalń", zespołowa Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki II stopnia, stopień górniczy Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, Odznaka Honorowa "Zasłużony dla KGHM Polska Miedź S.A.", wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/magda-roman-01761

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 156
Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 227, 249
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 111, 120, 129, 130, 132, 142, 162, 198
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 214, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 39-40, [foto]

Inne

prof. dr hab. inż. Roman Magda - O mnie - AGH [online][przeglądany 4.05.2021]. Dostępny w: http://home.agh.edu.pl/~magda/

stan na dzień 11.05.2021

@@ Linia 12: / Linia 12: @@
 |name=Roman Magda
 |image_size=9792
-}}{{Funkcja
+}}
+{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Górniczy
@@ Linia 28: / Linia 29: @@
 W 1974 roku ukończył Wydział Górniczy AGH, następnie rozpoczął studia doktoranckie.
-W 1977 roku rozpoczął pracę ??? [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
+W 1977 roku rozpoczął pracę na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH.
 W 1977 roku na podstawie pracy "Optymalizacja lokalizacji zakładu przeróbczego i szybów wydobywczych ze względu na transport urobku i produktu wzbogacania" otrzymał stopień doktora.
-W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 roku starszego asystenta, następnie w latach 1978–1987 adiunkta, a w latach 1987-1993 docenta. Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym.
+W latach 1977–1978 zatrudniony na stanowisku asystenta, od 1978 roku starszego asystenta, następnie w latach 1978–1987 adiunkta, a w latach 1987-1993 docenta.
+Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym.
-W 1985 ??? roku na podstawie rozprawy ?????? uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 1986 roku na podstawie rozprawy "Integracyjna metoda odwzorowania i oceny ekonomicznej efektywności procesu produkcyjnego głębinowej kopalni węgla kamiennego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 W 1997 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
@@ Linia 52: / Linia 56: @@
 Autor około 180 publikacji.
-Promotor 8 prac doktorskich.
+Promotor 14 prac doktorskich.
 W 2019 roku przeszedł na emeryturę.
@@ Linia 70: / Linia 74: @@
 ==== Książki ====
-* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy ?????. Kraków 1979, s. ?????
+* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 156
 * Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 227, 249
-* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ?????
 * Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 111, 120, 129, 130, 132, 142, 162, 198
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 214, [foto]
-* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2000, s. 39-40, [foto]???????
+* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2000, s. 39-40, [foto]
-==== Artykuły ====
-*
 ==== Inne ====
@@ Linia 89: / Linia 88: @@
+'''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.05.2021</span>'''''
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 6.05.2021</span>'''''