Stanisław Andrzej Gumuła: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 15 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Stanisław Andrzej
|given-name=Stanisław Andrzej
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Stanisław Gumuła.jpg
|birth_date=8 stycznia 1944
|birth_date=8 stycznia 1944
|fields=energetyka, mechanika, mechanika płynów, termodynamika, maszyny energetyczne
|fields=energetyka, mechanika, mechanika płynów, termodynamika, maszyny energetyczne
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Międzywydziałowa Szkoła Energetyki
|Rok_od=2004
|Rok_do=2008
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Stanisław Andrzej Gumuła''' (1944-)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Stanisław Andrzej Gumuła''' (1944-)   


Dyscyplina/specjalności: energetyka, mechanika, mechanika płynów, termodynamika, maszyny energetyczne
Dyscyplina/specjalności: energetyka, mechanika, mechanika płynów, termodynamika, maszyny energetyczne
Linia 15: Linia 21:
Urodził się 8 stycznia 1944 roku.
Urodził się 8 stycznia 1944 roku.


W 1967 roku???? ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka.
W 1967 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka.


1 października 1967 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Płynów, Wentylacji i Klimatyzacji Przemysłowej??????????? Katedry ?????? ???????? [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
1 października 1967 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Hydromechaniki Katedry  Aerologii i Hydromechaniki [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.


W 1974 roku na podstawie pracy "Dynamika procesu zmian koncentracji metanu w powietrzu" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 1986 roku na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej "O właściwościach wirów powietrznych z punktu widzenia zastosowań wentylacyjnych" uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie mechaniki płynów.  
W 1974 roku na podstawie pracy "Dynamika procesu zmian koncentracji metanu w powietrzu" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 1986 roku na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej "O właściwościach wirów powietrznych z punktu widzenia zastosowań wentylacyjnych" uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie mechaniki płynów.  
Linia 25: Linia 31:
Pełnił funkcje kierownika wieloetapowych prac naukowo-badawczych. Najważniejsze z nich dotyczyły rozwiązania problemów spotykanych w wentylacji i klimatyzacji przemysłowej. Wyniki tych prac zostały wdrożone w praktyce, miedzy innymi: w Przedsiębiorstwie Projektowania i Wyposażenia Odlewni "PRODLEW" w Warszawie, Walcowni Metali "Dziedzice" w Czechowicach-Dziedzicach, Hucie Szkła "Hortensja" w Piotrkowie Trybunalskim i Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Urządzeń Klimatyzacyjno-Wentylacyjnych i Odpylających "BAROWENT" w Katowicach.
Pełnił funkcje kierownika wieloetapowych prac naukowo-badawczych. Najważniejsze z nich dotyczyły rozwiązania problemów spotykanych w wentylacji i klimatyzacji przemysłowej. Wyniki tych prac zostały wdrożone w praktyce, miedzy innymi: w Przedsiębiorstwie Projektowania i Wyposażenia Odlewni "PRODLEW" w Warszawie, Walcowni Metali "Dziedzice" w Czechowicach-Dziedzicach, Hucie Szkła "Hortensja" w Piotrkowie Trybunalskim i Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Urządzeń Klimatyzacyjno-Wentylacyjnych i Odpylających "BAROWENT" w Katowicach.


W 1988 roku przeszedł do pracy w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. W 1989 roku został powołany na stanowisko docenta i kierownika Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych i pozostał nim do 1993 roku, po zmianie nazwy w 1992 roku [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]]. W latach 1993-1997 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych, a w latach 1997-2008 kierownikiem Maszyn i Urządzeń Energetycznych.
W 1988 roku przeszedł do pracy w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. W 1989 roku został powołany na stanowisko docenta i kierownika Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych i pozostał nim do 1993 roku, po zmianie nazwy w 1992 roku [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]]. W latach 1993-1997 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych, a w latach 1997-2008 kierownikiem Maszyn i Urządzeń Energetycznych.  W latach 2004 - 2008 był dziekanem [[Międzywydziałowa Szkoła Energetyki|Międzywydziałowej Szkoły Energetyki]] AGH.  


W 1992 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH. W 1997 roku otrzymał tytuł naukowy profesora.
W 1992 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH. W 1997 roku otrzymał tytuł naukowy profesora.
Promotor ponad 10 prac doktorskich.


Autor lub współautor ponad 250 prac opublikowanych w czasopismach naukowych, materiałach konferencyjnych w kraju i za granicą oraz czasopismach fachowych.
Autor lub współautor ponad 250 prac opublikowanych w czasopismach naukowych, materiałach konferencyjnych w kraju i za granicą oraz czasopismach fachowych.


Promotor ponad 10 prac doktorskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Linia 45: Linia 50:


* Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 169-200, [foto]
* Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 169-200, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 19???????????, s. ?????????????????????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechanicznu i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 125
 
* Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Pod red. W. P. Kowalskiego. Kraków 2002, s. 11, 15, 182-184, [foto]
 
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 28
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


* Stanisław Gumuła – Wikipedia, wolna encyklopedia online] [przeglądany 6.07.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Gumu%C5%82a
* Katedra Maszyn Cieplnych i Przepływowych [online] [przeglądany 13.10.2020]. Dostępny w: http://kmcip.pl/katedra/
* Stanisław Gumuła – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 6.07.2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanis%C5%82aw_Gumu%C5%82a


{{DEFAULTSORT:Gumuła, Stanisław Andrzej}}
{{DEFAULTSORT:Gumuła, Stanisław Andrzej}}
Linia 61: Linia 64:




 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.10.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 7.07.2020</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 10:23, 20 maj 2021

Stanisław Andrzej Gumuła
Stanisław Gumuła.jpg
Nazwisko Gumuła
Imię / imiona Stanisław Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 8 stycznia 1944


Dyscyplina/specjalności energetyka, mechanika, mechanika płynów, termodynamika, maszyny energetyczne
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki



FunkcjeGdzieoddo
DziekanMiędzywydziałowa Szkoła Energetyki20042008

Prof. dr hab. inż. Stanisław Andrzej Gumuła (1944-)

Dyscyplina/specjalności: energetyka, mechanika, mechanika płynów, termodynamika, maszyny energetyczne

Nota biograficzna

Urodził się 8 stycznia 1944 roku.

W 1967 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka.

1 października 1967 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Hydromechaniki Katedry Aerologii i Hydromechaniki Wydziału Górniczego AGH.

W 1974 roku na podstawie pracy "Dynamika procesu zmian koncentracji metanu w powietrzu" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 1986 roku na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej "O właściwościach wirów powietrznych z punktu widzenia zastosowań wentylacyjnych" uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie mechaniki płynów.

Jego Prace badawcze dotyczyły zastosowań mechaniki płynów w wentylacji i klimatyzacji górniczej oraz przemysłowej, a także badań właściwości mechanicznych i energetycznych strug zawirowanych.

Pełnił funkcje kierownika wieloetapowych prac naukowo-badawczych. Najważniejsze z nich dotyczyły rozwiązania problemów spotykanych w wentylacji i klimatyzacji przemysłowej. Wyniki tych prac zostały wdrożone w praktyce, miedzy innymi: w Przedsiębiorstwie Projektowania i Wyposażenia Odlewni "PRODLEW" w Warszawie, Walcowni Metali "Dziedzice" w Czechowicach-Dziedzicach, Hucie Szkła "Hortensja" w Piotrkowie Trybunalskim i Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Urządzeń Klimatyzacyjno-Wentylacyjnych i Odpylających "BAROWENT" w Katowicach.

W 1988 roku przeszedł do pracy w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. W 1989 roku został powołany na stanowisko docenta i kierownika Zakładu Maszyn i Urządzeń Przepływowych i pozostał nim do 1993 roku, po zmianie nazwy w 1992 roku Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. W latach 1993-1997 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych, a w latach 1997-2008 kierownikiem Maszyn i Urządzeń Energetycznych. W latach 2004 - 2008 był dziekanem Międzywydziałowej Szkoły Energetyki AGH.

W 1992 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH. W 1997 roku otrzymał tytuł naukowy profesora.

Autor lub współautor ponad 250 prac opublikowanych w czasopismach naukowych, materiałach konferencyjnych w kraju i za granicą oraz czasopismach fachowych.

Promotor ponad 10 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/gumula-stanislaw-02473

Źródła do biogramu

Książki

  • Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 169-200, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechanicznu i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 125
  • Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Pod red. W. P. Kowalskiego. Kraków 2002, s. 11, 15, 182-184, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 28

Inne


stan na dzień 13.10.2020