Zygmunt Rozen: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Zygmunt Rozen | | name = Zygmunt Rozen | ||
| image = | | image = Zygmunt_Rozen.jpg | ||
| family-name = Rozen | | family-name = Rozen | ||
| given-name = Zygmunt | | given-name = Zygmunt | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Zygmunt_Rozen.jpg | ||
| image_size = 12176 | | image_size = 12176 | ||
| alt = | | alt = |
Wersja z 15:50, 20 sty 2014
Zygmunt Rozen | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Rozen | ||||||||||||
Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr | ||||||||||||
Data urodzenia | 1874 | ||||||||||||
Data śmierci | 1936 | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | mineralogia, petrografia | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1927–1929 i 1931–1934
| ||||||||||||
|
Prof. zw. dr Zygmunt Rozen (1874–1936)
Specjalność: mineralogia, petrografia
Urodził się 16 maja 1874 r. w Zbarażu. Zmarł 29 maja 1936 r. w Krakowie i tam pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował chemię, petrografię i geologię na UJ. W 1904 r. został asystentem prof. J. Morozewicza, w 1909 r. uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu petrografii. W latach 1913–1914 jako stypedysta Komitetu Organizacyjnego AG odbył studia uzupełniające w Lipsku, Getyndze i w Halle. W czasie I wojny został skierowany do służby wojskowej gdzie pracował dla potrzeb wojennych w zakresie rozwoju produkcji surowców mineralnych. Od 1920 r. wykładowca AG. Tutaj szybko otrzymał nominację na zast. profesora (1921), następnie prof. nadzw. (1923) , prof. zw. (1929). Był organizatorem i kierownikiem Katedry Mineralogii i Petrografii w latach 1929–1936. Pracował również jako wykładowca na Wydz. Filozoficznym i na Wydz. Rolniczym UJ.
Zgromadził duży zbiór minerałów i skał solnych ze środkowo-niemieckich złóż, którego część udało się uratować i jest przechowywana w Katedrze Mineralogii i Petrografii AGH. W 1931 r. we współpracy z prof. I. Stellą-Sawickim zorganizował Stację Doświadczalną Przemysłu Mineralnego i Budownictwa.
Jest autorem 22 opracowań naukowych, podręcznika oznaczania minerałów, pięciu patentów dotyczących surowców mineralnych i produkcji przemysłu mineralnego.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 6
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 172–177
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 128–131